ดิฉันเข้ามากระทู้ห้องราชดำเนินในพันทิพก็เพื่อมาแลกเปลี่ยนความรู้ทางการเมือง กับคนมีอุดมการณ์เดียวกันก็คล้อยตามกัน ต่างอุดมการณ์ก็โต้แย้งกันไปตามหลักการเหตุผล สถานการณ์และเรื่องราวต่างๆที่เป็นไป
มีคนเคยถามว่าดิฉันเคยเครียดไหม ดิฉันขอบอกว่าไม่เคยเครียดค่ะ แม้บางครั้งจะมีการโต้แย้งกันรุนแรง แต่ก็ไม่เคยเครียด
เมื่อปิดเครื่องแล้ว ดิฉันหลับสบายมีความสุขดี
การรู้จักแยกแยะ ปล่อยวางเป็นสีงสำคัญในการดำเนินชีวิต กาละเทศะ ความควรไม่ควรก็เป็นสีงสำคัญ เช่นกัน
ในโลกไซเบอร์การแสดงออกผ่านตัวหนังสือสำหรับบางคน คือการปลดปล่อย เพราะไม่มีใครรู้จักตัวตนของเรา
ทำให้เต็มที่เพราะในชีวิตจริงเราทำไม่ได้แบบนี้ ถูกใจใครเขาก็ชื่นชม ไม่ถูกใจก็โดนด่ากันไป
บางคนเขามาก็เพื่อการแสดง เช่นผู้ชายก็แสดงว่าเป็นหญิง เป็นผู้หญิงก็แสดงว่าเป็นผู้ชาย
ไม่ได้เป็นทนายก็บอกว่าเป็นทนาย ไม่ได้เป็นหมอก็บอกว่าตัวเองเป็นหมอซะงั้น
แต่สำหรับดิฉันสีงที่แสดงในห้องนี้คือตัวตนที่แท้จริงของดิฉัน อาจจะดูดุ ดูจริงจัง ดูเข้ม ดูเป็นแม่ชี ดูแสนดี
และบางครั้งก็ลงไปทะเลาะกับคนที่บอกว่าตัวเองเป็นเด็ก
แต่ในความเป็นจริงเขาอาจจะแก้กว่าดิฉันก็ได้ เพราะนั่นคือการแสดงของเขา
ตัวตนของดิฉันมีอย่างเห็นอยู่นี้ แต่ถ้าใครจะคิดเป็นอย่างอื่น ก็คงเป็นสิทธิ์ของเขา ที่ดิฉันก็คงไปห้ามความคิดเขาไม่ได้
แต่ท้ายสุดนี้ก็ขอบอกว่าดิฉันคือ ทองรำไร ที่ยังเป็นปุถุชนธรรมดา ที่มีความรัก โลภ โกรธ หลง โกรธ เกลียด เหมือนเช่นคนอื่นๆ
ใครดีกับดิฉันดิฉันก็ดีตอบ ใครร้ายมาก็อาจจะร้ายกลับได้เหมือนกัน
ดิฉันไม่ใช่พระอิฐพระปูนค่ะ แต่จะพยายามกระทำในสีงที่ดีที่ควรกระทำเท่านั้นเองค่ะ