ความคิดเห็นที่ 1 อ่ะ ว่าจะถามเรื่องส่วนตัวซะหน่อย...เจอดักซะนี่   5555 งั้นขอไปคิดคำถามก่อนค่ะ :-) จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 20:48:35

ความคิดเห็นที่ 2 ...ขอบคุณจ้าา ...  มีแฟนคลับด้วยหรือนี่ ..งง? ... กลัวจะเพิ่มคนหมั่นไส้มากขึ้น ... อือมม ... ช่างเถอะ   ตามสบาย  ...  ที่มาเวียนว่ายตายเกิดตอบคำถามต่างๆในที่นี่  ไม่ได้หวังอะไรจากใคร  ในแง่ไหนก็ตาม   แค่หวังจะเผยแพร่ธรรมะในบางแง่มุมเท่านััน  เพราะมีธรรมะจากสายป่าในแนวปฏิบัติ   บางอย่าง  เท็คนิคการฝึกบางอย่าง  สมควรถ่ายทอดไว้   เพื่อไม่ให้สูญหายไปตามตัวครูบาอาจารย์ที่ล่วงลับไป ...อาการของ คุณป้าจำเป็น  ที่ถามมานั้น   ก็เป็นอาการบางอย่าง  ในหลายๆๆอย่าง นับอสงไขยไม่ถ้วน  ที่เกิดจากการฝึกนั่นแหละ... เมื่อฝึกๆไป  จิตเริ่มมีกำลัง   การปรุงแต่งของมันก็เริ่มพิศดารมากๆขึ้น  แปลกๆแหวกแนวไปมากๆขึ้นหลากหลาย  บางครั้งจะเหมือนๆหรือคล้ายๆคนอื่นๆ  บางครั้งฉีกแนวต่างออกไปเลย   .. วิธีทำกับอาการต่างๆเหล่านั้น   ก็ใช้หลักเดิม  คือ อย่าไปสนใจมัน  ยังไงก็ให้ดึงความสนใจย้อนเพ่งกลับมาที่ตัวรู้ผู้ไปรู้ไปเห็นอาการต่างๆนั้น  ย้อนมาที่จุดเริ่มต้นนี้เสมอๆ ทุกๆครั้งที่จิตเผลอไปสนใจข้างนอก    ใช้หลักวิธีนี้ไปในทุกๆขั้นตอนอย่าละ จนถึงอริยมรรคเกิดเห็นมรรคผลนิพพานโน่นแหละ  .... ว่ายทวนน้ำเพื่อหาทางขึ้นไปหาต้นน้ำไว้เสมอๆๆ  ตลอดไป   อย่าตามน้ำเด็ดขาด ...ทวนกระแส     นั่นแหละ  คือหลักการอันนี้ จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 21:28:33

ความคิดเห็นที่ 3 มาลงชื่อด้วยคนครับ ...   คำถามแรก  คุณศิษย์พระป่ามีการจัดอันดับแฟนคลับหรือเปล่าและเราอยู่ในอันดับที่เท่าไหร่  555  แซวเล่นนะครับ ถามจริงนะ ...  เอาตั้งแต่ยังเด็กก่อนละกัน  ตอนนั้นอยู่อนุบาล ..เมื่อเวลาป่วย คุณแม่พาไปหาหมอ แต่ด้วยความกลัว และคิดแบบเด็กๆจึงปีนขึ้นไปควานหาอะไรบนหิ้งพระ และพบแหวนพระ จึงนำมาสวม  พอคุณแม่เห็นก็ถามว่า เอาแหวนที่ไหนมาใส่ ก็ตอบไปว่า แหวนพระ เอามากันหมอฉีดยา   เมื่อถึงเวลาที่พยาบาลฉีดยา เข็มที่1  ฉีดไม่เข้า   เข็มงอ พยาบาลเปลี่ยนเข็มที่สอง  ฉีดไม่เข้าอีก เข็มงอเช่นเคย เปลี่ยนเข็มที่สามก็ยังงอ ฉีดไม่เข้า  ...พยาบาลคนนั้นร้องลั่นห้อง เรียกคุณหมอให้เข้ามาดู แต่คุณแม่ได้ยินด้วย จึงสอบถามว่าเกิดอะไรขึ้น   เมื่อทราบดังนั้น คุณแม่รีบถอดแหวนพระออก เท่านั้นละ  พรวด....เข็มเข้าก้นอย่างง่ายดาย ฮือๆ เราจึงขอเรียนถามในทางเกี่ยวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าเครื่องลางของขลังมีจริงหรือไม่ จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 21:42:19

ความคิดเห็นที่ 4 แหมๆ คุณศิษย์พระป่ามาตอบซะแล้ว ว่าจะให้คุณหนูยิ้มอ่านข้ามๆก็ได้ ไม่เห็นส่วนที่ อย่าถามเรื่องส่วนตัวอิอิ จะดูว่าคุณศิษย์พระป่าท่านจะตอบมั้ย อิอิ จากคุณ : คุณป้าจำเป็น เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 21:43:20

ความคิดเห็นที่ 5 ว้าว  ดังใหญ่แล้วนะครับเนี่ย มีแฟนคลับด้วย จากคุณ : ramai เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 21:50:11

ความคิดเห็นที่ 6 ^ ^  สหายถามดิ ท่านตอบหมด....รู้มั้ย ? ==> รู้,  ถามได้ ?  ==> ได้, ตอบได้? ==> ได้ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:01:02

ความคิดเห็นที่ 7 อ้าวว  มัวแต่เล่น ลืมถาม เหอ เหอ ๑.  ท่านศิษย์พระป่า เริ่มสนใจศึกษาธรรมแบบจริงจังมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ มีมูลเหตุอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงสนใจศึกษาคะ ๒.  เข้าใจว่าท่านศิษย์พระป่าคงจะปฎิบัติมามากพอควรทีเดียว มีประสบการณ์ที่มีเหตุการณ์ประหลาดๆ สนุกๆ หรือระทึกก็ได้ ที่เกิดขึ้นในขณะปฎิบัติธรรมน่ะค่ะ หากมีช่วยเล่าให้ฟังด้วยได้มั้ยคะ ๓.  ท่านศิษย์พระป่าไม่ได้อยู่ในเมืองไทย แล้วติดตามข่าวสาร(เชิงลึก)ของครูบาอาจารย์อย่างไรคะ   รบกวน ๓ ข้อค่ะ ^^ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:07:36

ความคิดเห็นที่ 8 อ้าวคุณป้าจำเป็นมาตั้งคลับให้คุณศิษย์พระป่า จะไม่มาแจมได้ยังไง  มีหลายคำถามแต่ที่อยากทราบมากก็คือว่า แรกๆนั้นอะไรคือเหตุจูงใจให้คุณศิษย์พระป่าหันเข้าศึกษาธรรมะคะ และอะไรทำให้คุณคิดว่ามาถูกทางแล้วล่ะคะ จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:36:54

ความคิดเห็นที่ 9 เง๊อคำถามแรกซ้ำกับคุณยิ้มแหะๆ ไม่ทันได้อ่าน ขอโทษเด๊อค่า จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:39:38

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ  ... MM (ongchai_maewmong) ...    ใช่แล้ว  ของขลังมีจริงครับ...  แต่ยุคนี้ของแท้คงหายากมากๆ ----------------------------------------------------------------------- คุณหนูยิ้ม ... Smiling-girl ๑.  ข้อนี้  ดูเหมือนเคยตอบไปหลายครั้งแล้ว    แต่ไม่เป็นไร  ตอบอีกทีก็ได้...     เริ่มสนใจจริงจังเมื่อสมัยเรียน ชั้นมัธยม ม.ศ. ๒  สมัยก่อน (เทียบ ม.๓ ยุคนี้)  ตอนอายุประมาณ ๑๕  กระมัง   มูลเหตุจูงใจ  คือ  มีความทุกข์ใจ  อยากแก้ทุกข์  จึงหาหนังสืออ่าน  เจอหนังสือ "กลวิธีแก้ทุกข์"  ของ  พ.อ. ปิ่น  มุทุกันต์   ในหนังสือนั้น บอกวิธีให้ลองทำสมาธิง่ายๆ แบบ อานาปานสติ  แบบนับลมหายใจ   ทดลองนั่งกลางคืนครั้งแรก  นั่งไปสักพัก จิตรวมลงอัศจรรย์มากๆ  เห็นนิมิตสว่างไสวยิ่งกว่าดวงอาทิตย์หลายแสนเท่า   แต่ดูได้สบายตา(ใน)  สวยงามมากๆ  ไม่ทราบสงบนานแค่ไหน  รู้สึกเหมือนแว๊บเดียว ตกใจดีดพรวดออกมา  ตอนนั่งหัวค่ำ แต่ตอนออกดูเหมือนจะเที่ยงคืนกระมัง   ใจเต้นยังกะจะหลุดออกมาจากอก  ตัวแข็งเหมือนก้อนหิน    มีความสุขอัศจรรย์มากๆๆ  ตอนนั้นยังไม่มีประสบการณ์เกี่ยวกับความสุขในกามคุณ เพราะยังจีบสาวไม่เป็น  ไม่เคยไปยุ่งอะไรกับใคร  แต่รนู้ทันทีว่า   ความสุขจากความสงบนี้  เหนือกว่าความสุขในกามคุณมากๆๆๆ...  ต่อมาเมื่อโตเต็มที่แล้ว มาเรียนต่อที่กรุงเทพ   ทดลองเสพย์ความสุขจากกาม  ก็เห็นชัดเจนเหมือนตอนที่เข้าใจสมัยเด็กๆตอนนั้นจริงๆ  แต่เมื่อจิตเสื่อมจากความสงบ  จิตก็จะมาเกาะกับความสุขในการเสพย์กาม  (ทำนองเรื่องฤาษีฌานเสื่อม แล้วมามีครอบครัว นั่นแหละ) ... ในยุคนััน  แทบไม่มีหนังสือธรรมะออกมา หนังสือสายวัดป่ายังไม่มีเลย มีบ้างก็หนังสือของท่านพุทธทาส กับของสายยุบหนอพองหนอ   ทดลองฝึก ๒ แนวทางนี้อย่างหนัก  แต่มีข้อติดขัดสงสัยบางอย่างลึกๆ ไปต่อไม่ได้    จึงตะลุยค้นอ่านหนังสือจนหมดห้องสมุด เพื่อหาคำตอบ กลายเป็นหนอนหนังสือไปเลย  สมัยนั้นสามารถอ่านหนังสือยากๆ เช่น พวก ปรัชญาบ้าง อะไรต่างๆบ้าง เล่มหนาๆ ๓-๕ ร้อยหน้า จบในคืนเดียว .. จนตอนหลังเมื่อมาเรียนมหาลัย  จึงได้พบหนังสือของสายวัดป่า  เพิ่งเริ่มออกมา   มีหนังสือประวัติหลวงปู่มั่น(ที่แต่งโดยหลวงตามหาบัว) เล่มแรก และอื่นๆ  อ่านไปๆ ก็ได้คำตอบที่ตรงเป๊ะ  ทดลองฝึกตามนั้น ก็ทะลุต่อไปได้  อัศจรรย์มากๆ  จากนั้น ก็เริ่มตะลุยไปตามวัดป่า  แสวงหาครูบาอาจารย์ต่างๆ  สมัยนั้น ลำบากมากๆ  ต้องบุกป่าฝ่าดงเข้าไป  ไม่สะดวกเหมือนยุคนี้  ..ได้พบความมหัสจรรย์ต่างๆจากเหล่าบรรดาครูบาอาจารย์ในยุคนั้น มากมาย หลายๆอย่างจนอัศจรรย์ใจ ...จึงเข้าหาเรื่อยมา  แต่เพราะนิสัยชอบค้นคว้า ชอบอ่านหนังสือ จึงมักจะอ่านตำราควบคู่ไปด้วย ๒.     ประสบการณ์ประหลาดส่วนตัวมีก็มีหลายๆอย่าง  แต่ยังไม่มีอารมณ์จะเล่าตอนนี้   ไว้ทีหลังแล้วกันนะหนูยิ้ม ๓.    ก็ติดตามจากเว็บบ้าง จากการคุยกับคนรู้จักบ้าง ตามโอกาส จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 22:45:49

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณมากครับ ....ถามต่อได้หรือเปล่าครับ   ถือโอกาส  อิอิ! จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 23:13:31

ความคิดเห็นที่ 12 มาขอฟังด้วยคนครับ แม้จะไม่ได้เป็นแฟนคลับของท่านศิษย์พระป่า แต่ก็อ่านทุกครั้งที่เห็นท่านศิษย์พระป่าตอบ เพราะเขียนอ่านง่าย ส่วนใหญ่สั้นๆ ได้ใจความ ตรงประเด็น แม้บางครั้งใช้คำที่ค่อนข้างแรงไปบ้าง (เป็นความเห็นส่วนตัว ขออภัยที่อาจทำให้ท่านใดขุ่นเคือง) จากคุณ : จันทร์สะท้อนเงา เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 23:42:16

ความคิดเห็นที่ 13 ท่านศิษย์พระป่า ได้เข้าป่า บ้างหรือไม่.. เข้าป่าไปปฏิบัติธรรมน่ะครับ แหะๆ.. โปรดเล่าให้ฟัง ขอบคุณครับ จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 54 23:59:57

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุญาตถามด้วยคนครับ ผมเพิ่งเริ่มศึกษาธรรมะได้ไม่นาน ผมเชื่อว่าชาวพุทธส่วนใหญ่เห็นแผนที่เดินทางแล้ว  ทุกคนล้วนเดินตามแผนที่ บางคนอาจมีแผนที่ผิด บางคนสะเปะสะปะ บางคนเดินหลง น้อยคนเดินถูกต้อง จึงอยากมั่นใจว่าแผนที่นี้นำทางเราไปได้ถูกต้อง ไร้ข้อกังขา "หากเรามีแผนที่ดีจนคิดว่าไร้ที่ติ" เราจะทราบได้อย่างไรว่าแผนที่นี้ไม่ได้เป็นแผนที่ลวง ผู้ปฎิบัติธรรมที่แท้จริงจนถึงขั้นสูง จะสามารถเข้าถึงความจริงละความสงสัย ได้หมดจดอย่างแน่แท้ประการใดครับ จากคุณ : Silencemind เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 00:06:56

ความคิดเห็นที่ 15 ถามคุณศิษย์พระป่าครับว่า ผมอยากรู้ว่าพระอาจารย์สอนวิปัสนากรรมฐานหาท่านได้ที่ไหนครับ และคุณจะรอท่านพระพุทธเจ้าองค์ที่5 ท่านพระศรีอริยเมตไตยไหมครับ จากคุณ : Cookpuppy เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 00:16:16

ความคิดเห็นที่ 16 เข้าใจมาตลอดว่า ท่านศิษย์พระป่า อยู่เมืองไทย (จาก คห 7 ข้อ 3) ถ้าอย่างนั้น ท่านอยู่ประเทศไหนค่ะ ติดตามอ่านท่านตอบปัญหามาตลอด อ่านแล้วเข้าใจง่าย แต่บางครั้งก็ยากที่จะเข้าใจค่ะ และอยากขอให้ ท่านศิษย์พระป่า ได้เล่าถึงตอนที่ ท่านได้ไปกราบครูบาอาจารย์ ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : suherr เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 00:41:15

ความคิดเห็นที่ 17 ...งั้นว่าไปตามลำดับ  ทีละคนๆๆ.. ได้คร๊าบบบ  ตามสบาย  คุณ MM (ongchai_maewmong)  ... ถ้าตอบได้จะตอบทันที  ถ้าตอบไม่ได้จะพยายามไปหาคำตอบมาให้ .. -------------------------------------------------------------------------- คุณ จันทร์สะท้อนเงา  ... บางครั้งก็ใช้ถ้อยคำรุนแรงบ้าง  ตามโอกาส  เพื่อกระตุกอะไรบางอย่าง   จะนิ่มนวลไปตลอด หรือเรื่อยเฉื่อย คงขาดรสชาติบางอย่างไป ... -------------------------------------------------------------------------- คุณ ทุกวินาที  .... ผมชอบเข้าป่า บ่อยๆ  ชอบธรรมชาติ  ...ปกติชอบฝึกในแบบยากๆ ทรมานๆ  เพื่อทดสอบพลังตนเองไว้เรื่อยๆ  เช่น อดอาหารเป็นเดือนๆ  อดหลับอดนอนติดต่อกันหลายๆวัน หลายๆคืน  อดทนเวทนานั่งนานๆ  หลายๆชั่วโมงไม่กระดุกกระดิก  หรือเดือนจงกรมนานๆตลอดวัน  ตลอดคืน  หรือถ้าไปนั่งรวมกลุ่ม ถ้านั่งไม่กำหนดเวลาก็จะลุกคนสุดท้าย  คล้ายๆท้าดวลไปในที   บางรายก็มองออก เขาก็เลยนั่งไม่ยอมลุก  ดวลกันไปเลยตลอดคืน หรือตอนป่วยไข้จะไม่ทานยา ให้ร่างกายรักษาตัวมันเองจนมันหายไปเอง  แบบนี้นานๆไปเลยไม่เคยป่วยไข้อีกเลย  และไม่กลัวการเจ็บป่วยใดๆทุกๆอย่าง    ผมชอบการฝึกแบบดุเดือดเลือดพล่านตามแบบสไตล์หลวงตามหาบัว  และแบบใช้อุบายปัญญาแยบคายของหลวงปู่เทสก์  ผสมกับการอ่านตำราประกอบไปด้วย  ฝึกผสมทั้ง ๓ แบบนั้นไปด้วยกัน   ...  การฝึกแบบทุกข์ยาก ดุเดือดจะได้กำลังใจที่แข็งแกร่งมากๆนะครับ .. ควรหาทางฝึกๆไว้   อย่าฝึกแบบสบายง่ายๆ   ไม่ค่อยได้แก่นสารอะไร   เช่นความอดทน ไม่ได้แน่นอน -------------------------------------------------------------------------------- คุณ Silencemind  .... แผนที่เดินทางที่ดี  จะได้เมื่อผ่านการฝึก และการพิจารณามามากพอ  จนแน่ใจ   หลักการคือ   วิธีการอันใด  เมื่อฝึกไปแล้ว  เกิดธรรมะเพิ่มๆมากๆขึ้น  เช่น มีสติ ปัญญา สมาธิ  ศรัทธา  มากๆ ขึ้น  และในทางกลับกันกิเลส ค่อยๆลดๆลง คือ  รู้สึกว่า   ราคะ  โลภะ  โทสะ  โมหะ  ลดลงๆๆ  ค่อยๆมีความกระจ่างแจ้งในธรรมะมากๆๆขึ้น   ก็แสดงว่า   หลักวิธีการนั้นๆ  ถูกต้องแล้ว     การละความสงสัยได้หมดจด  จะปรากฏเมื่อได้บรรลุขั้น โสดาปัตติผล  เป็นพระโสดาบัน    ..ถ้ายังไม่ถึงระดับนี้  ความสงสัยจะยังมีในใจตลอด -------------------------------------------------------------------------------- คุณ  Cookpuppy  ... การแสวงหาพระอาจารย์สอนวิปัสนากรรมฐาน ..เราก็หาข้อมูลตามที่ต่างๆ เช่น ตามเว็บไซต์   หรือจากหนังสือต่างๆหรือจากการไปเยี่ยมตามวัดป่าต่างๆ  ค่อยๆคุยกับคนในวัดนั้นๆ  เขาจะค่อยๆเปิดเผยออกมาเองเรื่อยๆ  จะแนะนำรูปท่านนั้นท่านนี้  เราก็หาโอกาสไปศึกษา ไปเยี่ยมเยียนท่านเหล่านั้น   ซึ่งยุคนี้จะหาง่าย ไม่ยากเหมือนยุคก่อนๆ      เรื่องพระศรีอาริย์ ยังอีกไกล   ยังไม่คิดอะไรตอนนี้    แค่พยายามสร้างบารมี เพิ่มๆให้มากที่สุด    ..ที่จริงคำสอนของพระพุทธเจ้าพระองค์นี้  ก็ยังมีสมบูรณ์อยู่แล้วในโลก  ทำไมไม่รีบปฏิบัติเสียตอนนี้  ทำไมไปหวังน้ำบ่อหน้า ? ซึ่งยังอีกนานๆๆ..  ซึ่งถ้าพระศรีอาริย์ทรงมาอุบัติ  ท่านก็จะสอนธรรมะแบบเดียวกันนี่แหละ ----------------------------------------------------------------------------- คุณ suherr  ...  ผมอยู่  USA  ...   ไม่ทราบจะให้เล่ายังไงถึงการไปกราบครูบาอาจารย์  อยากรู้ในประเด็นไหนละครับ ?   ก็บุกไปตามวัดป่า ไปกราบธรรมดาๆนี่แหละ  แล้วหาโอการกราบเรียน ถามนั่นๆนี่ๆ  ว่างๆก็ไปปรนนิบัติรับใช้ เช่น ไปปัดกวาดเช็ดถูกกุฏิ  นวดเส้น  หรืออื่นๆ  (เช่น กับหลวงตามหาบัว เคยนวดท่านมาสิบกว่าครั้งแล้ว  นวด หลวงปู่ หลวงตาอื่นๆอีกนับไม่ถ้วน..) แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 09:22:15 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 00:50:03 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 00:44:24

ความคิดเห็นที่ 18 มีมั้ยคะที่ฝึกๆ ไป แล้วหลงทาง กลายเป็นวิปัสนึกไปน่ะค่ะ   หากเคยหลงทาง ทำไมถึงรู้ว่าตัวเองหลงทางแล้วคะ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 00:54:02

ความคิดเห็นที่ 19 จะย้ายไปประจำการที่จังหวัดยโสธร ไม่ทราบว่ามีพระอาจารย์สายพระป่าที่นั่นหรือไม่คะ จากคุณ : medicolilith เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 00:54:37

ความคิดเห็นที่ 20 คุณหนูยิ้ม...  ไม่เคยหลงทางจ้าาา..  เพราะเป็นคนโชคดีอย่างหนึ่ง  ที่มักจะเป็นคนไม่หลงเชื่ออะไรง่ายๆ ไม่หลงทึกทักอะไรง่ายๆ  เจออะไรแปลกๆ  จะต้องตรวจสอบหาข้อมูลเหตุผลต่างๆสารพัดมาประกอบ วิเคราะห์จนแน่ใจ จนเกิน  100 % จึงจะเชื่อ -------------------------------------------------------------------------- คุณ  medicolilith   ... แถวๆยโสธร  ไม่ค่อยได้ยินนัก   (เพราะห่างจากเมืองไทยไปนานแล้ว)  แต่คิดว่าน่าจะมีบ้าง  เพราะพระป่าจะกระจายไปตามท้องที่ต่างๆ  แอบหลบตัวเงียบๆ ไม่ให้ใครรู้จัก   ลองไปถามที่แถวๆใกล้ๆกัน  เช่น  แถวๆคำชะอี  หรือ  วัดป่าภูจ้อก้อ ของอดีตหลวงปู่หล้า   ที่นั่นจะเป็นจุดศูนย์รวมสำคัญแห่งหนึ่ง  พอจะมีคนรู้ข้อมูลบ้าง ... แต่ในเขต  อุดรธานี  สกลนคร  หนองคาย  ขอนแก่น  จะมีหลายท่าน   เช่น หลวงปู่แบน วัดดอยธรรมเจดีย์   หรือ ท่านอจ. วันชัย  วัดป่าภูสังโฆ  ...หรือหลวงปู่ลี แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 01:07:18 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:06:36

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากครับ อยากจะถามไล่ตั้งแต่เด็กยันโตจนได้ปฎิบัติธรรม ...แต่เพื่อประหยัดเวลาและเนื้อที่ ขอคำถามนี้ก่อนละกันนะครับ เวลาที่เราเฉียดตายหรือกำลังจะพบกับความตาย ทำไมสมองของเราถึงได้ย้อนกลับไปเห็นภาพในอดีตอย่างไวมากเพียงแค่เสี้ยววินาที เห็นภาพตัวเองตั้งแต่เด็กจนโตผุดออกมาต่อหน้าโดยอัตโนมัติ ขอคำตอบในทางธรรมะนะครับ  คำตอบในทางวิทยาศาสตร์พอได้สอบถามมาบ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่เคลียร์ ขออีกหนึ่งละกัน ... เทพที่คอยดูแลคนมีจริงหรือไม่ เพราะเราผ่านการเฉีดตายมานับครั้งไม่ถ้วน เอาว่าเกือบ20ครั้ง  และที่รอดมาได้ก็เป็นเรื่องอัศจรรย์ทั้งนั้น ส่วนใหญ่เป็นเรื่องอุบัติเหตุ   ปล. ชอบคำตอบที่#20 มาก  อยากให้giveจนหมดตัว จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:15:15

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ  medicolilith  ลองพิจารณาดูค่ะ หามาให้จากเว็บพลังจิตค่ะ :-) สายยโสธร ๑. หลวงตาสรวง สิริปุญโญ วัดป่าศรีฐานใน อ.ป่าติ้ว จ.ยโสธร ๒. หลวงปู่ทองดี วรธัมโม วัดป่าศรีฐานใน อ.ป่าติ้ว จ.ยโสธร หลวงตาพวงท่านมรณภาพไปแล้ว ขอนำออกนะคะ   (ขอบคุณคุณ Pig_Rangsit ค่ะ^^) แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 13:11:25 จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:18:22

ความคิดเห็นที่ 23 อยากให้ท่านศิษย์พระป่า เล่าประสบการณ์แปลกๆแบบนี้เพิ่มอีกครับ ....หมามันเห็นผี  ....... บางครั้ง กลางวันก็เป็น    เคยเห็นที่วัดแห่งหนึ่ง  ตอนกลางวันแดดเปรี้ยงๆ  ฝูงหมาหลายสิบตัววิ่งไล่เห่า พร้อมกับหอนเสียงโหยหวน  ทุกๆตัวมองเป็นจุดเดียวกันไปในอากาศว่างๆสูงประมาณ  6-7 ฟุต  คล้ายๆพวกมันกำลังมองอะไรบางอย่างที่กำลังลอยอยู่ในจุดนั้น แล้วสิ่งนั้นเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ  ความเร็วขนาดคนเดินไวๆ   ฝูงหมามันก็วิ่งไล่เห่า หอน ตามไปเรื่อยๆ  จนลับไปทางท้ายวัด  ...   ฝูงหมามันมองเห็นอะไรสักอย่างของมัน  แต่มนุษย์ทุกๆคนมองตามจุดที่หมามันมอง  ก็ไม่มีใครเห็นอะไรสักอย่าง   แล้วหมามันเห็นอะไรของมัน  ถ้าไม่ใช่ผี ?   หรือพวกมันจะพากันวิ่งไล่เห่าหอนแมลงหวี่ที่เรามองไม่เห็นกระนั้นหรือ   ก็ไม่น่าจะเป็นแบบนั้น .... แปลกดี แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 54 00:53:39 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 2 พ.ค. 54 00:48:17 จากคุณ : ปริญญาบ้าเกมส์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:27:07

ความคิดเห็นที่ 24 เห็นคุณปริญญา  นึกถึงเรื่องนี้เลยค่ะ  อิอิ พี่เคยอกหักผิดหวังหนักๆ กับเรื่องหุ้นมั้ยคะ ใช้หลักธรรมเยียวยาอย่างไรคะ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:33:42

ความคิดเห็นที่ 25 คุณ  MM (ongchai_maewmong)  ... ภาวะตอนจิตใกล้ตาย(แต่ไม่ตายจริง)   เกิดภาวะแบบนั้น ก็เป็นภาวะแบบเดียวกับคนที่จิตรวมเป็นสมาธินั่นเอง   คือเป็นระดับอุปจารสมาธิ(สมาธิระดับกลาง)  ซึ่งจะเห็นนิมิตต่างๆและไปรู้เห็นอะไรต่างๆมากมายแปลกๆ    แต่ถ้าเป็นอัปปนาสมาธิ  จะไม่เห็นภาพนิมิตเป็นเรื่องราวแบบนั้น แต่จะเป็นภาพอะไรที่นิ่งแน่วแจ่มแจ้งชัดเจนไปเลย  ไม่ขยับ     แต่การเจอภาพแบบนั้นตอนเกิดสภาวะใกล้ตาย  จะเกิดไม่นาน  เพราะไม่ได้ฝึกสติมาก่อน  กำลังสติจึงอ่อน  บังคับอะไรไม่ได้     แต่ถ้าถึงภาวะจะตายจริงๆ  นั่นก็อีกแบบหนึ่ง  คนละแบบกับสภาวะใกล้ตาย     เทพที่คอยดูแลคน  มีจริง  สำหรับคนที่เคยมีบุญบารมีเก่าก่อนมามากๆ เช่น ในคัมภีร์ กล่าวถึงเทวดาที่คอยรักษาพระอนุรุธในสมัยที่ยังเป็นเจ้าชายอนุรุธ  ก่อนออกบวช   ..หรือในกรณีอื่นๆ  คือเทพที่คอยรักษาดูแลพระโพธิสัตว์  หรือเทพที่คอยดูแลผู้ที่กำลังจะสร้างบารมีระดับสูงๆ เช่น  คนกำลังจะออกบวช หรือจะบำเพ็ญบุญบารมีที่ยิ่งใหญ่อื่นๆ  ...  คนธรรมดาๆ  คงไม่มีเทพที่ไหนมาดูแลให้เสียอารมณ์เทพ  ฮ่าๆๆ ----------------------------------------------------------- คุณ  ปริญญาบ้าเกมส์  ...  แบบนั้นหรือแบบอื่นๆ   ไว้ทีหลังรอว่างๆจะเล่า... ----------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 01:38:06 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:35:41

ความคิดเห็นที่ 26 คุณศิษย์พระป่า มีสาวน่ารักท่านหนึ่งฝากถามมาว่า 1 ท่านศิษย์พระป่าน่าจะเป็นคนที่มีความเชื่อมั่นในตนเองสูง แล้วท่านมีวิธีลดหรืออัตตาของตัวเองอย่างไร 2 ความเชื่อมั่นสูงนี้เคยทำให้คุณนึกประมาทผู้อื่นที่อ่อนด้อยด้านปฎิบัติกว่าหรือไม่ และหากว่ามีบ้าง คุณศิษย์พระป่าแก้ไขสิ่งยึดมั่นในตนเองนี้อย่างไรคะ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 01:54:33 จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:47:38

ความคิดเห็นที่ 27 ท่านศิษย์พระป่า เคยได้ยินหลวงตามหาบัว พูดถึง..วิธีที่จะไม่ให้มองเห็นผีบ้างไม๊คะ.. จากคุณ : ฝืนได้...ดีได้ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:49:40

ความคิดเห็นที่ 28 อืมม  ขอบพระคุณคุณศิษย์พระป่ามากนะครับ  คำตอบตรงและถูกมาก ใช่ครับ ในเสี้ยววินาทีนั้น(ขับรถส่วนตัวตะแคง2ล้อกำลังวิ่งเข้าชนรถคันหน้าด้วยความเร็วสูง) อาการเป็นสมาธิอยู่ในภาวะแบบเดียวกับจิตรวม ในอดีตไม่รู้เป็นยังไง นั่งรถก็ถูกชนบ่อยมาก ขึ้นรถไฟก็ตกราง ขึ้นเครื่องบินก็จะตกแตกเป็นเสี่ยงๆ ดีนะที่นักบินงัดขึ้นได้ ... แล้วจะมาถามต่อเรื่องปฎิบัติธรรมนะครับ จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 01:59:55

ความคิดเห็นที่ 29 ....โอ้โห...อิจฉาคุณ  MM (ongchai_maewmong)  จังเลย  มีโอกาสเจอแบบนั้นบ่อยๆ  ผมอยากเจอแบบนั้นบ้าง ไม่ค่อยเจอเลย   ผมมีนิสัยชอบผจญภัย  เหตุการณ์แบบนั้นน่าจะสนุกดี ..มีเจอแค่รถคว่ำครั้งหนึ่ง พลิก ๒ ตลบ  แต่ไม่รู้สึกอะไร รู้สึกเฉยๆปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น   แค่มีครั้งหนึ่ง  เดินอยู่ในป่า เจอจงอางป่า ตัวยาวประมาณ  ๕-๖ เมตร  ใหญ่ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางตรงกลางลำตัวประมาณ  ๕-๖ นิ้ว กระมัง  ตัวสีดำเมี่ยม  ดำสนิทเหมือนก้อนถ่าน เลื้อยผ่านมาไม่ห่าง ตัดหน้าไป  หัวใจแทบหยุดเต้น   ตรงกลางหัวมัน คล้ายๆมีอะไรแปลกๆด้วย  ดูไม่ทัน  ตอนนั้นเป็นหน้าร้อน  ใบไม้แห้งร่วงทั่วป่า  ตอนมันเลื้อยผ่านใบไม้แห้ง เสียงเหมือนพายุพัด  แปลกดี  ..ตอนนี้รู้สึกตื่นเต้นดี   ---------------------------------------------------------------------- คุณ  Rinta  ...เรื่องนี้ มันเพาะบ่มมาจากประสบการณ์ที่ฝึกแบบหนักๆ  ฟันฝ่าความทุกข์ยากมานานๆ และแก้ไขปัญหาอุปสรรคที่ยากๆหนักๆมากๆ  ทั้งในใจและภายนอก ลุล่วงผ่านไปหมด   โดยเฉพาะตอนไปอยู่เมืองนอก ต้องแก้ปัญหาอปสรรคต่างๆหลายๆอย่าง ....จึงเพาะบ่มให้เกิดความเชื่อมั่นขึ้นมาเองตามอัตโนมัตของมันเอง   ก็แค่นั้น  .. สำหรับเรื่องการแก้มานะ    ไม่ใช่ง่ายๆนะครับ  ระดับพระอรหันต์จึงจะแก้ได้  แม้แต่พระอนาคามียังแก้ไม่ได้นะ ...  เมื่อไหร่รอจนบรรลุเป็นพระอรหันต์  คงจะแก้ได้เอง  ชาติไหนไม่รู้ ถ้าอยู่เมืองฝรั่ง  เมื่อถึงหน้าหนาวจัดๆ อุณภูมิติดลบหลายๆสิบองศา  ลองอาบน้ำเย็นกลางหิมะ ลองดู  หมายถึงอาบน้ำที่เย็นอุณหภูมิติดลบนั่นแหละ  เพื่อให้สุขภาพแข็งแรง เป็นการฝึกต่อสู้กับความทุกข์ในอีกรูปแบบ    แต่ก็ไม่ใช่พวกซาดิสต์หรอกนะ ------------------------------------------------------------------- คุณ ฝืนได้...ดีได้  ...  ไม่เคยได้ยินหลวงตาพูดอะไรแบบนั้นนะ .. -------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 02:30:07 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 02:27:28

ความคิดเห็นที่ 30 ฮ่าๆ มันไม่ใช่แค่เรื่องอุบัติเหตุเท่านั้น แต่ยังเจออาวุธนานาชนิดอีกนะครับ ...น่าจะครบนะ เราชอบผจญภัยเช่นเดียวกันครับ ได้คุยได้อ่านได้รู้จักคุณศิษย์พระป่ามากขึ้นๆ  เหมือนรู้สึกว่าใกล้เข้ามาๆยังไงไม่รู้ซิ ขอบคุณมากนะครับ .... จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 02:38:40

ความคิดเห็นที่ 31 โอ้โห...เจออาวุธเครื่องทุ่นแรงด้วยหรือ  ?   ฮ่าๆๆ..ของผมเจอแค่ระดับ  หมัด เท้า  เข่าศอก  สมัยวัยรุ่น กับตอนเป็นหนุ่มกระทง    เคยโดนรุมยำ ๑ ต่อ ๖    เราก็สู้ยิบตา แต่สู้ไม่ไหว  โดนเสียอ่วมไปเลย  ฮ่าๆๆ... จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 02:50:08

ความคิดเห็นที่ 32 ฮ่าๆๆ  คุยกับท่านศิษย์พระป่า  สนุกดี 6ต่อ1เลยเหรอครับ  ผมโดน20ต่อ1 ทั้งสนับมือ เจาะเข้าไปตรงขมับเลือดเต็มตัว..นี้เพียงแค่เหตุการณ์เดียวนะ ไปดีกว่า...แล้วคุยกันต่อพรุ่งนี้นะครับ จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 02:59:16

ความคิดเห็นที่ 33 ผมบังเอิญ ผ่านมาพบ "Club" นี้เข้า จึงแวะเข้ามา เพื่อว่าบางที จะได้รับความ รู้ทางพุทธสาสนาเพิ่มขึ้น โดยนึกถึง คำ กล่าวที่ว่า                           "อันคนแก่ๆความรู้ใช่อยู่นาน"  ผมจำเป็นจะต้องเสาะแสวงหาความรู้ อยู่เสมอ คิดว่า ถ้าเข้ามาคุยด้วยคง จะไม่  รังเกียจ พออ่านจากข้อความของ คห. 10 จากคุณ : ศิษย์พระป่า  ก็คิดว่าคงจะ  เป็น คลับของชนรุ่นราวคราวเดียว กัน...ฮุฮุ  ผมมีความรู้ทางพุทธศาสนา ก็จากการฟัง  พ.อ. ปิ่น  มุทุกันต์  และท่านพุทธทาส  ภิขุบรรยายทาง สน.วิทยุแห่งประเทศไทย เป็นประจำ ทุกๆอาทิตย์ ในสมัยเด็กๆ  เช่นกัน  ผมอาจจะฟังและอ่านเพื่อความรู้เท่านั้น, ทั้งนี้ เพราะไม่อาจจะออกความเห็นที่  เกินขอบเขต และขัดต่อหลักการของความศรัทธาของผมได้  ผมก็มีคำถามอยู่เหมือนกัน แต่เกรงว่า จะเป็นการล่วงเกิน โดยไม่มีเจตนา  ทั้งนี้เพราะว่า ผมสงสัยมานานแล้ว ในเรื่อง "เรื่อง การสร้างศาลพระภูมิ ตามบ้าน"    และ "ประวัติ พระพุทธรูป" นั้นเริ่มต้น เมื่อใด และผม อยากจะทราบหลักการที่  แท้จริง ที่ บรรยาย โดย พ.อ. ปิ่น  มุทุกันต์  และท่านพุทธทาสภิขุ เพราะความ  เห็นของท่านทั้งสอง นี้ อาจจะไม่ตรงตามที่ พุทธศาสนิกส่วนมาก เห็นพ้องด้วย  นั้นจริงหรือไม่ประการใด?  ด้วยความนับถือ จากคุณ : แมทท์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 03:00:51

ความคิดเห็นที่ 34 คุณ แมทท์ ... ยินดีต้อนรับนะครับ  คุณคงเป็น  มุสลิม"นอกคอก"  ในสายตามุสลิมด้วยกันกระมัง   ใช่ไหม ?  ฮ่าๆๆ... ...เรื่องประวัติพระพุทธรูป ดูเหมือนมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล  สมัยพระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่  สมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าเสด็จไปจำพรรษาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ๓ เดือน เพื่อทรงแสดงธรรมเทศนาพระอภิธรรมโปรดพุทธมารดา   ชาวเมืองมนุษย์คิดระลึกถึงพระพุทธเจ้า  ที่หายหน้าหายตาไปนาน  จึงได้สร้างพระรูปจากไม้แก่นจันทน์ ขึ้นมาเป็นตัวแทนกราบไหว้ ...ต่อจากนั้น  มาเริ่มมีการสร้างพระพุทธรูปขึ้นหลังจากกองทัพกรีกของ อเล๊กซานเดอร์บุกตะลุยมาถึงอินเดีย  ได้ครอบครองอินเดียตอนเหนือ  ส่วนที่เป็นประเทศ อาฟกานิสถาน และปากีสถาน ปัจจุบันนี่แหละ   โดนอินเดียยันให้หยุดอยู่ตรงนั้น ในยุคประมาณใกล้ๆปลายๆพุทธศักราช ๓๐๐   ต่อจากนั้น  นายกองที่เป็นจอมทัพกรีกที่สืบต่ออำนาจต่อมา ที่ครอบครองดินแดนแถบนั้น ได้รับหลักธรรมของพุทธศาสนาเข้ามาไว้  จึงมีการสร้างพระพุทธรูปขึ้นมา  ตามแบบศิลปะของกรีก  ซึ่งถือว่าสวยงามากๆ  น่าจะประมาณ พ.ศ. ๓๐๐ กว่าๆ  แล้วมีการสร้างสืบต่อมาเรื่อยๆๆนับตั้งแต่นั้นมา  แต่ที่ขุดพบได้เก่าแก่ที่สุด  ที่มีหลักฐานหลงเหลือ  น่าจะเป็นแบบคันธาราษฏร์ ประมาณพุทธศตวรรษที่ ๗  ... ทางด้านปรัชญา  หลักธรรมของพุทธจึงได้แทรกซึมไปอยู่ในปรัชญากรีก   ที่เรียกว่า  สโตอิค  เช่น หลักแนวคิดของ สปิโนซ่า เป็นต้น  ซึ่งกล่าวถึงเรื่องจิตและการเวียนว่ายตายเกิด  ... อาณาจักรกรีกตอนนั้น  ได้ทำลายอาณาจักรเปอร์เซียลงได้  จึงครอบงำไปถึงอียิปต์  หลังการสวรรค์คตของพระเจ้าอเล๊กซานเดอร์ ขุนพลนายกองต่างๆของกรีก  ในเขตแดนประเทศต่างๆได้ตั้งตัวเป็นใหญ่  เป็นกษัตริย์ในดินแดนอิทธิพลของตน  เช่น  ขุนพล ปโตเลมี ได้ตั้งราชวงศ์ปโตเลมีตครอบครองอียิปต์ เป็นต้น  ซึ่งกษัตริย์องคูสุดท้ายของราชวงศ์นี้ คือพระนางคลีโอพัตรา  นั่นเอง  ตอนนั้นเมืองหลวงของอียิปต์อยู่ที่อเล็กซานเดรีย  ทางด้านติดกับอินเดีย  บรรพบุรุษของเมนันเดอร์ได้ตั้งราชวงศ์ของตนขึ้นมา เรื่องการตั้งศาลพระภูมิ  ที่จริงก็ไม่ผิดอะไร   ถือว่าเป็นการบูชาเทวดาก็ได้   แต่เป็นเทวดาระดับต่ำ  ที่อยู่ร่วมกับมนุษย์   เพราะเทวดาชั้นนี้ ไม่ค่อยมีอำนาจบารมี  อะไรหลายๆอย่างต้องอาศัยมนุษย์ เช่น  พวกเจ้าที่ เจ้าบ้านเจ้าเรือน  นางไม้  พวกเทวดาชั้นนี้มักจะเดือดร้อนเรื่องที่อยู่อาศัยบ่อยๆ    เป็นที่น่าสงสารเหมือนกัน  การทำที่อยู่อาศัยให้ถือว่าเป็นการช่วยเหลือเทวดาในชั้นนี้อีกทางหนึ่ง ให้พวกเขาพอจะมีที่อยู่อาศัยบ้าง คนที่ทำศาลพระภูมิดีๆ  บูชาดีๆ  หลายๆคนก็โชคดีเรื่อยๆเหมือนกัน  เช่น  ถูกหวยบ่อยๆ  กิจการงานรุ่งเรืองดี หรือพ้นจากเคราะห์ร้าย จากภัย จากอุบัติเหตุต่างๆอย่างน่าอัศจรรย์  ... ที่บอกนี้ไม่ใช่ส่งเสริมให้ไปหลงบูชาศาลพระภูมิ  แต่ให้รู้จักอะไรที่อาจจะเป็นประโยชน์กับชีวิตได้  ซึ่งไม่ควรมองข้าม  เพราะพระพุทธเจ้า  ก็ทรงมีคำสอนให้รู้จักบูชาเทวดา  ระลึกถึงเทวดาเป็น  เทวตานุสสติ ถ้ามองจากมุมมองในแง่ศิลปะ   ที่จริง ศาลพระภูมิก็เป็นสิ่งประดับบ้านที่สวยงามอย่างหนึ่ง  ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของเมืองไทยที่น่าทึ่งนะ  ตามบ้านทั่วไป ตามโรงแรมใหญ่ๆ  หรือตามสถานที่ราชการต่างๆ  มีศาลพระภูมิตั้งประดับอยู่  ก็ดูดี สวยงาม  ไม่ใช่เป็นสิ่งเกะกะสายตาอะไรเลย  ..เดวิด  เบ๊คแฮ่ม ยังชอบใจ ซื้อไปไว้ที่บ้านที่อังกฤษตั้งหลายหลัง  ใช่ไหม ?   ฝรั่งเขายังมองความสวยงามอันนี้ออกนะ   แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 08:02:51 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 07:47:03

ความคิดเห็นที่ 35 เข้ามาอ่านค่ะ สนุกดี  อ่านของคุณศิษย์พระป่าบ่อยๆ ค่ะ เวลาตั้งกระทู้ ก็รอคุณศิษย์พระป่ามาให้ความเห็น  ส่วนใหญ่อ่านแล้ว ทราบว่า เป็นคำแนะนำจากการปฏิบัติจริงๆ   เมื่อก่อนตอนมี ศึกบางอย่างใน pantip แอบเคืองเหมือนกัน ตอนท่านมา ment แรงๆ   หากล่วงเกินท่านโดยกรรมใดๆ  ไม่ว่าโดยเจตนาหรือไม่เจตนา  ขออโหสิด้วยนะคะ  (แอบกลัวซะแล้ว) อยู่เมืองนอกนานๆ เบื่อมั้ยคะ  ไม่คิดกลับมาอยู่เมืองไทยบ้างหรือคะ จากคุณ : แม่น้องปัน เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 07:48:06

ความคิดเห็นที่ 36 มาลงชื่อว่าเป็นแฟนคลับครับ จากคุณ : เป็ดจิ๋ว เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 07:55:50

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาอ่านจ้ะ จากคุณ : chinatown เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 08:28:15

ความคิดเห็นที่ 38 มาลงชื่อเป็นแฟนคลับด้วยคนค่ะ ขอบคุณคุณป้าจำเป็นมาก ๆ นะคะ  กระทู้นี้โดนใจจังค่ะ ขอบคุณคุณศิษย์พระป่านะคะ ที่เข้ามาให้ความรู้ จากคุณ : โมงยามแห่งความสุข เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 08:51:16

ความคิดเห็นที่ 39 ว้าวๆๆๆๆๆ  แฟนคลับคุณศิษย์พระป่าอย่างเราจะไม่เข้ามมาได้อย่างไร..แต่ไม่รู้จะถามอะไรง่ะ! แต่มันน่าน้อยใจนัก เราเคยตั้งทู้ถ่มเรื่องการนั่งสมาธิ รอคุณศิษย์พระป่ามาตอบ ก็ไม่มาตอบทู้เรา T___T ไม่เป็นไร มีเพื่อนๆมาตอบทู้เราไขความกระจ่างได้เยอะเลยค่ะ แต่ก็อ่านที่คุณศิษย์พระป่าตอบปัญหาเพื่อนตลอดเลยนะคะ ได้ความรู้เหมือนกัน รวมทั้งเพื่อนๆท่านอื่นที่ไม่ได้เอยชื่อที่มาตอบปัณหาการนั่งสมาธิด้วยนะคะ จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 08:59:24

ความคิดเห็นที่ 40 ขออนุญาตถามอีก เรื่องของขลังจริงๆ ได้บรรจุอะไรลงไปในนั้นคะ ที่ทำให้มีอานุภาพ หมายถึงว่า อย่างถ้า พูดถึงกุมารทอง ก็จะเชิญวิญญานเด็ก(ตามที่เคยฟังๆมา) แล้วอย่างพระพุทธรูปหรือ รูปปั้นพระอริยสงฆ์ ล่ะคะ อีกเรื่อง เรื่องทรงเจ้า เรื่องนี้เราไม่เคยเชื่อเลยค่ะ แต่ไม่สามารถอธิบายเป็นรูปธรรมได้ อย่างเจ้าแม่กวนอิม ถ้าตามที่ได้ศึกษามา ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ ตามความเข้าใจท่านน่า จะอยู่ในระดับพระอนาคามี รอมาจุติหรืออาจจะบำเพ็ญจนบรรลุพระอรหันต์ ถามว่า ในระหว่างนี้ท่านจะต้องมาสร้างบารมีแบบนี้มั้ยคะ หรือเทพองค์อื่นที่อยู่ต่ำกว่าอย่างตอน นี้มีอาศัยชื่อเทพกวนอู กำลังมาแรง ถ้าอยู่ในชั้นเทวดาที่ห่างไกลมนุษย์ ถามว่าท่านจะ มาสร้างบารมีแบบนี้มั้ย โดยส่วนตัวคิดว่าพวกทรงเจ้า ถ้าตอบแม่นหน่อย น่าจะมีส่วน เกี่ยวข้องกับสัมภเวสีรึเปล่า จากคุณ : คุณป้าจำเป็น เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 09:47:46

ความคิดเห็นที่ 41 ชอบอ่านกระทู้คุณศิษย์พระป่าเหมือนกันครับ ชอบที่คอมเมนต์แรงๆ สั้นๆตรงไปตรงมา แบบคนที่รู้จริง สงสัยว่า เวลาที่คุณศิษย์พระป่าอาบน้ำกลางหิมะนี่ใส่ผ้าขาวม้าด้วยหรือเปล่าครับ แล้วมันจะทำให้สุขภาพแข็งแรงได้อย่างไร (เผือจะได้ลองดูมั่ง อิอิ)   ถ้าผมมีโอกาสได้ไป US จะแวะไปขอคำชี้แนะบ้างจะได้มั๊ยครับ ผมเดาว่าคุณศิษย์พระป่าน่าจะอยู่แถวนิวยอร์คนะครับ เพราะว่าอยู่ใกล้กับตลาดแล้วก็มีหิมะเยอะเลย จากคุณ : นิแรน เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 09:57:16

ความคิดเห็นที่ 42 ^ ^  หากอยู่ในเมืองนิวยอร์ด อาบน้ำกลางหิมะ อาจถูกเชิญตัวไปสถานที่เฉพาะได้นะคะ 555 ขออนุญาตถามต่อนะคะ (ตัดหน้า คุณ MM ซึ่งเดี๋ยวแกคงจะมีมาเป็นชุด อิอิ) ๑.  ท่านศิษย์พระป่าปฎิบัติมาหลายปี มีช่วงที่ drop เบื่อ กิเลสเพิ่มพูน มั้ยคะ หากมี ดึงตัวเองกลัีบมายังไงคะ ๒.  ทุกวันนี้ยังเห็นผู้หญิงสวยอยู่มั้ยคะ  หรือเห็นทุกคนคือซากศพไปหมดแล้ว ๓.  เคยรู้สึกว่าทำไมคำถามปัญญาอ่อนจังมั้ยคะ (เช่นคำถามนี้แหละ 555) แล้วเคยตอบผิดบ้างมั้ยคะ (ปอลิง  ยังไม่ได้ตอบ คคห. 24 เลยค่ะ^^) แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 10:57:10 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 10:55:15 จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 10:53:40

ความคิดเห็นที่ 43 มาลงชื่ออ่านกระทู้แล้วจ้า... ไม่มีคำถามค่า เข้ามาอ่านก็มีความสุขแล้ว เป็นแฟนคลับเช่นกันค่า จากคุณ : chaosy เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 10:53:47

ความคิดเห็นที่ 44 ^ ^ ^ ^ #43  คนนี้เราก็เป็นแฟลคลับนะ  อิอิ  เราไปค้นหนังสือหลวงปู่สรวงมาอ่านแล้วหล่ะ ใกล้จบแระ   ขอบคุณที่มาจุดประกายให้เราไปอ่านอีกครั้งนะคะคุณchaosy จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 10:58:55

ความคิดเห็นที่ 45 คุณป้าจำเป็น  ........ -  เอ้..เรื่องความขลังของเครื่องรางของขลังทั้งหลาย  มีขบวนการเกิดขึ้นมายังไง   ก็ไม่แน่ใจนะครับ  แต่มันก็มีจริง    แต่ไม่เคยไปค้นคว้าสนใจมัน ... เดาว่า  น่าจะเกิดจากแรงอธิษฐานจิต  แล้วพลังของแรงอธิษฐานนี้ไปก่อให้เกิดความขลัง  มีพลังขึ้นมา   เพราะคนที่ทำเรื่องนี้   บางครั้งเขาทำด้วยวิชาอาคม   ไม่ทราบใช้พลังสมาธิเข้าประกอบมากน้อยแค่ไหนหรือไม่  หรือใช้แค่พลังของคาถาเท่านั้น  เพราะทางสายวัดป่า ไม่สนใจเรื่องนี้  เพียงแต่เคยเห็นประสบการณ์ว่า  เรื่องของรางของขลัง  มีได้จริงๆ   แค่นั้น -  เรื่องเข้าทรง หรือการสิงสู่ ก็มีจริง   ในพระไตรปิฏกก็มีกล่าวไว้  เรื่องผีเข้าสิง  หรือเทวดาเข้าสิงในร่าง  แต่การทรงเจ้าที่เห็นๆในยุคนี้  ไม่ทราบว่าวิญญาณใครมาเข้า  จะเป็นผีหรือเทวดาที่ไหน  ก็แล้วแต่จะพิจารณา  เช่นบางรายว่าวิญญาณรัชกาลที่ ๕ มาเข้าทรง  และทำอะไรได้แปลกๆ  แต่ไม่ทราบว่านั่นคือวิญญาณของ ร.๕ จริงไหม ? (แต่ต้องระวัง    การหลอกลวงก็มีมาก) --------------------------------------------------------------------- คุณ  นิแรน  ....อาบน้ำกลางหิมะ  ก็นุ่งผ้าเล็กๆผืนเดียว  แค่นั้น  น้ำเย็นเฉียบ   อุณหภูมิติดลบ  ทำให้เป็นน้ำเหลวนั่นแหละ  แค่ตักไม่กี่ขัน  รีบถูตัว  รีบถูสบู่  รีบเช็ดตัว  ในไม่เกิน ๕ นาที อย่างมาก   เพราะตัวเริ่มแข็งก้าวขาไม่ออกแล้ว  ช้าแป๊ปเดียว  น้ำที่เกาะตามตัวก็จะกลายเป็นน้ำแข็ง  บรื๊ออว์ว์ว์...  แล้วรีบกลับไปเปิดน้ำร้อนอาบทันที   ..แต่ก็แปลก วันนั้นทั้งวันจะหายหนาวไปเลย  คล้ายๆมีความร้อนเกิดขึ้นในตัว   สุขภาพรู้สึกแข็งแรงจริงๆด้วย     แบบเดียวกับประเพณีอาบน้ำหน้าหนาวของพวกญี่ปุ่นหรือยุโรปนั่นแหละ  เคยเห็นสารคดี ที่ฝรั่งไปถ่ายทำที่ประเทศธิเบต  ในหน้าหนาว  พระธิเบตหลายสิบรูปนุ่งผ้าสั้นๆผืนเดียว นอนโล่งๆท่ามกลางหิมะตลอดคืน  อุณหภูมิติดลบ  -60 องศา  ตื่นมาก็ปกติดี  พวกฝรั่งทึ่งไปตามๆกัน    หาเหตุผลทางวิทยาศาสตร์อธิบายไม่ได้  เพราะในภาวะแบบนั้น  ถ้าคนปกติจะตายใน ๑๐ - ๒๐  นาที แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 11:23:36 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 11:04:14

ความคิดเห็นที่ 46 - หนูยิ้ม ...   ๑.  ไม่เคยเจอช่วง เบื่อ  แต่มีช่วงที่กิเลสเพิ่มพูนบ้าง  แต่รีบระงับทันที  .วิธีดึงกลับ  คือ กลับไปตั้งต้นใหม่ ที่ ๑   เริ่มบริกรรม พุทโธๆๆ ใหม่  สักพัก  ทุกๆอย่างจะฟื้น ..คือว่า ปกตินิสัยเป็นคนชอบต่อสู้  ชอบเผชิญอุปสรรค ชอบเจอปัญหายากๆ หนักๆ แปลกๆ  ... ยิ่งเจออุปสรรคหนักๆ ทุกข์มากๆ  อุปสรรคใหญ่ๆหนักหน่วง  จะยิ่งบุกเข้าไปชนกับมัน  แทนที่จะรู้สึกถอยหรือท้อแท้ กลับจะรู้สึกฮึกเหิม ... ถ้ายิ่งล้มเหลวบ่อยๆ  ยิ่งจะหาทางแก้ไขให้ได้   ..แต่เวลาสบายๆ ไม่มีปัญหาให้แก้  จะรู้สึกจิตใจอ่อนกำลังลงไป  สติปัญญาจะซึมกระทือ ไม่ค่อยปราดเปรียว     คงไม่ค่อยเหมือนกับคนอื่นๆนักกระมังในประเด็นนีั้     ๒.  ยังไม่ถึงขั้นอนาคามีจ้า  ..แน่นอนย่อมยังเห็นผู้หญิงสวย  แต่มักไม่สนใจความสวยภายนอกนัก  มักจะมองลึกลงไปในใจ  ในนิสัย  มารยาท   คำพูด  ธรรมะ อะไรต่างๆโน่น...ยังอยากเกิดไปเป็นเทวดา  ได้กอดนางฟ้าสวยๆอยู่นั่นแหละ   ฮ่าๆๆ..   ๓.  ไม่เคยมีแนวคิดว่า  ใครถามแบบปัญญาอ่อนหรือไม่    ให้ความเห็นใจ  ให้ความเสมอภาคต่อคำถามทุกๆคำถาม   เพราะปัญหาในใจคนเราย่อมต่างๆกัน    ไม่เคยคิดดูถูกดูหมิ่นคำถามใคร  นอกจากกระเซ้าเย้าแหย่บ้าง  บางราย บางครั้ง  สนุกๆบ้าง เท่านั้น  ..เพราะ การได้ช่วยคลี่คลายให้ความกระจ่างสงสัยในใจคน  ย่อมได้บุญแน่นอนอยู่แล้ว  ทั้งผู้ให้ และ  ผู้รับ  เพราะคิดว่า ในอดีตเราก็เป็นคนชอบถาม ชอบสงสัยอย่างยิ่งคนหนึ่ง  จึงมีความเห็นใจต่อคนที่มีความสงสัย    และปกติแทบทั้งหมด  เมื่อเห็นคำถามก็รู้คำตอบทันที  เพราะในอดีตก็เคยสงสัยแบบนั้นมาก่อนแล้วเช่นกัน  และหาคำตอบพบแล้ว  จึงมาช่วยกันแก้ไขให้คนอื่นๆต่อๆไป   จึงไม่เคยเจอคำถามที่ตอบไม่ได้   ยกเว้นในแนววิชาการบางอย่าง  ที่ลืมไปนาน  หรืออ่านผ่านๆ จนไม่ได้จำไว้  แค่นั้น แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 12:55:10 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 11:18:23

ความคิดเห็นที่ 47 ท่านศิษย์พระป่านั้นของจริงครับ ผมติดตามมาตั้งแต่ท่านใช้Loginเก่า มีอะไรไม่ต้องถามท่านก็เมตตามาแก้ให้ ผมถามคำถามเดียวครับว่า ท่านศิษย์พระป่าคือคนเดียวกันกับ Login Clarke ใช่ไหมครับ? จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 11:31:53

ความคิดเห็นที่ 48 ใช่แล้วละครับ.. คุณ จิตฯ สมัยก่อน เคยใช้ล๊อคอิน Clarke    แต่ตอนนี้ให้คนอื่นๆสองสามคนไปใช้เล่นในห้องอื่นๆ   แต่บางครั้งผมก็เอาไปใช้เล่นในห้องอื่นๆบ้าง  บางห้อง นานๆที สมัยก่อนโน้น ก็เคยใช้ล๊อคอินอื่นๆหลายๆชื่อ จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 11:44:46

ความคิดเห็นที่ 49 ก๊อกๆ ...ขึ้นวันใหม่เข้ามาอีกที    #42 มีแซวกันด้วย    คุณSmiling-girlก็...ฮ่าๆ หลับยังเอ่ยยยยย???  ท่านศิษย์พระป่า อยู่อเมริกาฝั่งตะวันตกแถบทะเลใช่หรือเปล่าครับ  เดาเอานะ   มาเสริม#45  ใช่เลยครับ ถ้าอยู่ท่ามกลางอากาศหนาวมากอุณหภูมิลบต่ำกว่า0องศา ให้แช่น้ำเย็นแล้วรีบขึ้นมาเช็ดตัว หรือไม่ก็เพียงแค่เอาน้ำเย็นลูบไล้ร่างกายส่วนที่รับความรู้สึกได้ไว เช่น หู  และเอามือ เท้า แช่ไว้สักพัก จะทำให้วันนั้นทั้งวันคลายจากความหนาวเย็นได้  แต่คนนั้นต้องมีร่างกายที่สมบูรณ์นะ .. เราเคยสัมผัสอุณหภูมิ-40องศาก็จะแข็งตายอยู่แล้ว   นี้-60องศา  ...โอยยเป็นลมสลบ ถามต่อดีกว่า ...  ท่านศิษย์พระป่ามีความคิดเห็นเช่นไร เรื่องการฝัน  เราเคยคอมเม้นท์สอดคล้องกับท่านมาในกระทู้อันเก่าแล้ว  ฝันซ้อนฝันซ้อนฝัน มีอยู่ช่วงหนึ่ง  นานเป็นปี เราไม่ฝันเลย ไม่มีวันใดฝัน นอนหลับสบาย ตื่นมาก็สบาย ช่วงนั้นมีความสุขกายสบายใจมาก  ไม่มีเรื่องใดๆให้คิด  วันๆเดินทางท่องเที่ยวไปหลายๆประเทศ มาช่วงนี้เราฝันเหมือนปกติ  เมื่อไม่กี่วันนี้ ในฝันของเรา พบสัจธรรม พบคำตอบ เหมือนการบรรลุโดยจิตรับรู้ สามารถอธิบายอะไรได้หมด  และเมื่อเวลาใกล้ตื่น เรารู้สึกได้จึงรีบบอกตัวเอง รีบๆจำ อย่าเพิ่งรีบตื่นเดี๊ยวลืมหมด สุดท้ายก็ลืมหมด  อดบรรลุเลยนะ  ฮ่าๆๆ   สรุปว่า การไม่ฝันนั้นจะดีกว่าการฝันทุกวี่วันจริงหรือไม่ เพราะเหตุใดขอรับ ... จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 12:20:07

ความคิดเห็นที่ 50 ..กำลังจะไปนอนแล้วพอดี.. งั้นต่ออีกหน่อย... คุณ MM (ongchai_maewmong) .... ปกติ ผมไม่เคยสนใจความฝันเลยนะ   แม้จะมีฝันอะไรแปลกๆ บางครั้ง หรือฝันบอกเหตุล่วงหน้าบางครั้ง  ซึ่งก็มาเรื่อยๆ  ไม่ถึงกับบ่อยนัก  แต่ไม่เคยสนใจมัน ..และส่วนมาก  จะลืมเป็นส่วนมาก  นานๆจะตื่นมาแล้วจำความฝันได้สักที ใช่ครับ  .การไม่ฝัน  คือการหลับสนิท  ย่อมดีแน่นอน  ถ้าหาทางให้หลับแบบนั้นบ่อยๆ จะเป็นการพักผ่อนที่ดีมากๆเลย ที่เราฝันๆๆ กัน เพราะหลับไม่สนิทไงละ  จิตยังเคลิบเคลิ้ม  ไม่ลงภวังค์เต็มที่  ยังออกมาสู่วิถีบ้าง ในมโนทวาร จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 12:48:59

ความคิดเห็นที่ 51 รบกวนถามท่านศิษย์พระป่าครับ เห็นมีหลายกระทู้ คุณศิษย์พระป่า เคยพูดถึง สันติธรรม คุณศิษย์พระป่าภาวนาเจอสภาวะดังกล่าวแล้วหรือครับ สภาวะดังกล่าว เป็นอย่างไรครับ แล้วคุณศิษย์พระป่าภาวนาอย่างไร จึงได้เจอ คือผมอ่านแล้วรู้สึกว่าน่าจะเป็นสภาวะเดียวกันกับที่ผมพบ ถึงแม้คำพูด คำอธิบายจะไม่ตรงกัน แต่ก็คล้ายกันมาก สำหรับผมแล้วสภาวะที่เรียกว่า สันติธรรม สันติบถ หรือวิสังขารธรรมนั้น เหมือนอยู่ตรงหน้า ไม่ใกล้ ไม่ไกล เหมือนเป็นอีกฝั่งหนึ่ง ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข มีแต่ความสงบ สันติ ไม่ถูกปรุงแต่ง ไม่มีสังขารธรรมในนั้น ไม่เปลี่ยนแปลง ควรแก่การน้อมเข้าหา ไม่ใช่อุคคหนิมิต ไม่ใช่ปฏิภาคนิมิต ไม่ใช่รูปฌาน ไม่ใช่อรูปฌาน ไม่ใช่รูปนามที่เกิดดับ คล้ายกับคำกลอนของทางใต้ที่ท่านพุทธทาส จารึกไว้น่ะครับ ที่ว่า มะพร้าวนาฬิเก ต้นเดียวโนเน กลางทะเลขี้ผึ้ง ฝนตกไม่ต้อง ฟ้าร้องไม่ถึง กลางทะเลขี้ผึ้ง เห็นคุณศิษย์พระป่า บอกว่าของคุณศิษย์พระป่า รู้สึกเหมือนอยู่ตรงกลางใจ ฯลฯที่คุณศิษย์พระป่าแนะนำแต่ละคน ค้นให้เจอ ของผมเจอเมื่อค่อยๆสละ ละวางความยึดมั่นถือมั่นในรูปกับนาม จนสภาวะดังกล่าวค่อยๆปรากฏชัดขึ้น ตอนที่เจริญวิปัสสนา อยู่ในช่วงของสังขารุเปกขาญาณ จากคุณ : ปริญญาบ้าเกมส์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 12:49:11

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีค่ะ คุณโมงยามแห่งความสุข แหะๆ จริงๆกระทู้นี้ไม่ใช่ไอเดียของเราหรอกค่ะ มีกัลยาณมิตรชักชวนให้เราตั้งกระทู้ ต้องขอบคุณท่านนั้นมากกว่า(แต่ยังขอไม่เปิดเผยนะคะ เพราะไม่แน่ใจว่าท่านจะยินดี และอนุญาตหรือไม่) ไอเดียท่านเพื่อให้ผ่อนคลายกัน อิอิ ตอนนี้ก็รู้สึกเห็นใจคุณศิษย์ พระป่าแล้ว ที่ต้องเวียนมาตอบ แต่จากคำอธิบายของท่าน คือท่านยินดีก็รู้สึกอนุโมทนา ในน้ำใจของท่านด้วยค่ะ จากคุณ : คุณป้าจำเป็น เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 12:55:58

ความคิดเห็นที่ 53 สวัสดีค่ะ ชอบอ่านและชื่นชมคุณศิษย์พระป่า เช่นเดียวกันค่ะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 12:56:45

ความคิดเห็นที่ 54 วันนี้คุณศิษย์พระป่าน่ารักมากเลยค่ะ(ปกติทุกวัน..น่าเคารพ) อยากถามว่า....คุณศิษย์พระป่า...ไม่ถามดีกว่ากลัวเสียมาทยาท! อยากถามเรื่องอายุ....555 จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:05:35

ความคิดเห็นที่ 55 อืมม.. คุณ ปริญญาบ้าเกมส์  ถามเจาะเข้าตรงจุดสำคัญเลย... เอ้..จะบอกยังไงดี   เดี๋ยวจะเข้าตัว ... เอาเป็นว่า  ตรงจุดนี้  ผมขอสงวนว่า  ความรู้นี้ได้มาจากแหล่งไหน   ได้มาจากการค้นพบของผมเอง  หรือจากครูบาอาจารย์    ผมขอสงวนตรงนี้ไว้ก่อนก็แล้วกัน .. ..ขอตอบว่า  ตรงจุดนี้  ตรงกับที่ระบุไว้ในวิปัสสนาญาณ ๑๖ นั้นแหละ  เปี๊ยบเลย  หรือที่ในวิสุทธิมรรคบรรยายเปรียบเทียบไว้ นั่นแหละ  ลองไปอ่านดู ตอนที่ท่านเปรียบว่าเสมือนค้างคาวบินจับผลไม้แล้วทิ้งไปจับผลอื่นๆไปเรื่อยๆ  จนวางหมดทุกๆผล   ...ตรงนั้นแหละ  หรือตอนที่ท่านเปรียบเทียบว่า  เสมือนก้อนเมฆแหวกออก เห็นดวงจันทร์เต็มดวงโผล่มานั่นแหละ  หรือที่คำลกอนทางปักษ์ใต้เปรียบเรื่องมะพร้าวนาฬิเก  นั่นแหละ  อันเดียวกันเลย  ... การเปรียบเทียบกับมะพร้าวนาฬิเก  หมายถึง  มะพร้าวนาฬิเก  ก็คือ วิสังขารธรรมอันนั้่น    ทะเลขี้ผึ้งก็หมายถึงอาการของใจ หรือเจตสิกทั้งหมดหรือสังขารทัั้งหมด จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:05:51

ความคิดเห็นที่ 56 ยังเป็นหนุ่มน้อย  เอ๊าะๆ  จ้า คุณหมูรังสิต (รู้ทันหรอกน๊าาว่าอยากถามเรื่อง....ขอตอบว่ายัง...ไม่มีจ้าา  ฮิๆๆ)   ..ฮ่าๆๆ....เห็นบอกว่าน้อยใจเรื่องอะไร ที่เคยตัั้งกระทู้แล้วผมไม่ได้แวะไปเยี่ยมชม   ..งั้นลองมาตั้งคำถามที่นี่ก็ได้ จะขอแก้ตัวตอบให้  ก็แล้วกัน แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 14:24:41 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:09:14

ความคิดเห็นที่ 57 แหม ! คิดว่าคุณศิษย์พระป่าจะไปนอนซะละ  ยังมาตอบคำถามคุณ ongchai อีก นี่หละผลของการมีแฟนคลับ  ไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลยทีเดียว !!      สิ่งที่อยากรู้ ท่านอื่นๆก็ถามไปหมดละ  ขอไปคิดคำถามก่อนละกัน    หลับฝันดีนะคะคุณศิษย์พระป่า (มีคนบอกหรือยังหนอ) พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่เน้อ จากคุณ : ใจขึ้น เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:13:19

ความคิดเห็นที่ 58 โห...ตอนนี้น่าจะดึกแล้ว ยังเข้ามาตอบแฟนคลับอีก เห็นด้วยกับคุณPig_Rangsit ว่า คุณศิษย์พระป่า น่ารักมากๆ เสียดายจัง เพิ่งกลับจากอเมริกามาไม่นาน ไปเดือนกว่าๆ งั้นขอถามคำถาม ว่าคุณศิษย์พระป่า อยู่รัฐไหนคะ  อากาศตอนนี้เป็นอย่างไร ที่เมืองนั้นมีวัดไทยมากไหมคะ   เพราะตอนไปนั้น หาวัดไทยไม่ได้เลยค่ะ เขาบอกว่าไกลๆๆ เพื่อนเลยบอกว่า เที่ยวเหอะๆ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:16:18

ความคิดเห็นที่ 59 โอเค ..งั้นจะไปนอนก่อนละนะ...เกือบตี ๑ ครึ่งแล้ว    ...อีก  ๖-๗  ชม. ค่อยมาเจอกันใหม่...ตั้งคำถามไว้ก็แล้วกัน  เดี๋ยวจะตื่นมาตะลุยตอบต่อให้ครบถ้วน... ในเขต MidWest  รัฐใดรัฐหนึ่งนั่นแหละจ้าา ... แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 13:19:31 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:16:45

ความคิดเห็นที่ 60 ขอเป็นแฟนคลับคุณศิษย์พระป่าด้วยคน ดีใจที่มีกระทู้นี้ค่ะ จากคุณ : aneko (aneko) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:19:28

ความคิดเห็นที่ 61 ขอเป็นแฟนขับด้วยครับ   ถาม   1.ตอนผมหลับตานั่งสมาธิ ตามจริงควรจะมืดสนิททำให้จิตสงบ  แต่ตาผมเหมือนมันสว่างมากๆเหมือนมีแสงไฟส่องหน้าอยู่ทำให้ผมไม่มีสมาธิเลย ลองปิดไฟแล้วก็ยังสว่างอยู่  อยากสอบถามวิธีแก้ไขครับ 2.ปกติหลังจากสวดมนต์ก็จะนั่งสมาธิทุกวัน พอสวดมนต์จบก็สมาทานพระกรรมฐานเตรียมทำสมาธิ  หลับตาสู้กับแสงสว่างที่ตา  จนพักใหญ่พอแสงสว่างเริ่มลดลงผมก็จะง่วงเลยครับทีนี้ก็กระสับกระส่าย  ไม่ไหวต้องถอนจากสมาธิไปนอน ดูเวลาผ่านไปแค่ 30 นาทีเอง  ขอวิธีแก้ง่วงในขณะทำสมาธิที่เห็นผลมากที่สุดครับ จากคุณ : ประกายพฤกษ์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:21:06

ความคิดเห็นที่ 62 คุณ ประกายพฤกษ์ ...  กำลังจะไปนอน  คลิกแก้ไขคำตอบข้างบน  เห็นคำถามของคุณพอดี  อดจะตอบไม่ได้   งัันต่ออีกหน่อย....  ๑.  ลักษณะแบบนี้  เท่าที่นึกได้ตอนนี้ อาจจะมีสาเหตุมาจาก ๓ ทาง   ทางแรกคือ อาจจะมาจากบารมีเก่าในอดีตชาติของคุณที่เคยฝึกอาโลกสิณ(กสิณเพ่งแสงสว่าง)มาก่อน  ทางที่สองคือ  ในชาตินี้  คุณเคยฝึกเพ่งแสงสว่างมาก่อน ไหมละ ?   ทางที่สามคือ อาจจะเป็นอดีตกรรมเก่าของคุณที่เคยแกล้งเอาไฟส่องหน้าส่องตาคนอื่นๆ หรือทำนองนั้น  กรรมเก่านี้จึงโผล่มารบกวน  ...       ถ้าเป็น ๒ ประการแรก   ในอนาคตถ้าคุณฝึกจิตได้สมาธิดีๆ อันนี้จะเป็นปัจจัยสำคัญให้คุณเป็นคนที่ได้เห็นอะไรต่างๆมากมาย  เห็นนิมิตอะไรต่างๆมากมาย ชัดเจน (หรือที่เรียกว่าตาทิพย์ นั่นแหละ)      วิธีแก้คือ  พยายามอย่าไปสนใจแสงนั่น   ..แต่ให้ย้อนกลับมาที่ตัวรู้ที่เป็นตัวไปเห็นแสงนั่น ...ลองสังเกตดีๆ จะเห็นว่า  แสงสว่างนั่นถูกตัวหนึ่งไปรู้ไปเห็นมัน   ก็ย้อนกลับมาจับที่ตัวรู้ตัวนี้   และเวลาฝึก  พยายามหาทางไปฝึกในที่ที่มืดมิดมากๆ เช่นในถ้ำ หรือในห้องที่ปิดไฟสนิท  มืดสนิท     ๒.  ตามหลัก วิธีการแก้ง่วง  ก็คือฝึกให้เห็นแสงแบบที่คุณเห็นนั่นแหละ  แต่กรณีของคุณกลับกลายเป็นว่า  แสงเป็นอุปสรรคขึ้นมา  ดังนั้น  ลองไปใช้วิธีแก้ง่วง ๘ วิธีตามที่ระบุไว้ในพระสูตร  แต่ยกเว้นอย่าไปใช้วิธีเพ่งแสง  เอาแค่ ๗ วิธี  ลองดูว่าวิธีไหนเหมาะกับคุณ  ..อ่านดูข้อความข้างล่าง   ....อย่าไปใช้ ข้อที่ ๖ ก็แล้วกัน... ------------------------------------------------------------------ "....พระมหาโมคคัลลานะ หลังจากบวชแล้วได้บำเพ็ญเพียรทางจิตอยู่ที่บ้านกัลลวาลมุตตคาม แคว้นมคธ รู้สึกง่วงเหงาหาวนอนอย่างยิ่ง พระพุทธเจ้าเสด็จไปแสดงอุบายแก้ง่วงให้ท่านโมคคัลลานะดังนี้ ๑.ถ้ามีสัญญาอย่างไรอยู่ เกิดความง่วง ก็ให้ทำในใจซึ่งสัญญานั้นให้มาก คือถ้านึกถึง คิดเรื่องใด แล้วหายง่วงก็ให้นึกถึงคิดถึงเรื่องนั้นให้มาก แล้วจะหายง่วง ๒.ถ้าไม่หายให้ตรึกตรองพิจารณาสิ่งที่ได้ฟังมาหรือเล่าเรียนมา ๓.ถ้าไม่หายให้ท่องข้อความ เช่น ท่องตำราออกมาดังๆ ๔.ถ้ายังไม่หายให้ย้อนหูทั้งสองข้าง เอาอะไรแยงหูให้ความง่วงหายไป หรือให้มือลูบตามตัวจะทำให้ตื่นตัว ๕.ถ้ายังไม่หาย ให้ลุกขึ้นเอาน้ำล้างหน้า แหงนดูดาวบนฟ้า ๖.ถ้ายังไม่หายให้นึกถึงแสงสว่าง ถึงขณะนั้นอยู่ในที่มืดในยามราตรีก็นึกว่ากำลังนั่งอยู่ตอนกลางวันดวงอาทิตย์กำลังแผดแสงจ้า ๗.ถ้ายังไม่หายก็เดินจงกรม ๘.ถ้ายังไม่หาย  ก็ให้เข้านอนท่าสีหไสยยาสน์แล้วกำหนดว่าจะตื่นเวลาไหน แล้วก็ตื่นให้ตรง ...." แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 13:49:21 จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:40:40

ความคิดเห็นที่ 63 อนุโมทนา..สาธุ เป็นเยี่ยงนี้แล้ว เห็นสมควรว่า พรุ่งนี้ตั้งบล็อกเลยดีกว่าไหม จะสะดวกทั้งสองฝ่าย ฮาาา จากคุณ : ใจขึ้น เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 13:52:59

ความคิดเห็นที่ 64 งั้นขอฝากคำถามไว้นะคะ เวลาที่ดิฉัน หลับทำสมาธิ ความรู้สึกเหมือนเรากำลังดำดิ่งลึกเข้าๆไปในที่มืดสองข้างทางเบื้องหน้าที่ดำดิ่งเหมือนวิ่งเข้าไปในอุโมงค์ช่องแคบ ที่มีแสงนวลอ่อนๆ อยู่เบื้องหน้า รู้สึกประหลาดๆ  เป็นความรู้สึกสบายและเพลิดเพลินอย่างบอกไม่ถูกค่ะ จนพอนานเข้าก็ลืมตาขึ้น เพราะไม่รู้ว่ามันจะดำดิ่ง ลึกไปขนาดไหนอย่างไร และเวลาที่นั่งสมาธิก็หมดลงพอดี แล้วเราก็ไปทำอย่างอื่นต่อไปค่ะ คำถามคือ ทำไมจึงเป็นเช่นนั้นคะ? ขอบคุณค่ะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:09:42

ความคิดเห็นที่ 65 กำลังกินน้ำอยู่ เจอ # 54 ของคุณหมูรังสิต เข้าไป  กร๊ากกกก เลย       เยี่ยมๆ สุดยอด 55555 จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:10:20

ความคิดเห็นที่ 66 แล้วต่อไป เราควรทำเช่นไร เมื่อนั่งสมาธิอีกคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:11:12

ความคิดเห็นที่ 67 คุณศิษย์พระป่า คุณ Chakre   คุณชิ      คนเดียวกันเหรอเปล่าครับ แสดงว่าเล่นห้องนี้เป็นสิบปีแล้วสิครับ ประสบการณ์ภาคสมถะ ถึง รูปฌาน อรูปฌานหรือยังครับ หรือว่าเน้นที่ อัปปนาสมาธิ  โดย อานาปานสติเป็นฐานอย่างเดียว เคยภาวนาแล้วตัวหายไปเลยบ้างเหรอเปล่าครับ  หรือถูกดูดไปในหลุมดำ แล้วก็เจอแสงจ้า  หรือภาวนาไปแล้วตัวใหญ่ยักษ์  เห้นหลายคนเจอเรื่องแบบนี้หลายคนแล้ว แล้วก้เงียบไปเลยไม่ค่อยมีใครกลับมาเล่าอีก ผมเนี่ยภาวนาจน เห็นเทวดามากัน 4 คน มองกี่ทีก็ใช่นะ มาแบบกายมนุษย์นี่แหละ น่าพับเพียบเรียบร้อย มาบอกว่า พวกเขามาส่ง เพราะรู้ว่ากำลังจะไปวัดถือศีล 8  ประมาณว่ามารออนุโมทนาบุญล่วงหน้า สมัยเคยปลักกลดธุดงค์ที่วัดป่า แถว นครนายก สวดอิติปิโส พร้อมกันหลายคนในโบสถ์  สวดยาว 108 จบ  ก็เห็นหน้ายักษ์สีสวยสดใส ลอยมา ประมาณว่าขอร่วมฟังสวดด้วย  เก็บไว้ในใจคนเดียวไม่กล้าเล่านะ แต่มีน้องผู้หญิงคนนึงวัยรุ่น พูดให้ฟังว่าเขาเห็น นั่นแหละ แปลว่าเราไม่ได้เห็นคนเดียว แล้วคุณศิษย์พระป่า ฝึกแบบไหนครับ อภิญญา วิชชาสาม วิชชาแปด  หรือเน้นสมถะ + ศึกษาพระอภิธรรม แล้วถนัดภาวนาแบบไหน บ้าง จากคุณ : venture เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:31:37

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบพระคุณท่านศิษย์พระป่ามากครับ เข้าใจแล้วครับ เคยอ่านมาเช่นกันเรื่องค้างคาวกับต้นไม้ แล้วก็เรื่องเมฆกับพระจันทร์ และเรื่องคนกระโดดค้ำถ่อ กับเรื่องกาน้ำบินหาฝั่ง และเรื่องมะพร้าวนาฬิเก เป็นสภาวะเดียวกันจริงๆด้วย จากคุณ : ปริญญาบ้าเกมส์ เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:32:25

ความคิดเห็นที่ 69 สมาชิกแฟนคลับ...  ขออวดเสื้อตัวใหม่ของผม ไว้ใส่เวลาไปทำบุญครับ ... ใครพบเจอโดยบังเอิญก็ทักทายกันได้นะคร๊าบบ จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:32:38

ความคิดเห็นที่ 70 คุณ 0ngchai คะ !! อยากได้บ้างจัง ต้องเสียค่าลิขสิทธ์มั้ยเอ่ย จากคุณ : ใจขึ้น เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:43:54

ความคิดเห็นที่ 71 #  69   โหหห   แฟนตัวเอ้เลยนะคะเนี่ย ขอตัวจิ   ไซด์ S  นะ   โอ๊ยยยย  ขำอ่ะ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:48:02

ความคิดเห็นที่ 72 อุ๊ย!  เอาจริงเหรอครับ ...ไม่มีลิขสิทธิ์ใดๆทั้งสิ้น มีข้อแม้เมื่อคนใส่มาเจอกันโดยบังเอิญต้อง ไชโย ฮิ้ววววววว  ฮ่าๆ จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:51:19

ความคิดเห็นที่ 73 ยังเป็นหนุ่มน้อย  เอ๊าะๆ  จ้า คุณหมูรังสิต (รู้ทันหรอกน๊าาว่าอยากถามเรื่อง....ขอตอบว่ายัง...ไม่มีจ้าา  ฮิๆๆ)   ..ฮ่าๆๆ....เห็นบอกว่าน้อยใจเรื่องอะไร ที่เคยตัั้งกระทู้แล้วผมไม่ได้แวะไปเยี่ยมชม ********************* #65  อ่ะ..คุณหนูยิ้ม  ไม่ได้คำตอบที่ถาม แต่มาได้คำตอบที่สองแบบไม่คาดฝัน  ถือว่าคุ้ม 55555++ หลับให้สบายนะคะคุณศิษย์พระป่า  zz ZZZ จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:53:45

ความคิดเห็นที่ 74 ผ่าน ตาคุณศิษย์พระป่ามานาน  ไม่ได้รู้สึกอะไรพิเศษ เพราะไม่ใช่แนวที่ผมชอบ พอเข้ามากระทู้นี้ ก็รู้สึกดีๆขึ้นเยอะ จากคุณ : P2wichai เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 14:56:26

ความคิดเห็นที่ 75 ู^ ^  นั่นๆ ไมเกี่ยวกับข้าพเจ้านะ เด่วจะมาเข้าใจว่าข้าพเจ้าอยากรู้ ว่า...แต่....หลักไหนอ่ะ   จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:01:09

ความคิดเห็นที่ 76 #75  ก็ไม่รู้...เห็นความเห็น1 อยากถามเรื่องส่วนตัว  เราก็เลยแย๊บๆถาม 55(ข้าพเจ้า...โบ๊ย) ว่าแต่ ขอเสื้อไซด์Sแล้วขำ  ส่วนข้าพเจ้า ขอไซด์XL(แต่แอบ เศร้า) จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:17:31

ความคิดเห็นที่ 77 ถามว่า ที่คุณศิษย์พระป่า ตอบคุณหมูรังสิต (รู้ทันหรอกน๊าาว่าอยากถามเรื่อง....ขอตอบว่ายัง...ไม่มีจ้าา  ฮิๆๆ) ฟังไม่รู้เรื่องค่ะ  กระทู้สาธารณะ โปรดอย่ารู้กันเองสองคน ถามเรื่องปฏิบัติบ้าง  (ของสามีนะคะ  ของตัวเองไม่มี) ช่วงต้นๆ สามีเมื่อปฏิบัติใหม่  จิตรวมเร็วมาก  เห็นเรื่องแปลกๆ เช่น เห็นตัวเองนั่งสวดมนต์  เห็นภาพผ่านมาให้เห็นเป็นภาพเร็วๆ  เหมือนเป็นเหตุการณ์เก่าๆ  แต่ไม่ได้ไปจับว่าเป็นภาพอะไร  รู้สึกว่า จะตกหลุมอากาศ แต่ไม่ตก  เลื่อนขึ้นเลื่อนลง หลายๆครั้ง   พอนั่งไปนานๆ  ตอนนี้ จิตรวมไม่ง่ายเหมือนเมื่อก่อน หรือ รู้สึกว่ารวมเพียงแวบเดียวเท่านั้น  เหตุการณ์แปลกๆ ไม่เห็นแล้ว   แต่พัฒนาไปเห็นแยกว่ารูปอยู่ทาง จิตอยู่ทาง เวทนาอยู่ทาง เห็นความคิด ผุดๆ ขึ้นเป็นฟองๆ แทน  ถ้ามองฟองนั้น บางทีก็เป็นเห็นเป็นเรื่องความคิด บางทีก็รุ้สึกทัน ฟองนั้นสลายไป   ช่วงนี้ บางทีตื่นกลางดึก แล้วรู้ว่าจิตตื่น  แต่ตัวยังหลับอยู่  จะรู้สึกว่ากายหนักมาก มองอะไรไม่เห้นเพราะตาหลับ แต่จิตก็คิดโน่นคิดนี่  และ  ยังฟังเสียงรอบข้างได้ปกติ  เป็นต้น นอกจากนี้ ปัจจุบัน ไม่ชอบมองหน้าตัวเอง และมองหน้าคนอื่น  เพราะจะรู้สึกแปลกๆ  ไม่เหมือนปกติ อยากทราบว่า  นี่เป็นขั้นตอนปกติ ของการปฏิบัติที่ต้องผ่านใช่หรือไม่ จากคุณ : แม่น้องปัน เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:19:52

ความคิดเห็นที่ 78 สวัสดีค่ะ ดีใจและอนุโมทนาด้วยกับทุกท่านนะคะ ราวกับเป็นกระทู้อัตชีวประวัติ คุณศิษย์พระป่า กันเลยทีเดว ดีใจที่องค์ความรุต่างๆ ได้กระจ่าง และมีการต่อยอด ปัญหาหลายๆ อย่างได้รับการแก้ไข และได้พัฒนาระดับจิตใจ รวมทั้งได้ส่งเสริม สัมมาทิฏฐิ และกำลังใจ ให้กับผู้ปฏิบัติทั้งหลาย อ่านแล้วยินดีในใจจัง สิ่งที่ไม่รุ ก็ได้ไขข้อข้องใจเองกัน ได้ทั้งปัญญา ความฮา ทั้งเจริญมุทิตา และเสริมกำลังใจในการปฏิบัติเองด้วย เก็บเข้าคลังกระทู้นะคะ ขอบคุณมากเลยค่ะ ขอให้บุญรักษา ธรรมะคุ้มครอง และเจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปทุกท่านนะคะ ;) จากคุณ : เลื้อย เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:28:51

ความคิดเห็นที่ 79 คุณแม่น้องปันขา  เราก็รู้เท่าที่คุณแม่น้องปันรู้นั้นแหละค่ะ อาจจะ...ไม่มีเวลา หรือไม่มีภรรยา หรือไม่มี เรยา!!  อ้าวววว  เลอะเทอะ! กระทู้คุยกันเองซะแระ  ขออภัยค่ะ รามปามไปหน่อย แหะๆ จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:33:46

ความคิดเห็นที่ 80 กร๊ากกกก   เด่วคุณ MM  ต้องได้ทำเสื้อแจกจริงๆ ซะละมั๊งคะเนี่ย   55555 เอ...คำว่า "ศิษย์พระป่า"  ประกิตต้องเขียนยังไงคะ  พระป่า ต้องเรียกยังไงล่ะเนี่ย (ช่วงเบรคโฆษณา เล่นกันไปพลางๆ ก่อน อิอิ) จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:43:00

ความคิดเห็นที่ 81 # ที่ 76   ฮาจริงๆ  ดูsizeเสื้อกับชื่อ สัมพันธ์กันมาก  55 # ที่ 80  ได้เลยครับ ยินดีอย่างยิ่ง ... เดี๊ยวมานะ ... จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:52:12

ความคิดเห็นที่ 82 ก็คนเดียวกับคุณชิตังเมนั่นแหละครับ :) จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 15:58:22

ความคิดเห็นที่ 83 เอ !! เข้าสมาธิไปถามคุณศิษย์พระป่าในฝันดีไหมหนอ  (โฆษณาคงจะนาน )   เอาเป็นว่า  โหวตตั้งบล็อกดีกว่า  ใครเห็นด้วยยกมือขึ้น .... จากคุณ : ใจขึ้น เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:01:13

ความคิดเห็นที่ 84 # ที่ 76   ฮาจริงๆ  ดูsizeเสื้อกับชื่อ สัมพันธ์กันมาก  55 จากคุณ : MM (ongchai_maewmong) ***************** โกรธ!! โกรธ ให้รู้ว่าโกรธ อื่มม..หายหล่ะ ไม่คิดบ้างเหรอคะ...ว่าเป็น หมูตัวน้อยๆ จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:05:46

ความคิดเห็นที่ 85 มาชื่นชมและขอบคุณท่านศิษย์พระป่าเช่นกันครับ มีคำถามเรียนถามท่านศิษย์พระป่าครับ จำเป็นต้องได้ปฐมฌานเป็นอย่างน้อยในมรรคผลหรือเปล่าครับ ? จากคุณ : นายอิ่ม เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:13:22

ความคิดเห็นที่ 86 เข้ามานั่งฟังในวงสนทนา ค่ะ จากคุณ : รุ่งฟ้าสาง เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:14:00

ความคิดเห็นที่ 87 โกรธให้รู้ว่าโกรธ และประหารตัวโกรธนั้นซะ   ว่าแต่...จะไม่ทิ้งๆ คำถามไว้บ้างคะ  เดี๋ยวตื่นขึ้นมาแล้วไม่มีไรจาให้แกตอบนะ   55555 จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:23:06

ความคิดเห็นที่ 88 ผมตามอ่านความเห็น คุณศิษย์พระป่า มานานขอถามบ้างนะครับ เวลานั่งสมาธิหลังจากชั่วโมงแรกผ่านไป สักพักผมจะรู้สึกว่ามันจะค่อยๆกว้างออกไป และเหมือนไม่มีขอบเขต แต่ยังรู้กายอยู่ พยายามประคองแล้ว ผมมีความคิดว่าต้องถ้านั่งต่ิอไปเรื่อยๆคงว่างไม่มีกำหนด แต่ยังไม่สามารถผ่านไปได้เลย อาการกว้างออกไป และเหมือนไม่มีขอบเขตมันคืออะำไรครับ จากคุณ : HStong เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:23:25

ความคิดเห็นที่ 89 ก็คนเดียวกับคุณชิตังเมนั่นแหละครับ :) จากคุณ : JitZungkabuai ู^ ^   ท่านจิต ใครคือ ชิตังเม  อย่าบอกนะว่าเป็นท่านศิษย์พระป่า  ohhhhH  NOoooo   โอ๊ยยย ขำจังเลย  กระทู้นี้ relax สุดๆ   :-) จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:26:54

ความคิดเห็นที่ 90 # 83  คุณใจขึ้น  เราว่าเล่นในกระทู้สนุกว่านะ  มัน Live อ่ะ ^^ เราเล่นห้องเทนนิสด้วยนะ เวลามีแมทซ์สำคัญๆ นัดชิงอ่ะ ก้อจะมีกระทู้รายงานสด มันส์มากกก อยู่กันคนละประเทศ บลั๊ฟ แซวกันบ้าง แต่หลักๆ คือ เกมส์ในสนาม  บางทีอยากแซวผู้ที่ร่วมเชียร์ด้วยกันมาก แต่ไม่ค่อยทันร๊อก อย่าว่าแต่แซวเลยให้พิมพ์อย่างเดียวยังไม่ค่อยจะทันเลย เพราะมัน live คะแนนต่อคะแนน สนุกกกกกค่ะ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:36:14

ความคิดเห็นที่ 91 อ้าว คุณหมูรังสิต  ไม่รู้เหมือนกันเหรอคะ  คิดว่าวงใน ซะอีก   แล้วที่คุณศิษย์พระป่าตอบจ๋อยๆ  ท่านจะผิดหวังนะคะ     อุตส่าห์เดาใจไว้ล่วงหน้า ว่ารู้ทัน   โฆษณานาน  คั่นเวลาเล่น ก็สนุกดีนะคะ  คุณหนูยิ้มคะ  แล้วมันขำยังไงล่ะคะ  จะได้ relax ด้วยคน จากคุณ : แม่น้องปัน เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:40:53

ความคิดเห็นที่ 92 ตอบคุณ Smiling girl      แบบว่า  !! มีข้อข้องใจหลายข้อ อยากรู้อะไรจะได้อ่านในบล็อก  เกี่ยวกับพระพุทธบัญญัติบ้าง  อาณาปาณสติบ้าง  ศีล 8 บ้าง  พุทธทำนาย 16 บ้าง  เรื่องของพระศรีอาริยเมตไตร  อะไรประมาณนี้      คำถามปกติก็ live กัน ก็สนุกดี  อันนี้เห็นด้วย      หรือตั้งคลับเลย  น่าจะดี      คุณศิษย์พระป่า (Ck,ชิตังเม ) จะได้ไม่เหนื่อยตอบปัญหาไง      แด่กระทู้ในดวงใจ ขอบคุณคุณป้าจำเป็นค่ะ  (กลายเป็นกระทู้เปิดตัว เปิดใจไปซะงั้น )             แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 19:32:44 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 18:09:06 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 54 18:02:40 จากคุณ : ใจขึ้น เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 16:52:43

ความคิดเห็นที่ 93 คุณแม่น้องปัน  ไม่ได้รู้จักท่านเป็นการส่วนตัว ไม่รู้วงในอะไรทั้งนั้นด้วยค่ะ เราก็เพิ่งรู้ว่าคุณศิษย์พระป่าไม่ได้อยู่เมืองไทยจากทู้นี้แหละค่ะ ที่จริงเราอยากรู้เรื่องอายุ  แต่คุณศิษย์พระป่าตอบคำถามแถมให้อีกข้อค่ะ อิอิ ตอบคำถามให้เหมือนรู้ใจเลย แล้ววันนี้คุณศิษย์พระป่าท่านก็น่ารักด้วย  มีจ้า ฮิฮิ ฮาฮา ด้วย แต่ไม่มี นะจ๊ะ นะจ๊ะ  นะคร๊าบบบบ จากคุณ : Pig_Rangsit เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 17:23:32

ความคิดเห็นที่ 94 ขอมาเป็นแฟนคลับอีกคนค่ะ เคยเข้ามาตั้งกระทู้ถาม คุณศิษย์พระป่าตอบมาได้แจ่มแจ้งมาก แถมยังให้กำลังใจในการปฎิบัติ ขอบคุณย้อนหลังน่ะค่ะ ดิฉันเป็นมือใหม่ ช่วงแรกๆก็ลองไปเรื่อย แต่ไม่ถูกจริตกับแนวอื่น ดูลูกแก้ว พระแก้ว ก็งงๆ แนวดูจิต แล้วดูอะไรต่อ ไม่รู้เรื่อง (จนโดนเขาด่ามา) มาซาบซึ้งกับแนวหลวงปู่มั่น ดูเหมือนง่าย แต่ก็ยากกกก สำหรับดิฉันเหลือเกิน ภาวนาพุทโธ มีสติกับทุกอาการ ลมหายใจเข้าออก ตอนแรกๆ ก็พุทธ เข้า โธ ออก ไปๆมาๆ มันแน่นหน้าอก ต่อมามีผู้แนะนำให้สบายๆ มีสติกับอาการ ของร่างกาย เช่นเฝ้าดูลมหายใจของเรา ว่ามันเป็นอย่างไร สั้นยาวอย่างไร วิธีนี้ ก็พอจะนั่งได้นานขึ้น ค่ะถ้า เราไม่มีเรื่องอะไรในใจ แต่ถ้ามีความทุกข์ มีโน่น มีนี่ มันกระเจิงหมดเลย ตัวหลับตานั่งนิ่งแต่ในใจมันเหมือนพายุ น้ำตาไหลออกมา บางทีก็สะอึกสะอื้นใน้หองพระ เมื่อความทุกข์หายไปก็จะกลับมานั่งพอจะได้ ดิฉันเลยคิดว่าเป็นเพราะจิตใจไม่แข็งแกร่ง อะไรมากระทบก็รับไปหมด มันเลยเป็นวัฏจักร เบื่อตัวเองไม่ค่อยก้าวหน้า ไม่เคยมีอะไรแบบที่ บางท่านถามคุณศิษย์พระป่าเลย แต่ข้อดีมากๆของการนั่งสมาธิที่ตัวดิฉัน รู้สึกได้คือ ถ้าวันไหนนั่ง ก็จะโกรธช้าลง ปากไม่ไวว่าใครๆ ใจเย็นขึ้น คำว่า เออช่างมันเถอะ ก็จะมากขึ้นในวันนั้น ทั้งๆที่ตอนนั่งไม่ได้มีอะไรก้าวหน้าเลย จิตไปคิดเรื่องโน่น เรื่องนี้ พอรู้สึกก็ดึงกลับ ชักคะเยอกันอยู่อย่างนี้ แต่ก็บอกตัวเองให้อดทน ทำๆไป เผื่อจะมีอานิสงค์ ถึงชาติหน้าบ้าง(ชาติหน้าอาจจะก้าวหน้ากว่านี้) เล่ามาเสียยืดยาว ไม่รู้จะถามตรงไหน เพราะยังใหม่ก็เตาะแตะ ไปเรื่อยๆ ยังไม่เคยเห็นแสง หรือเห็นภาพอะไรกับเขาเลย เคยแต่จับลมหายใจพออยู่แค่นั้นเอง สงสัยจะวาสนาน้อย เอาเป็นว่า ขอบคุณ คุณป้าจำเป็นน่ะค่ะที่ตั้งกระทู้ ขอให้คุณศิษย์พระป่าสุขภาพดีๆน่ะค่ะ เพราะทรัพย์อื่นคงไม่จำเป็นเท่าสุขภาพแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : pantitandham เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 17:40:11

ความคิดเห็นที่ 95 # 91  คุณแม่น้องปัน  ไม่ขำเหรอ  ชิตังเม กับ ศิษย์พระป่า  มันคนละฟิลเลยอ่ะ   ชิตังเม คิกขุม๊ากกกกกก  จนอดขำไม่ได้อ่ะค่ะ  5555 (ข้าพเจ้าจิ้นไปเอง บ้าๆ บอๆ ไปตามประสา  เดินในห้าง บางทีนึกไรขำๆ ขึ้นมาก็หัวเราะออกมาซะงั้น เจอคนมองด้วยสายตา งงๆ หลายหนแล้วค่ะ แต่มะเคยสน มั่นค่ะ เอิ๊กกกก) จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 19:55:06

ความคิดเห็นที่ 96 สวัสดีค่ะ เข้ามายกมือว่าเป็นแฟนคลับคุณศิษย์พระป่าด้วยคนค่า ( รวมถึงคนอื่นอีกหลายๆคนด้วยนะคะ...อย่าน้อยใจไปนะคร้า) ตอบคำถามได้สั้น กระชับ ชัดเจนดีค่ะ อ่านข้างบนคุยกันแล้ว  สนุกดีค่ะ มีเสื้อคลับด้วย .....ชอบๆๆๆ    (ก็รู้ว่า) ชอบ แต่อายุอ่านะ.....เห็นบอกว่ารุ่น" ม.ศ. " เนี่ย.....ไม่น้อยแล้วน๊า ฮิฮิ เพราะตัวดิฉันเองรุ่น ม. เฉยๆ  .....  ก็ยังพอได้นะ 555+ . จะบอกว่าการปฏิบัติของดิฉันก็ออกแนวชอบการต่อสู้กับอุปสรรค ชอบชน (แต่ผสมความชอบพูดเล่นนิดหน่อย) คล้ายๆคุณศิษย์พระป่าเลยค่ะ...(แต่ของดิฉันถูกอัธยาศัยกับการเจริญวิปัสสนากรรมฐานค่ะ) เช่นเมื่อเริ่มปฏิบัติใหม่ๆ เวลานั่งกรรมฐาน หลังอาหารกลางวัน .... (มันจะง่วงมากกกก) ดิฉันก็ท้าชนกับอินิวรณ์ตัวนี้เลยค่ะ...โดยบอกกับความง่วงว่า  วันนี้ชั้นจะจัดการกับแกร  ชั้นน่ะเป็นใคร แกรรู้มั๊ย....ชั้นเป็นลูกพระพุทธเจ้าที่ปลาบแกรมาจนราบคาบแล้วนั่นล่ะ... ก็จัดการกับเค้าได้สำเร็จค่ะ ....จนจิตเป็นสมาธิ  ก็ไม่ง่วงอีกเลยค่ะ ตอนนี้ เวลาง่วงขึ้นมา  ก็จะเข้าสมาธิค่ะ...หายง่วงทันที จากคุณ : แครอทอร่อย เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:13:26

ความคิดเห็นที่ 97 ...เพิ่งแหกหนังตาออกมา   ลุยต่อก็แล้วกัน... เริ่มจาก  คห. 64 ....ลงมาเรื่อยๆๆ .. -------------------------------------------------------------------------- คุณ มด2002  ...     - อาการแบบนั้นของคุณ คืออาการของอุปจารสมาธิ  ใกล้จะรวมลงเป็นอัปปนาสมาธิแล้ว   ขออนุโมทนา  ยินดีด้วยนะครับ ... วิธีทำให้ก้าวหน้าต่อไปคือ  ปล่อยให้มันดิ่งเข้าไปในอุโมงค์นั่นเลย  เป็นไรเป็นกัน  อย่ากลัว อย่าตื่นเต้น  มันจะดีดกลับซะก่อน   นั่นแหละใกล้จะเจอความอัศจรรย์ของสมาธิแล้ว   คนใหม่ๆที่ยังไม่เคยลงตรงนีั้  จะรู้สึกกลัวตาย   ขอบอกว่ามันเป็นแค่ความกลัว  ต้องผ่าน"ความรู้สึกกลัวตาย"นีั้ไปให้ได้  ให้มันดิ่งลงสุดตัวเลย  ตายเป็นตาย   ถ้าตายในภาวะแบบนี้  คงจะไปเกิดเป็นพรหมหรือสุคติภูมิ  ...แต่จริงๆไม่ตายหรอก  จิตเราหลอกตัวเราเอง  แค่นั้น            เวลามันจะดิ่งรวมลงไปจริงๆ  ในอุโมงค์นั้น  มันจะเป็นเองอัตโนมัติของมันเอง  เมื่อสะสมมาหลายๆครั้งจนแก่กล้าพอแล้ว  จึงพยายามให้สงบลงถึงตรงนั้นหลายๆครั้ง  จนจะมีครั้งหนึ่งวันดิ่งวูบลงไปอย่างอัศจรรย์ ------------------------------------------------------------------------ คุณ venture  คห.  67 ....           - อือมม ..ถามแบบนี้จะตอบยังไงดีหน๊ออ?  ตอบบางส่วนก็แล้วกัน          เรื่องอาการต่างๆเช่น  ตัวหาย   ถูกดูดลงหลุมดำ  ตัวพอง  ตัวแข็ง   ดิ่งลงไปใจกลางโลก   พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าอะไรต่างๆสารพัดนั่น ...ฯลฯ  เจอมาตั้งแต่เริ่มฝึกใหม่ๆโน่นแหละ          แต่คำถามว่า เคยเข้าถึงฌานขั้นไหน  อภิญญาอะไร  เจออะไรยังไง ตามคำในตำรา   แบบนี้ไม่ขอบอกละ  ...เรื่องการบอกผลตามชื่อบัญญัติ  ขอสงวนไว้    แต่ถ้าบอกอาการตามที่เจอ  อาจจะบอกบ้าง   แต่จะไม่บอกว่าอาการนั้นๆ คำศัพท์บัญญัติว่ายังไง           ถ้ามาพูดกันเรื่องแนวทาง  เหตุ  ด้วยอาการที่ปรากฏจริงๆ หลีกเลี่ยงศัพท์บัญญัติ   แบบนี้จึงจะบอก           ------------------------------------------------------------------------------- คุณ  แม่น้องปัน  คห. ที่   77 ....       - อาการของสามีที่คุณเล่ามานั้น   แสดงว่าจิตเริ่มฟุ้งซ่านขึ้นมาแล้ว  เพราะเกิดความอยากที่จะได้จิตที่เคยได้ดีๆ(น่าจะเป็นอุปจาระฯ)  แต่คลำทางเก่าไม่เจอ ... วิธีการแก้คือ  อย่าไปหน่วงอาลัยผลของอาการดีๆเก่าๆที่เคยได้    พยายามทำลืมให้หมด  แกล้งลืมให้ได้  เมื่อเริ่มฝึกใหม่  ก็นึกว่า เหมือนไม่เคยรู้เรื่องอะไรมาก่อน  ไม่เคยฝึกได้อะไรมาก่อน   ความห่วงอาลัยอยากได้ของเก่าที่เคยได้  เป็นตัวขวางที่แก้ยากมากๆ  ต้องพยายามทำใจปล่อยวางออกไปให้ได้   เพราะต่อไปในอนาคต  ถ้ามีเท็คนิควางใจปล่อยวางความอาลัยนี้ได้ และจิตเริ่มรวมใหม่    ยังไงมันก็จะเป็นไปอีกแบบ ไม่เหมือนเก่าหรอก แม้จะอาจจะมีบางอย่างคล้ายๆบ้าง   การรวมได้ของดีแต่ละครั้ง  จะได้ผลแตกต่างไปเรื่อยๆ  แต่จะรวมยากกว่าเดิม   ต้องใช้ความพยายามหนักหน่วงมากกว่าเดิม  เมื่อถึงเวลาได้ผล  ก็จะได้ของใหม่ที่ละเอียด ลึก แน่น กว่าเดิม ถ้ายิ่งลงลึกๆๆลงไป การทำความเพียรจะยิ่งดุเดือดเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆๆ  ผลก็จะออกมาแปลกๆไปเรื่อยๆๆ...       ก็พยายามใหม่ ให้มากกว่าเดิม  ลืมของเดิมไปก่อน   แต่พยายามไล่คลำเหตุเก่าให้เจอ แล้วทำเหตุให้เหมือนที่เคยทำได้  พยายามประกอบเหตุแบบเดิมขึ้นมาใหม่  หาร่องของเหตุเก่าให้เจอ  ทำแบบนั้นอีก   ...แต่ว่าผลที่จะได้ จะต่างกันออกไปตามที่บอกข้างบนนั่นแหละ --------------------------------------------------------------------- คุณ อิ่ม ..คห.ที่ 85 ....        - ใช่แล้วครับ  จะว่ายังงั้นก็ได้    คือว่า  ในอริยมรรค  ต้องการพลังของสมาธิในระดับเดียวกับฌาน หรือในระดับ อัปปนาวิถี  ซึ่งในมัคควิภังคสูตร  ก็บอกไว้ชัดเจนแล้วนั่นแหละ ว่า "สัมมาสมาธิ"  ได้แก่รูปฌานทััง ๔   นั่นเอง  ..แต่ต้องเข้าใจว่า  ลักษณะของฌานในอริยมรรคนี้  ต้องเอารูปนามละเอียดเป็นอารมณ์ของฌาน  คือรูปนามที่ปรากฏในวิปัสสนาญาณ  นั่นแหละ           ถ้าพลังของสมาธิไม่ถึงระดับอัปปนาวิถี หรือระดับเดียวกับฌาน   อริยมรรคจะเกิดไม่ได้  จะเป็นเพียง การนึกๆคิดๆ จินตนาการไปเรื่อยๆ  เท่านั้น  ไม่มีผลในการทำลายสังโยชน์ได้ --------------------------------------------------------------------------- คุณหนูยิ้ม ....     คำนี้   Disciple  of  forest   monk หรือ  forest  monk  disciple  น่าจะได้ไหมละ ?  ฮ่าๆๆ.. --------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:15:49

ความคิดเห็นที่ 98 เข้ามาลงชื่อติดตามกระทู้นี้ครับ ... จากคุณ : AnotherPractitioner เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:31:07

ความคิดเห็นที่ 99 ลองเข้าไปดูท่านอาจารย์ชิตังเม ตอบเมื่อหลายปีก่อนนี้สิครับ เปรียบเทียบว่า สไตล์การตอบ เหมือนท่านอาจารย์ศิษย์พระป่าไหม ? Y8102875 แนวทาง วิปัสสนายานิก นี่มีวิธีปฏิบัติอย่างไรครับ ? http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2009/07/Y8102875/Y8102875.html#17  ความคิดเห็นที่ 17 คุณชิตังเมซีเคคล๊ากนี่สงสัยจะลืมตำราอภิธรรมไปหมดแล้ว ในพระอภิธัมมัตถสังคหะมีระบุไว้ชัดเจนนะครับ  เรื่องวิปัสสนา ชัดเจนตรงกันกับในพระสูตร  ว่าสำหรับวิปัสสนายานิก  ฌานสมาบัติไม่ใช่สิ่งจำเป็น และวิปัสสนาญานขึ้นต้นๆ จนถึงสัมมสนญาณ ที่ยกรูปนามขึ้นไตรลักษณ์ ก็อาศัยจินตามยปัญญาทั้งนั้น เรียนเจ้าของกระทู้ ถ้าอยากหาแนวทางฝึกด้วยตนเองก็ลองศึกษาพระอภิธัมมัตถสังคหะดูครับ ท่านบรรยายไว้โดยละเอียดพอควร ผมว่าควรอ่านปริจเฉท ๙ ก่อนแล้วตามด้วย ๗ ครับ  สาธุ พระอภิธัมมัตถสังคหะ 9 ปริจเฉท http://www.geocities.com/SouthBeach/Terrace/4587/aphitbook.htm ขออภัยครับ  แก้คำผิดนิดหน่อย แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 52 22:04:29 จากคุณ : ม้าไม่มีชื่อ  เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 52 22:01:24 Y3137287 การนั่งสมาธิ [ศาสนา-ปรัชญา] http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/Y3137287/Y3137287.html http://www.google.com/search?ie=tis-620&oe=tis-620&q=%AA%D4%B5%D1%A7%E0%C1&sitesearch=pantip.com%2Freligious&x=0&y=0 ศิษย์พระป่า = CK - Clarke = ชิตังเม ทั้งสามชื่อที่ตอบในห้องศาสนานี้ เป็นบุคคลคนเดียวกันครับ ตัวท่านเองก็ไม่เคยปกปิด  เมื่อมีใครถามท่านก็บอกตรง ๆ แต่เมื่อไม่มีใครถาม  ท่านจะบอกทำไมล่ะ ?  เพื่อนสมาชิกที่ติดตามอ่านความเห็นของท่านมานาน  ก็จะจำสไตล์การตอบได้ จากคุณ : ทวนทอง เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:39:28

ความคิดเห็นที่ 100 อร๊ายยย  คิดถึง ท่านม้าไม่มีชื่อ จังเลย  หายไปไหนน้ออออ แล้วตอนนี้ท่านจะมีชื่อหรือยังน๊าาา   อิอิ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:52:28

ความคิดเห็นที่ 101 ขอบคุณค่ะ ดิฉันมีคำถามหลังไมค์ด้วยนะคะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 20:54:05

ความคิดเห็นที่ 102 ท่านศิษย์พระป่า เป็นชายหนุ่ม โสด และอายุน้อย ฮิฮิ.. แต่เอ..เราก็เป็นผู้ชาย จะตื่นเต้นไปทำไม จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:07:09

ความคิดเห็นที่ 103 เอาละ เข้าเรื่อง มีสาระหน่อยดีกว่า แนวทางที่ท่านศิษย์พระป่าปฏิบัติธรรม ท่านเริ่มต้นจากสมถะหรือวิปัสสนา หรือเจริญทั้งสมถะและวิปัสสนาไปพร้อมกัน สำหรับผู้เริ่มต้น อยากขอคำแนะนำด้วยครับ ว่าควรเริ่มต้นด้วยสิ่งใด จากคุณ : ทุกวินาที เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:14:27

ความคิดเห็นที่ 104 นั่นดิ  ศิษย์พี่  อย่านะ  อย่าาาาา ช้า !     55555 จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:16:21

ความคิดเห็นที่ 105 สิ่งที่ผมทำเป็นประจำทุกวันตอนเข้าเนต คือ เสริซ คำว่า "ศิษย์พระป่า" และตามอ่านกระทู้ของท่านทุกวันครับ ท่านศิษย์พระป่า คนนี้เป็น ไอด้อล อันดับ 1 ของผมใน เวป พันทิพย์ครับ นอกจากเวปนี้ ท่านศิษย์พระป่า ตอบคำถามเวปอื่นบ้างเปล่า ครับ จะได้ไปตามอ่าน จากคุณ : มังคลา เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:32:32

ความคิดเห็นที่ 106 อารายกัน!!! ข้าพเจ้าคิดว่าท่านศิษย์พระป่า ต้องอายุไม่ต่ำกว่า 55 ชัวร์!!! จากคุณ : เอิงเอย เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:36:03

ความคิดเห็นที่ 107 โอ๊ยยยยย   พี่เอิ๊งงงงงงงงงง    จะฮาไปไหนคะ   จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:43:05

ความคิดเห็นที่ 108 คุณ มังคลา ...ผมไม่เคยไปเล่นเว็บบอร์ดอื่นๆเลยครับ ในช่วงหลายๆปีมานี้  มาที่ห้องนี้ที่พันทิปนี่เพียงห้องเดียว    แต่ไปแชทที่ห้องแชทของเว็บ ลานธรรมจักร (dhammajak.net)  บ้าง เรื่อยๆ  แต่เปลี่ยนชื่อไปเรื่อยๆๆ  (ดูเหมือนจะมีข่าวว่า  มีคนใช้ชื่อซ้ำกับผมไปตอบที่เว็บพลังจิต   ..อันนี้ไม่รู้นะครับ แต่ผมไม่เคยไปยุ่งอะไรกับเว็บบอร์ดที่นั่นมาก่อนเลย) ------------------------------------------------------------------- คุณ  ทุกวินาที ...ก็ต้องเริ่มจากสมถะก่อนครับ  ตามหลักการในตำรา   เพราะถ้าจิตยังไม่สงบย่อมไม่อาจจะไปฝึกวิปัสสนาได้  จะเป็นได้แค่  นึกๆคิดๆปรุงแต่งจินตนาการไป  ซึ่งไม่ใช่วิปัสสนา  วิปัสสนาของจริงนั้น ยากๆๆมากๆๆ   อธิบายยาก  เพราะมีอุบายแยบคายพลิกแพลงมากมาย  ลึกละเอียดอย่างยิ่ง   ถ้าเปรียบเทียบการฝึกสมาธิเพื่อให้ได้จิตรวมเหมือนการสร้างจักรยานสองล้อสักคัน   แต่การฝึกวิปัสสนาจะเปรียบเหมือนการสร้างยานอวกาศ  นั่นแหละ  ความยาก ต่างกันมากๆๆๆ..   ที่พูดๆมา  คำถามต่างๆ  ที่เห็นในเว็บบอร์ดที่นี่ทั้งหมด  เป็นเพียงระดับเริ่มต้นของสมถะ เท่านั้น  ยังไม่เห็นคำถามในแนววิปัสสนาจริงๆสักที (ผมจึงตอบคำถามต่างๆได้แบบง่ายๆ สบายๆมาตลอด  ฮ่าๆๆ) ------------------------------------------------------------------ จากคุณ : ศิษย์พระป่า เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:51:46

ความคิดเห็นที่ 109 ตอนหลังๆ แกพิมพ์ย่อๆ แค่ ชิฯ ครับ http://www.google.com/search?ie=tis-620&oe=tis-620&q=%AA%D4%CF&sitesearch=pantip.com%2Freligious&x=0&y=0 จากคุณ : ปล่อย เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 21:53:51

ความคิดเห็นที่ 110 ที่เวบลานธรรมเวอร์ชั่นแรกๆ เมื่อหลายปีก่อนโน้น... ลิงค์ จากคุณ : แฟนคลับเงียบๆ (ปล่อย) เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 22:00:16

ความคิดเห็นที่ 111 ผู้เริ่มต้น หากทำจิตรวมได้ในระดับหนึ่งแล้ว ต้องมีจิตรู้กำกับไว้ให้มั่นไม่ให้ติดในความโปร่งสบายนั้นใช่หรือไม่ครับ อยากทราบว่าจิตผู้รู้นั้นจะเกิดการรู้ซ้อนรู้ไปเรื่อยๆ สมมติถ้าเราไม่หลงไปกับการรู้ในแต่ละสเต็ปเราจะทราบที่สุดแห่งการรู้ได้หรือไม่อย่างไรครับ หรือมันจะรู้ไปเรื่อยๆจนเป็นความถี่ที่เร็วขึ้นๆ ขอบคุณครับ จากคุณ : Silencemind เขียนเมื่อ : 10 พ.ค. 54 22:37:01