ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าการอภิปรายนี้ เกิดขึ้นจริง ก็น่าฟังเอามากๆ     ความรู้ทั้นนั้น... แล้วอย่าลืม โพส ขึ้นยูธูป ด้วยนะครับ    จะได้กระจ่าง และ ได้ความรู้กัน  ทุกภาคส่วนพุทธบริษัท จากคุณ : ramai เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 15:39:40

ความคิดเห็นที่ 2 กระทู้ต่อเนื่องจาก http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10900847/Y10900847.html#43 .:: นิมนต์พระอาจารย์คึกฤทธิ์ เสวนากับพระที่เชี่ยวชาญพระไตรปิฎก ::. หลังจากที่ได้ทราบถึง พระ, บุคคล, สถาบัน ที่น่าเชื่อได้ว่า มีความรู้ในการร่วมเสวนา กับพระอาจารย์คึกฤทธิ์ แล้ว ข้อ1 ผมกำหนดประเด็นได้ว่า - พุทธวจน มีหลักดูได้จากอะไร? - ความสำคัญของภาษาบาลี ในการใช้แปลพระไตรปิฎก ... ขอเชิญท่านอื่นๆ ต่อเลยครับ จากคุณ : หน้ากาก ธรรมะ เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 15:41:36

ความคิดเห็นที่ 3 รอติดตามชมครับ จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 16:17:08

ความคิดเห็นที่ 4 เหตุใดสวด 227  เหตุใดสวด  150 เหตุใดถือศีล 227  เหตุใดถือศีล 2400 ขอบคุณครับ จากคุณ : นพนครสวรรค์ เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 16:44:14

ความคิดเห็นที่ 5 พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑ ทรงห้ามสวดปาติโมกข์ย่อ             สมัยต่อมา ภิกษุทั้งหลายทราบว่า พระผู้มีพระภาคทรงอนุญาตการสวดปาติโมกข์ย่อ ดังนี้ จึงสวดปาติโมกข์ย่อทุกครั้ง. ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาค รับสั่งห้ามภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงสวดปาติโมกข์ย่อ รูปใดสวด ต้อง อาบัติทุกกฏ. ทรงอนุญาตให้สวดปาติโมกข์ย่อเมื่อมีอันตราย             สมัยต่อมา ณ อาวาสแห่งหนึ่งในโกศลชนบท คนชาวดงได้มาพลุกพล่านในวันอุโบสถ. ภิกษุทั้งหลายไม่อาจสวดปาติโมกข์โดยพิสดาร จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มี พระภาคทรงอนุญาตแก่ภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อมีอันตราย เราอนุญาตให้สวด ปาติโมกข์ย่อ. อันตราย ๑๐ ประการ             สมัยต่อมา พระฉัพพัคคีย์ แม้เมื่ออันตรายไม่มี ก็สวดปาติโมกข์ย่อ. ภิกษุทั้งหลายจึง กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาครับสั่งห้ามภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อไม่มีอันตราย ภิกษุไม่พึงสวดปาติโมกข์ย่อ รูปใดสวด ต้องอาบัติทุกกฏ.             เมื่อมีอันตราย เราอนุญาตให้สวดปาติโมกข์ย่อ.             อันตรายในเรื่องนั้นเหล่านี้ คือ                          ๑. พระราชาเสด็จมา                          ๒. โจรมาปล้น                          ๓. ไฟไหม้                          ๔. น้ำหลากมา                          ๕. คนมามาก                          ๖. ผีเข้าภิกษุ                          ๗. สัตว์ร้ายเข้ามา                          ๘. งูร้ายเลื้อยเข้ามา                          ๙. ภิกษุอาพาธหนักจะถึงเสียชีวิต                          ๑๐. มีอันตรายแก่พรหมจรรย์             ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้สวดปาติโมกข์ย่อในเพราะอันตรายเห็นปานนี้ เมื่อไม่มี อันตราย ให้สวดโดยพิสดาร.             เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  บรรทัดที่ ๔๔๕๓ - ๔๔๘๐.  หน้าที่  ๑๘๒ - ๑๘๓. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=4&A=4453&Z=4480&pagebreak=0 จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 17:42:56

ความคิดเห็นที่ 6 อนุโมทนากับคุณหน้ากาก ธรรมะค่ะ ขอให้งานนี้สำเร็จ ขอร้องชาวพันทิปห้องศาสนา หยุดการโจมตีแต่ละฝ่าย จนกว่าจะได้ข้อยุติจากการเสวนา ขอบคุณค่ะ จากคุณ : supatra.p เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 18:04:07

ความคิดเห็นที่ 7 พระอาจารย์คึกฤทธิ์พูดถึงพระสูตรนี้วิธีการถกคือใช้พุทธวจนคือคำของพระศาสดามาจากพระสูตรที่ทรงตรัสไว้ให้เหล่าพุทธบริษัทศึกษาในคำสอนของพระองค์เพื่อเปิดธรรมที่ถูกปิด เหมือนหงายของที่คว่ำบรรเทาความสงสัยในธรรม ปฏิปุจฉาวินีตา ปริสา โน อุกกาจิตวินีตา ภิกษุทั้งหลาย ! บริษัทชื่อ ปฏิปุจฉาวินีตา ปริสา โน อุกกาจิตวินีตา เป็นอย่างไรเล่า ? ภิกษุทั้งหลาย ! ในกรณีนี้คือ ภิกษุทั้งหลายในบริษัทใด, เมื่อสุตตันตะทั้งหลาย ที่กวีแต่งขึ้นใหม่ เป็นคำร้อยกรองประเภทกาพย์กลอน มีอักษรสละสลวย มีพยัญชนะอันวิจิตร เป็นเรื่องนอกแนว เป็นคำ กล่าวของสาวก อันบุคคลนำมากล่าวอยู่, ก็ไม่ฟังด้วยดี ไม่เงี่ยหูฟัง ไม่เข้าไปตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง และไม่สำคัญว่าเป็นสิ่งที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน. ส่วน สุตตันตะเหล่าใด อันเป็นตถาคตภาษิต อันลึกซึ้ง มีอรรถอันลึกซึ้ง เป็นโลกุตตระประกอบด้วยเรื่องสุญญตา, เมื่อมีผู้นำสุตตันตะเหล่านี้มากล่าวอยู่ พวกเธอย่อมฟังด้วยดี ย่อมเงี่ยหูฟัง ย่อมเข้าไปตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง และย่อมสำคัญว่าเป็นสิ่งที่ควรศึกษาเล่าเรียน. พวกเธอเล่าเรียนธรรมที่เป็นตถาคตภาษิตนั้นแล้ว ก็สอบถามซึ่งกันและกัน ทำให้เปิดเผยแจ่มแจ้งออกมาว่า ข้อนี้พยัญชนะเป็นอย่างไร อรรถะเป็นอย่างไร ดังนี้. เธอเหล่านั้น เปิดเผยสิ่งที่ยังไม่เปิดเผยได้ หงายของที่คว่ำอยู่ให้หงายขึ้นได้ บรรเทาความสงสัยในธรรมทั้งหลายอันเป็นที่ตั้งแห่งความสงสัย มีอย่างต่าง ๆ ได้. ภิกษุทั้งหลาย ! นี้เราเรียกว่าปฏิปุจฉาวินีตา ปริสา โน อุกกาจิตวินีตา. ภิกษุทั้งหลาย ! บริษัทชื่อ อุกกาจิตวินีตาปริสาโนปฏิปุจฉาวินีตา เป็นอย่างไรเล่า? ภิกษุทั้งหลาย ! ในกรณีนี้คือ ภิกษุทั้งหลายในบริษัทใด, เมื่อสุตตันตะทั้งหลาย ตถาคตภาสิตา-อันเป็นตถาคตภาษิต คมฺภีรา-อันลึกซึ้ง คมฺภีรตฺถา-มีอรรถอันลึกซึ้ง โลกุตฺตรา-เป็นโลกุตตระ สุญฺ ญตปฏิสํยุตฺตา-ประกอบด้วยเรื่องสุญญตา อันบุคคลนำมากล่าวอยู่, ก็ไม่ฟังด้วยดี ไม่เงี่ยหูฟังไม่เข้าไปตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง และไม่สำคัญว่า เป็นสิ่งที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน. ส่วนสุตตันตะเหล่าใด ที่กวีแต่งขึ้นใหม่ เป็นคำร้อยกรองประเภทกาพย์กลอน มีอักษรสละสลวย มีพยัญชนะอันวิจิตร เป็นเรื่องนอกแนว เป็นคำ กล่าวของสาวก, เมื่อมีผู้นำสุตตันตะเหล่านี้มากล่าวอยู่ พวกเธอย่อมฟังด้วยดี เงี่ยหูฟังตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง และสำคัญไปว่าเป็นสิ่งที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน. พวกเธอเล่าเรียนธรรมอันกวีแต่งใหม่นั้นแล้ว ก็ไม่สอบถามซึ่งกันและกัน ไม่ทำ ให้ เปิดเผยแจ่มแจ้งออกมาว่า ข้อนี้พยัญชนะเป็นอย่างไร อรรถะเป็นอย่างไร ดังนี้.เธอเหล่านั้น เปิดเผยสิ่งที่ยังไม่เปิดเผยไม่ได้ ไม่หงายของที่คว่ำอยู่ให้หงายขึ้นได้ไม่บรรเทาความสงสัยในธรรมทั้งหลายอันเป็นที่ตั้งแห่งความสงสัย มีอย่างต่าง ๆ ได้. ภิกษุทั้งหลาย ! นี้เราเรียกว่า อุกกาจิตวินีตาปริสาโนปฏิปุจฉาวินีตา.   ****ภิกษุทั้งหลาย! บริษัทที่เลิศในบรรดาบริษัททั้งสองพวกนั้น คือบริษัทปฏิปุจฉาวินีตา ปริสา โน อุกกาจิตวินีตา (บริษัทที่อาศัยการสอบสวนทบทวนกันเอาเองเป็นเครื่องนำไป :ไม่อาศัยความเชื่อจากบุคคลภายนอกเป็นเครื่องนำไป) แล. ทุก. อํ. ๒๐ / ๙๑ / ๒๙๒   ขออนูโมทนากับ จขกท นะคะที่จะทำให้เราได้เห็น การปฎิปุจฉาวินีตา ปริสา โน อุกกาจิตวินีตา จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 18:06:13

ความคิดเห็นที่ 8 1. อาบัติปาราชิก อาบัตินี้ ห้ามบวชอีก 2. อาบัติสังฆาทิเสส  อาบัติต้องอยู๋บริวาสกรรม สองข้อนี้เรียกว่าอาบัติหนัก 3. อาบัติถุลลัจจัย 4. อาบัติปาจิตตีย์ 5. อาบัติปาฏิเทสนียะ 6. อาบัติทุกกฎ 7. อาบัติทุพภาสิต ห้าข้อที่เหลือเป็นอาบัติเบา อาบัติทุกกฏ เป็นชื่อของอาบัติเบาประเภทหนึ่ง ต้องปลงอาบัติจึงหาย จากโพสท่านจิตฯ เล่าสู่กันฟังครับ เผื่อใครไม่ทราบ จากคุณ : สายลมเหงาแห่งขุนเขา เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 19:25:42

ความคิดเห็นที่ 9 1. หากมีการอธิปราย, เสวนา อันจะเกิดขึ้นจริง ควรกำหนดประเด็นอภิปรายใดบ้าง? สิ่งที่ เป็น บทตั้ง หลักคือ --- คำว่า "สาธิกัง" ตาม ที่ปรากฎ ใน พระบาลีแปลไทย สำนวนแปลใดนั้น  ที่แปลต่างกัน ประเด็นคือ ท่าน จะ แปล คำว่า สาธิกัง  แบบไหน  ใน ๔ แบบ ต่อไปนี้ (๑) ต้อง แปล "สาธิกังว่า"  --"สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" --- หรือว่า (๒) ต้อง แปล "สาธิกังว่า"  --""สิกขาบท ๑๕๐ "ถ้วน" ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" -- หรือว่า (๓) ต้อง แปล "สาธิกังว่า"  --""สิกขาบท 227 "" ก็จะ ตรงกับ --- ข้อที่ (๑) และ (๒) ด้วย หรือว่า (๔) ต้อง แปล "สาธิกังว่า"-- """สิกขาบทสำเร็จด้วย 150 ข้อนี้"  เท่านั้น หรือว่า (๕) ต้องแปล "สาธิกังว่า" -- "----------------------------" เมื่อ สรุปได้ว่า "พระอาจารย์คึกฤทธิ์" มี มติ ว่า ท่านเห็นว่า "ควร ต้อง แปล สาธิกังว่า "อย่างนี้ไแล้ว"               จึง ค่อย มาถึง ประเด็น --- "การสวด ตาม มติ ใดนั้น" ว่า ตาม มติของ ท่าน ""พระอาจารย์คึกฤทธิ์""  ที่ พิจารณาแล้วว่า  "สาธิกัง" ต้อง แปลว่า ----- -------- นั้น คำแปลเช่นนั้น  อาตมา ก็ยังเห็นว่า สอดคล้อง เนื่องกับ "พระวัจน์"  ตามที่ ตรัสไว้ ตามที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนารักษามา  แปลไทย ไว้ว่า           คำว่า สาธิกัง (ตามที่อาตมา มีมตินั้น" "ย่อมเนื่องกับ" เนื่องกับ 150 นั้น  ตามตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลายสิกขา ๓ นี้ ที่สิกขาบท ๑๕๐ นั้นรวมอยู่ด้วยทั้งหมด สิกขา ๓ เป็นไฉน คืออธิศีลสิกขา ๑ อธิจิตตสิกขา ๑ อธิปัญญาสิกขา ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขา ๓นี้แล ที่สิกขาบท ๑๕๐ นั้นรวมอยู่ด้วยทั้งหมด                          แปลว่า 150 รวมอยู่ใน สิกขา ๓           กุลบุตร (ผู้ที่ ขานนาคแล้ว มั๊ง) ทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่   ด้วยเหตุ ดัง ที่อาตมา เสนอแล้ว (ตามมติของอาตมา)  ดังนั้น อาตมา จึง สวด 150 (ไม่ เกิน 150) ********************************************************** ทีนี้ ถ้า ฝ่าย สมาทาน เกิน 150  จะ นมันการถามท่าน ใน แง่ใด  ก็ นมัสการถาม ---- ส่วนผม เสนอ มุมมองไว้แล้ว ใน http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10898077/Y10898077.html คคห 38 + 39                                            โดยเฉพาะ คคห 39 ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิกขา ๓ นี้แล ที่สิกขาบท ๑๕๐ นั้นรวมอยู่ด้วยทั้งหมด              ผมได้พิจารณา --- สิกขา ๓ นี้แล ที่สิกขาบท ๑๕๐ นั้นรวมอยู่ด้วยทั้งหมด                                                  ตกลง            สิกขาบท 150 รวมอยู่ใน สิกขา ๓ (ที่มากกว่า 150)  ใช่หรือไม่ (ใช่มั๊ง)  ดังนั้น การสวด (เพื่อ ทบทวน สิกขา ๓) ทำไม ต้อง "เอาแค่ 150 ถ้วน" ? เท่านั้น                           ถ้า อ้าง ก็ตรัสไว้ เช่นนั้น ตาม พระไตรปิฎก                             ก็ พระไตรปิฎก  มี ความเป็นมา ฯลฯ                        รวมทั้ง ผู้ที่ อ้างอิง พระไตรปิฎก ก็มีความเป็นมา                                      แล้ว จะ ยุติ ยังไง?       ยังไม่ เฉกเช่น "พระเถระครั้งปฐมสังคายนา"  ก็ ยุติยาก เพราะ ทิฏฐิพระ นั่นแหละ ฯ **********************************************************                                                 หมายเหตุ โดยส่วนตัว  ผม ไม่เห็นด้วย  ที่ เรื่อง (คำแปล + การสวดฯ) นี้ ภิกษุสงฆ์ จะ ออกมา ชี้แจง กับ ฆราวาส  เพราะ ผิดฝาผิดตัว (วินัย ที่ตรัสบัญยัติ เป้นเรื่อง จำเพาะ ของ -- กุลบุตร (ที่ขานนาคแล้วใน สงฆ์ เช่นนั้น ตาม วินัยที่ ตรัสบัญยัติไว้) ทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่)                      แต่ถ้า เป็น การพิจารณา เรื่อง ธรรมะ  ใดนั้น โอเค ครับ เห็นควร ครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 19:50:33

ความคิดเห็นที่ 10 ขออนุญาตเสนอประเด็นนะครับ ๑.ภาษาบาลี มีไายากรณ์ และความละเอียดซับซ้อนทางภาษา จำเป็นต้องเรียนรู้โดยลำดับ   การที่แปลโดยไม่สนใจในข้อบังคับทางภาษา จะทำให้แปลผิด ไม่ตรงความหมายที่แท้จริง หรือไม่ครบถ้วนหรือไม่ ตกลงเราจะใช้หลักเกณฑ์ทางภาษาบาลีหรือใช้การเทียบเคียงตามความเข้าใจในการแปล ? ๒.เพื่อประโยชน์จากการศึกษาพระพุทธศาสนาการอย่างแท้จริง   เราจำเป็นต้องตัดอรรถกถา คำสอนของครูบาอาจารย์ โดยไม่สนใจอย่างสิ้นเชิงหรือไม่ หรือเราควรจะศึกษาแบบองค์รวมคือศึกษาพระพุทธพจน์ควบคู่กับคำสอนของครูบาอาจารย์ เราควรมีท่าทีที่เหมาะสมเช่นไรครับ? ผมอยากจะเสนอ พระคันธสาราภิวงศ์ (พระมหาสมลักษณ์ คนฺธสาโร) เป็นพระคู่เสวนา เนื่องจากมีความรู้แตกฉาน มีความสามารถทางภาษาบาลี และพระไตรปิฏก แต่ไม่ทราบท่านจะกรุณามาร่วมการอภิปรายหรือไม่ หวังว่าทุกอย่างจะราบรื่นและเป็นไปเพื่อประโยชน์ของพระศาสนาครับ จากคุณ : สุบรรณภักดิ์ (สุบรรณภักดิ์) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 20:21:47

ความคิดเห็นที่ 11 ทางโลก ๆ มีคำว่า "บริบท"  ภาษาอังกฤษ คือคำว่า Context บริบท context คำว่า "บริบท" ให้ความหมายไว้ในพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถานว่า --- คําหรือข้อความแวดล้อมเพื่อช่วยให้เข้าใจความหมาย คคห 10 เสนอว่า ๑.ภาษาบาลี มีไวยากรณ์ และความละเอียดซับซ้อนทางภาษา จำเป็นต้องเรียนรู้โดยลำดับ   การที่แปลโดยไม่สนใจในข้อบังคับทางภาษา จะทำให้แปลผิด ไม่ตรงความหมายที่แท้จริง หรือไม่ครบถ้วนหรือไม่ ตกลงเราจะใช้หลักเกณฑ์ทางภาษาบาลีหรือใช้การเทียบเคียงตามความเข้าใจในการแปล ?                                                      ตกลง จะแปล คำว่า สาธิกัง (คำบาลี) แบบ ไม่ดู คํา "คือ พระวัจน์ อื่นๆ อีกหลายพระสูตร และหรือข้อความแวดล้อม (ที่เนื่องกับ คำ สาธิกังนั้น) เพื่อช่วยให้เข้าใจความหมาย จากนั้น ค่อย แปล เพื่อให้--- ตรงตามที่ พระเถระครั้งปฐมสังคายนารักาามา --- แล้ว ผ่าน นั่นผ่านนี้ จน จาร เป็น พยัญชนะ ปรากฎ เป็น พระบาลีไตรปิฎก ฯ                                    คคห 9 ที่ผม เสนอนั้น ผมเสนอใน กระบวนทัศน์ว่า --- ถ้า จะแปล คำว่า สาธิกัง ว่า อย่างนี้ๆแล้ว   ก็ ต้อง เรื่องกับ บริบทด้วย (คือ พระสูตรอื่นๆ ด้วย) เมื่อ แปล อย่างไร -- ยังไม่ ต้อง รีบสรุปว่า ต้องสวด เท่านี้ ตัวเลข                              ยังต้อง ดู ด้วย สัปปุริสสธรรม ๗ ว่า      สิกขาบท 150 รวมอยู่ใน สิกขา ๓ (ที่มากกว่า 150)  ใช่หรือไม่ (ใช่มั๊ง) ดังนั้น การสวด (เพื่อ ทบทวน สิกขา ๓) ทำไม ต้อง "เอาแค่ 150 ถ้วน" ? เท่านั้น ละ เมื่อ พิจารณาที่ --- กุลบุตร (ที่ขานนาคแล้วใน สงฆ์ เช่นนั้น ตาม วินัยที่ ตรัสบัญยัติไว้) ทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่) ดัง คคห 39   http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10898077/Y10898077.html ที่เสนอว่า ตกลง ที่แปล สาธิกังว่า  -- "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" --ถูกต้อง ใช่ไหมครับ ตาม -- กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่ ที่แปล สาธิกังว่า  -- ""สิกขาบท ๑๕๐ "ถ้วน" ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" -- ก็ ถูกต้อง เช่นกัน ตาม -- กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่ ที่แปล สาธิกังว่า  -- "สิกขาบทสำเร็จด้วย 150 ข้อนี้" ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" -- ก็ถูกต้อง เช่นกัน -- ตาม กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่ ที่แปล สาธิกังว่า -- --""สิกขาบท 227 "" ก็จะ ตรงกับ --- ข้อที่ (๑) และ (๒) ด้วย  -- ก็ถูกต้อง เช่นกัน -- ตาม กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่    ก็ถูกต้อง ทั้งนั้น ---มิใช่หรือครับ?  ในเมื่อ  "มีคำว่า สาธิกัง" อยู่ใน พระไตรปิฎก จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 20:48:49

ความคิดเห็นที่ 12 ประเด็นที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง  หรือ  พูดน้อย ถ้า150คือสิ่งที่ถูกต้องสิ่งที่ควร แล้ว 227 ละ คืออะไร และ227ควรเปลี่ยนหรือค้นหาความถูกต้องและความจริงว่า 150 คือ ถูก กับ ผิด ถูก กับ ถูก+ผิด ถูก กับ  ถูกแบบไม่รู้จริง ถ้ามีสำนักหนึ่งที่รู้จริงสำนักอื่น คืออะไร ทั้งนี้ ถ้ามองกลับกัน ถ้าอีกฝั่งรู้จริงอีกฝั่งก็ยืนความเห็นถูกของตัวเองว่าเป็นสัมมาทิฏฐิ ผู้ที่นับถือ227 ว่าถูกต้องดีแล้วควรเห็นว่า150ถูกต้องดีแล้วได้อย่างไร ความแตกต่างจะนำไปสู่อะไร สาธูชนทั้งหลายจะเป็นผู้พิจารณาและทำหน้าที่พุทธศาสนิกชน ในการจะดำรงพุทธศาสให้ดำรงอยู่ต่อไป ตามความเห็นของผมน่าจะมีฝั่งเดียวที่เป็นสัมมาทิษฐิ(เป็นไปไม่ได้ที่จะถูกทั้ง2ฝั่ง) ...........ถึงอีกฝั่งจะพูดถึงแต่สิ่งที่ถูกแต่ก็อาจเป็นมิจฉาทิษฐิได้                 ความเห็นส่วนตัวจากชาวพุทธธรรมดาคนหนึ่ง จากคุณ : มันตรัย2009 เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 20:57:18

ความคิดเห็นที่ 13 ท่านใดมีคำแนะำนำ ที่สามารถผลักดัน ให้มีการเสวนา กันได้จริงๆ ขอเมตตา หลังไมค์มาดีกว่านะครับ จะได้เกิดประโยชน์ตรงๆ อย่างแท้จริง จากคุณ : หน้ากาก ธรรมะ เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 21:58:11

ความคิดเห็นที่ 14 1. สมมติว่าตกลงกันได้แล้วว่าจะ พุทธวจน เป็นกรอบของการเสวนา คือควรจะกำหนด scope ก่อน ในที่นี้คือ ใช้คำของพระพุทธเจ้า 2. ให้ผู้ร่วมเสวนาแต่ละท่านยื่นเลขข้อ หน้า เล่ม ที่เห็นว่าเป็น พุทธวจน ให้กันและกันอ่านนอกรอบก่อน เป็นการเช็คกรอบของการเสวนาก่อนว่าใช้กรอบเดียวกัน หากเห็นว่าไม่ตรงกันหรือมีสิ่งใดเพิ่มเติมก็โน้ตเอาไว้ตามความรู้ของตน เช่น ฝ่ายหนึ่งใช้ความรู้หลักเชื่อมโยง-พุทธวจน อีกฝ่ายหนึ่งใช้บาลี-พุทธวจน อีกฝ่ายหนึ่งใช้ ...-พุทธวจน <<< อันที่สามนี้ไม่ทราบแต่คิดว่าน่าจะมีมากว่าสองฝ่าย 3. พิธีกรกำหนดหัวข้อที่จะเสวนาโดยมาจากการสอบถามแต่ละฝ่ายว่ามีสิ่งใดที่แต่ละฝ่ายศึกษามาแล้วไม่ตรงกันบ้าง เช้น การแปลถูกต้องตรงกันกับภาษาไทยมีคลาดเคลื่อนมั้ย ยกตัวอย่างที่พบออกมา ค่อยๆ ทำประเด็นออกมา จนถึงประเด็นร้อน เช่น ศีล เรื่องปาติโมกข์ การปรับอาบัติ เป็นต้น ไม่รู้พอช่วยได้มั้ย คือจะคล้าย ๆ ทำ workshop ก่อนแล้วค่อยมาอภิปรายให้ผู้ชมได้ฟัง เพราะข้อมูลมากถ้าไม่ทำ workshop มาก่อนจะไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย ฟังยาก และอาจจะไม่จบประเด็นค่ะ จากคุณ : Suomi เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 54 23:22:52

ความคิดเห็นที่ 15 ผมว่าประเด็นที่ผมพบในเรื่องนี้  หลังไมค์ไม่ได้ครับ เพราะเป็นเรื่องใหญ่   จากที่ท่าน จขกท. พิมพ์ ... "- พระอาจารย์ตอบรับคำเสนอ บนเงื่อนไขขอให้ใช้พุทธวจนในการถกอภิปราย" . . . *** เงื่อนไข "พุทธวจนะ" ที่พระคึกฤทธิ์เสนอนี่  ต้องเอาให้เคลียร์แต่แรกนะครับ *** เพราะ ปัญหาและเรื่องราวทั้งหลายทั้งแหล่ที่คนมาถกเถียงกันจนถึงตอนนี้  มันเกิดขึ้นจากการตีความว่า "สิ่งใดคือพุทธวจนะ" และ "สิ่งใดไม่ใช่พุทธวจนะ" ในความหมายของพระคึกฤทธิ์ ไม่เหมือนกับที่ สงฆ์และสาธุชนท่านอื่นๆ เข้าใจนะครับ ดังนั้น ต้องตกลงกันก่อนนะครับว่า เงื่อนไขที่พระคึกฤทธิ์หมายถึง "พุทธวจนะ" มันเหมือนกับที่ท่านอื่นจะมาถกหรือเปล่า ไม่งั้นจะเกิดกรณีเหมือนในคลิปก่อน (จำคำเป๊ะๆ ไม่ได้ แต่จากคลิปเดียวกับที่ท่านพูดว่าต้องรื้อระบบบาลีใหม่หมด) ประมาณว่า " นั่นไม่ใช่พุทธวจนะ 100%  อาตมาไม่คุย" ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง  การอภิปรายมันจะกลายเป็นว่า เหตุผลใดๆ ที่อีกฝั่งถกมาที่พระคึกฤทธิ์ไม่เชื่อว่าเป็นพุทธวจนะ  ท่านก็จะบอกว่า "ไม่ใช่พุทธวจนะ 100%  นี่อรรถกถา  อาตมาไม่คุย ..." ถ้าเป็นเช่นนั้น การเสวนาก็ไม่สัมฤทธิ์ผลตามที่หลายฝ่ายอาจจะมุ่งหมายไว้นะครับ ***** ดังนั้น สำคัญที่สุดคือ  สิ่งที่พระคึกฤทธิ์พูดว่าเป็น"พุทธวจนะ"นี่  ยอมรับได้ไหมจากอีกฝ่ายที่จะนิมนต์มาเสวนาด้วย นี่ผมไม่ได้ตีรวน ความพยายามของสาธุชนที่จะเชิญให้มีการมาเสวนาอย่างสร้างสรรค์นะครับ แต่การที่พระคึกฤทธิ์จะกำหนดเงื่อนไขในการถก มันก็ควรต้อง "แฟร์" กับทั้งสองฝ่าย และ อยู่บนพื้นฐานที่ไม่ใช่ว่าท่านตีกรอบก่อนเลยนะว่า "A" เท่านั้นที่เป็นพุทธวจนะ พระสูตรอื่นนอกเหนือจาก "A"  ฉันไม่เชื่อว่าเป็นพุทธวจนะ ดังนั้น เธออย่ามาคุย ถ้าเป็นแบบนั้นจริง  การเสวนาจะ "ล่ม" ตั้งแต่ยังไม่ "เริ่ม" ครับ กรณีตัวอย่าง เชิญ สาธุชนพิจารณา  สมมติว่า ... - บนโต๊ะมี ไข่จริงๆ อยู่ 3 ฟอง - แต่ด้วยอะไรบางอย่าง พระท่านหนึ่งไปเข้าใจว่าที่อยู่บนโต๊ะมีไข่ 2 ฟองเท่านั้น   - นาย สมชาย รู้ว่า จริงๆแล้ว บนโต๊ะนั่นนะมีไข่ 3 ฟอง ไม่ใช่ 2 ฟอง ก็พยายามอธิบาย   - แต่ด้วยการที่พระท่านนั้นตั้งธงไปแล้วว่า นอกเหนือจากไข่ 2 ฟอง ท่านจะไม่นับว่าเป็นไข่ทำให้ท่านบอกว่า ไม่ฟัง เพราะท่านเชื่อไปแล้วว่าอีกฟองนั้นไม่ใช่ไข่ อย่างนี้บอกให้มากสักเท่าไหร่  ท่านก็จะไม่มีวันรับฟังเหตุผล ที่อีกฝ่ายพูดนะครับ พอเห็นภาพไหมครับท่านผู้อ่าน? และสิ่งนี้ละที่มันเป็นเหตุให้เกิดเรื่องขึ้นมากมายอย่างที่เราเห็นในตอนนี้ ************************ เสนอครับ  ถ้าจะเสวนากันจริง ให้มันแฟร์ และอยู่บนบรรทัดฐานเสมอกัน ควรจะเริ่มจากการตกลงกันในเงื่อนไขของ "ความหมายของพุทธวจนะ" 1. อะไรคือพุทธวจนะ ในความหมายของท่าน 2. ท่านใช้หลักอะไรที่ตัดสินใจว่านี่ ใช่ หรือ ไม่ใช่ พุทธวจนะ 3. มีหลักฐานอะไร รองรับในหลักการของท่านบ้าง 4. เป็นที่ยอมรับได้หรือไม่จากอีกฝ่าย แน่นอนว่าอีกฝ่ายย่อมควรต้องเสนอความหมายของพุทธวจนะ ตาม ประเด็น 4 ข้อนี้เช่นกัน เมื่อถก หรือเสวนาในตรงนี้จนยอมรับร่วมกันได้แล้ว  ว่าที่ทั้งสองฝั่งพูดมานี่ ผิดหรือถูก ก็ย่อมทำให้เกิดกรอบในการเสวนาที่เป็นที่ยอมรับทั้งสองฝ่าย การถกในประเด็นอื่นๆ จึงจะเดินไปได้นะครับ ถ้า เรื่องนี้ลงไม่ได้  ถามประเด็นอะไรไป  มันก็ยากที่จะลงครับ  เพราะเงื่อนไขที่ควรจะเหมือนกัน มันไม่เหมือนกัน  เพราะมีการปักธงในใจไปก่อนแล้ว แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 00:48:56 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 00:25:03 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 00:23:03

ความคิดเห็นที่ 16 ประเด็นอื่นๆ ที่ผมอยากจะเรียนถามพระคึกฤทธิ์มีดังนี้ 1. ท่านใช้หลักอะไรบอกว่า หลักการเรียนบาลีสมควรรื้อใหม่หมด ทั้งที่ท่านยังไม่แตกฉานหรือยังไม่ได้เข้าไปศึกษาพระบาลีอย่างถ่องแท้ 2. ท่านมีความเห็นในทุกประเด็น ที่ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ ชี้แจงในเรื่อง สาธิกัง ตามบทความที่โพสในอีกกระทู้ว่าอย่างไร   หากเห็นต่าง ขอหลักฐานสนับสนุน ในการแก้คำชี้แจงของท่านเจ้าคุณในทุกประเด็น รวมไปถึงตัวอย่างของการที่ สาธิกัง แปลว่า "เกินกว่า" ในส่วนพุทธวจนะ และ อรรถกถา ตามที่ท่านเจ้าคุณได้ชี้แจงด้วย 3. ท่านมีความเห็นอย่างไรที่ว่า  พระไตรปิฏกฉบับแปลไทย  มาจากการที่พระอรรถกถาจารย์ทั้งหลายในสมัยก่อนช่วยกันแปล?   ท่านทราบหรือไม่ว่าพระไตรปิฎกที่ท่านศึกษาอยู่ก็ไม่ใช่มาจากพุทธวจนะตรงๆ  แต่เป็นสงฆ์ อรรถกถาจารย์ทั้งหลายช่วยกันรักษามานับแต่ครั้งปฐมสังคายนามา?   ท่านเห็นความสำคัญของอรรถกถาจารย์ที่ทำให้ทุกท่านได้อ่านพระธรรมของพระพุทธเจ้าแค่ไหน? 4. หลักฐานในการสนับสนุนการแปล สาธิกัง 150 ถ้วนของท่าน มีอะไรบ้าง ตั้งอยู่บนพื้นฐานอะไร  นับเป็นหลักฐานชั้นไหน? จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 00:29:20

ความคิดเห็นที่ 17 ......ดีมากๆ  ที่รับคำเสนอ   ควรมีใครสักคนหรือสักกลุ่ม  รีบจัดการดำเนินการให้เกิดการประชุมขึ้นไวๆ    ควรเชิญบุคคลที่มีความรู้  ทั้งพระ ทั้งฆราวาส ที่มีความรู้ ทรงคุณวุฒิในเรื่องนี้  เข้าร่วมเสวนา  โดยเอาหลักฐานต่างๆของแต่ละฝ่ายมาถกเถียงกันเพื่อหาข้อสรุป   ..ควรจัดในห้องประชุมใหญ่ๆ  ที่สามารถรองรับคนได้มากๆ  ให้ใครๆเข้าร่วมสังเกตการณ์ได้ตามสะดวก  เช่น  หอประชุมของธรรมศาสตร์ หรือ ศาลาวัดไหนที่ใหญ่ๆ โตๆ รับคนได้มากๆ จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 00:33:17

ความคิดเห็นที่ 18 จะรอฟังข่าวและ ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 01:17:41

ความคิดเห็นที่ 19    ผมก็สนับสนุนนะ ให้มีการจัดเสวนา อภิปราย หรือ อะไรก็ตาม แต่ต้องเป็นไปตามลักษณะ ของสันติ อหิงสา และเกิดปัญญากับทุกฝ่าย ควรให้มีผู้รู้ หลากหลาย มีส่วนเข้าร่วม เช่น 1. มหาเปรียญ 9 ประโยค ที่มีความรู้และเป็นนักวิชาการเด่น ๆ เช่น พระพรหมคุณาภรณ์ พระธรรมกิตติวงศ์ วัดราชโอรส หรือท่านอื่น ๆ อีกมากมาย ที่ท่านรับอาสา    1.1. สำหรับพระพรหมคุณาภรณ์ ไม่จำเป็นต้องรบกวนนิมนต์ท่านมาอีก เพราะท่านได้อภิปรายเกี่ยวกับเรื่องนี้เอาไว้แล้ว อีกฝ่ายก็ควรมาแก้ต่าง คัดค้าน หรือสนับสนุนเช่นไร ก็ว่ากันไปให้ชัด 2. สมาชิกจากราชบัณฑิตยสถาน ผู้ที่เชี่ยวชาญด้านนี้โดยตรง บางท่าน 3. ฆราวาส ที่เป็นนักวิชาการเด่น ๆ บางท่าน ที่อาสามา อาจจะเป็น อดีตมหาเปรียญ 9 ก็ได้ ไม่ใช่ก็ได้ แต่ต้องมีความเชี่ยวชาญ 4. ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาบาลี จากต่างประเทศ เช่นศรีลังกา อินเดีย เขมร พม่า มาร่วมสังเกตการณ์     4.1. โดยเฉพาะสายประเทศพม่า ก็อาจจะพิจารณานิมนต์พระนักวิชาการบางรูปจากวัดท่ามะโอเข้ามาร่วมสังเกตการณ์ด้วย (เพราะวัดนี้ อยู่ภายใต้อิทธิพล หรือแนวความคิดจากพม่าโดยตรง ในส่วนของพุทธศาสนา และระบบการศึกษาเล่าเรียน) หรืออาจจะสามารถแสดงความเห็นได้บ้าง ตามสมควรแก่กรณี หากมาสังเกตการณ์เฉย ๆ ท่านคงไม่อยากมากันหรอก 5. คณะสงฆ์วัดหนองป่าพง หากฝ่ายพระอาจารย์คึกฤทธิ์ ยังมีประสงค์ ที่จะขอทำความเข้าใจ (แต่เรื่องนี้ หากเป็นไปได้ ไม่ควรเอามารวมกัน) 6. นักวิชาการ จากมหาวิทยาลัยสงฆ์ ทั้งสองแห่ง เช่น มหาจุฬาฯ ก็อาจจะส่งผู้ที่จบจาก บาลีพุทธโฆส (ซึ่งเป็นวิทยาเขต ของมหาจุฬาฯ อีกที) ฝ่ายมหามกุฏ ก็มีพระนักวิชาการเก่ง ๆ มากเช่นกัน 7. กรรมการมหาเถรสมาคม หรือผู้แทน เพื่อมารับทราบข้อมูล     จัดที่ไหนก็ได้ แต่ควรเป็นที่ประชุมใหญ่ ๆ อย่างที่คุณโขตานบอก   แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 03:52:51 จากคุณ : รถเรณู เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 03:51:04

ความคิดเห็นที่ 20 ^ ตอบคห.ที่ 19  ขอบคุณมากครับและทุกท่านด้วยเช่นกัน 1. ได้เมล์ไปนมัสการถามพระอุปัฏฐากพระพรหมคุภาภรณ์แล้ว พระท่านตอบกลับกล่าวว่า สุขภาพรวมทั้งเสียงของท่านไม่เอื้อครับ 6. ได้พยายามส่งเรื่องไปยัง มจร. โดยส่งเรื่องราวและความน่าสนใจ เมล์ไปยัง อ.ท่านหนึ่งใน มจร. เพื่อขอคำปรึกษาครับ (ใจจริงอยากให้ มจร. เป็นเจ้าภาพ และเป็นผู้พิจารณา คณะของวิทยากรด้วยครับ) และเมล์ไปยังวัดท่ามะโอ เพื่อขอความเห็นจาก พระคันธสาราภิวงศ์ แล้วครับ (รอคำตอบทั้ง 2 ที่ครับ) จขกท. ไ่ม่สัดทัดเรื่องเช่นนี้ได้แต่พยายามชงเรื่องให้ หากท่านใด มีช่องทางในการดำเนินการใดๆ  ขอความเมตตาช่วยกันผลักดันซักนิดนะครับ พระอาจารย์คึกฤทธิ์ท่านก็เปิดโอกาสแล้ว เพื่อประโยชน์อันจะเกิดขึ้นกับ พุทธบริษัททั้งหมดครับ จากคุณ : หน้ากาก ธรรมะ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 04:33:55

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้า ยัง "จะเนื่องกับ ทิฏฐิพระ"  ละก็ เพื่อ ไม่ ผิดฝาผิดตัว (วินัย ที่ตรัสบัญญัติ เป้นเรื่อง จำเพาะ ของ -- กุลบุตร (ที่ขานนาคแล้วใน สงฆ์ เช่นนั้น ตาม วินัยที่ ตรัสบัญยัติไว้) ทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่)                                                 เสนอ ดังนี้ (๑) ประเด็น  การ สำคัญหมาย คำว่า สาธิกัง   "พระอาจารย์คึกฤทธิ์"  ในฐานะ "พุทธบุตร" ที่ ขานนาคทีหลัง พุทธบุตรใดนั้น = พรรษา น้อยกว่า ฯลฯ เมื่อ เนื่องกับ  พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) พระธรรมกิตติวงศ์ วัดราชโอรส หรือท่านอื่น ๆ อีกมากมาย ที่ท่านรับอาสา (๒) "พระอาจารย์คึกฤทธิ์"  แค่ ส่ง บันทึก ใต้หัวกระดาษ "วัดนาป่าพง" ขอความอนุเคราะห์ "ความรู้" ว่าด้วย การแปล คำว่า สาธิกัง  ไปยัง ท่านเหล่านั้น (โดย วิธีที่เหมาะสม ตาม ขนบธรรมเนียมฯ) ไม่เห็น จะต้อง ทำแบบ  "นิมนต์มา นั่ง สากัจฉากัน" แบบ ถ่ายทอดทางสื่อ + + ทั้งนี้ เพราะ  "ผู้ก่อเหตุ คือ "พระอาจารย์คึกฤทธิ์"  ว่าด้วย  การ สมาทาน คำว่า สาธิกัง 150  คือ อย่างนี้ๆ -- แล้ว "ในฐานะ เป็น ? แห่ง วัดนาป่าพง"  ก็ -- ทำการ สวด 150 ถ้วน (ใช่หรือไม่?) (๒) คคห 20 ---- คำว่า หากท่านใด มีช่องทางในการดำเนินการใดๆ ขอความเมตตาช่วยกันผลักดันซักนิดนะครับ พระอาจารย์คึกฤทธิ์ท่านก็เปิดโอกาสแล้ว เพื่อประโยชน์อันจะเกิดขึ้นกับ พุทธบริษัททั้งหมดครับ โดยเฉพาะ คำว่า --- เพื่อประโยชน์อันจะเกิดขึ้นกับ พุทธบริษัททั้งหมดครับ เป็น วาทะกรรม ที่ สวยหรู งดงาม  แต่ --- ผม ยังเห็นว่า ผิดฝาผิดตัว  ที่ พุทธบุตร ผู้ "อ้าง พระวัจน์" จะ เห็นดี เห็นงามได้ด้วย "กับ ฆราวาส ผู้ มี ทิฏฐิ เช่นใดนั้น ในกรณี สาธิกัง 150 ถ้วน"  + วาทะกรรม เช่นนี้ --- เพื่อประโยชน์อันจะเกิดขึ้นกับ พุทธบริษัททั้งหมดครับ คำว่า พุทธบริษัท ตาม ธรรม วินัย ที่ตรัสไว้ ตาม ที่พระเถระครั้งปฐมสังคายนารักษามา นั้น                                         มาถึง พ.ศ. นี้           ---- พุทธบริษัท  ได้แก่ ภิกษุ  อุบาสก อุบาสิกา เท่านั้น ---- การสวดฯ "จำนวนใดนั้น"  ที่เนื่องกับ สาธิกัง 150 ---- เป็นกิจของ ภิกษุพุทธบริษัท "เท่านั้น"   ไม่เกี่ยวกับ ฆราวาส ผู้ อุบาสก อุบาสิกา ----- นับตั้งแต่ ทรงบัญญัติไว้ ดังนั้น ถ้า ภิกษุ พุทธบุตร ที่อ้าง "พระวัจน์" ยัง จะ "เอาด้วย"  ใน กรอบ "แปลแบบ นี้ + สวดเท่านี้" กับ "เพื่อประโยชน์อันจะเกิดขึ้นกับ พุทธบริษัททั้งหมดครับ"  ละก้                ในมุมมอง "เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม" ที่ ไม่ เข้าข้าง ฝ่ายใด                                ก็ของ แสดง ความ เห็น ว่า ขอให้  "พระอาจารย์คึกฤทธิ์"  ตั้ง สติในสมาธิปัญญาสัมปชัญญะ --- แล้ว กลับไปทูลถามพระบรมศาสดา ที่ยังทรงยังอยู่ว่า "ควรไม่ควรพระเจ้าข้า"  ที่ ข้าพระองค์ จะ กระทำ อย่างนี้ๆ ใน กรณีนี้ๆ เนื่องกับ ธรรม วินัย  ที่แสดงไว้ดีแล้ว (ให้ สมกับ คำว่า "ทำตามพระวัจน" นั่นแหละ) หมายเหตุ ระวัง พ้ง เพราะ ฆราวาส ที่ แวดล้อมอยู่ ดู ท่านพุทธทาส เป็น ตัวอย่าง ว่า --- (พังเพราะ นายปุ่น ฯ หรือ ไม่? ฯ ผมเคยสนทนากับนายปุ่นด้วยฯ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 07:28:10

ความคิดเห็นที่ 22 พระอาจารย์คึกฤทธิ์รับคำเสนอแล้ว ชาวพุทธพึงทำเช่นไร?                                                           (๑)      พึง รู้จัก ฐานะ และ หน้าที่ แห่งเพสของตน ไม่ใช่ ยึดกับ -- ฉันเป็นพุทธบริษัท นะ                                                            (๒) แล้ว เมื่อ จะทำ อะไรนั้น  ก็ ต้องด้วย สติในสมาธิปัญญาสัมปชัญญะ  ที่ มี คุณภาพ สูงกว่า ที่มีอยู่ในสมัยนั้น                            คำว่า-- สติในสมาธิปัญญาสัมปชัญญะ คือ ?     --- ใครที่อ้างอิง ยึด "จากพระโอษฐ์  หรือ ตามพระวัจน์" -- เป็นสรณะ หรือ ฯลฯ                                            ถ้า กำหนดไม่ได้ว่า (๑) คำว่า "สติในสมาธิ" ตรงตาม พระวัจน์ใด --- ก็ สอบทาน เอง ว่า ตรงกับพระสูตรไหน (๒) คำว่า "ปัญญา"  ตาม ปัญญา ๓  และหรือ ตาม "สัมมาญาณะ ตามสัมมัตตะ ๑๐" และหรือ "ตาม สัมมาวิมุตติญาณทัศนะ" ตรงตาม พระวัจน์ใด --- ก็ สอบทาน เอง ว่า ตรงกับพระสูตรไหน (๓) คำว่า "สัมปชัญญะ" -- ดู สัมปชัญญะ ตาม จูฬสุญญตาสูตร ก้ แล้วกัน ว่า "ได้แก่ ตรง สภาวะ หรือ อาการไหน?"           เสนอ ตาม กระทู้--- พระอาจารย์คึกฤทธิ์รับคำเสนอแล้ว ชาวพุทธพึงทำเช่นไร? จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 07:53:40

ความคิดเห็นที่ 23 อยากทราบว่า การบวชครั้งหลังสุด พระอุปัชฌาย์เป็นท่านใดครับ? ในประวัติเท่าที่ได้อ่าน ไม่ได้ระบุไว้ครับ จากคุณ : พัลวัน เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 08:24:20

ความคิดเห็นที่ 24 คคห 3   ลองดูกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10883983/Y10883983.html ข้อความ ชีวิตในเพศบรรพชิตครั้งสุดท้าย    หลังจากได้ตั้งอธิษฐานกับหลวงพ่อชาในครั้งนั้น ท่านก็ใช้ชีวิตทางโลกอย่างปรกติเรื่อยมา ท่านเล่าว่าการใช้ชีวิตโดยมีสติและธรรมะอยู่กับตัว ช่วยให้การดำเนินชีวิตทางโลกของท่านเป็นไปอย่างสะดวก ไม่เศร้าหมอง และมีส่วนสนับสนุนความเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงานเป็นอย่างมาก แต่บางครั้งการมีสติ ก็ทำให้การไปเที่ยวเตร่หรือการเที่ยวเล่นเริ่มไม่เป็นเรื่องสนุกเหมือนอย่างเคย เพราะท่านมองเห็นแต่โทษภัยของการขาดสติ โทษของการที่เผลอเพลินไปกับกิเลสต่างๆ จนในที่สุด เมื่อครบ ๑๐ ปี ตรงกับที่ได้ตั้งอธิษฐานไว้ และเป็นปีที่หลวงพ่อชาได้มรณภาพ ในกาลนั้นเองท่านได้เห็นสัจธรรมความไม่เที่ยงของสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ ไม่เว้นแม้แต่ครูบาอาจารย์ที่ท่านเคารพ ท่านจึงอาศัยสิ่งนี้เป็นอันดับแรก เป็นอนุสติเครื่องกระตุ้นเตือนใจ ผลักตัวเองให้ออกจากชีวิตทางโลก ประกอบกับเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย และไม่ค่อยเห็นประโยชน์ในการใช้ชีวิตฆราวาสเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งได้รู้สึกถึงความก้าวหน้าของผลการปฏิบัติ ที่ค่อยๆ ฝึกหัดกระทำมาตลอด ๑๔ ปี นับแต่เจอหลวงพ่อชา สิ่งเหล่านี้จึงรวมมาเป็นเหตุปัจจัยผลักดันให้ท่านเข้ามาบวชอีกครั้ง    ครั้งนี้ท่านเข้าสู่ร่มผ้ากาสาวพัตร์ ที่สำนักสงฆ์บุญญาวาส จังหวัดชลบุรี ปัจจุบันเป็นวัดสาขาของวัดหนองป่าพง มีพระอาจารย์ตั๋น (พระอาจารย์อัครเดช ถิรจิตฺโต) เป็นเจ้าอาวาส หลังจากบวชได้ระยะหนึ่ง ในระหว่างออกปลีกวิเวกธุดงค์ร่วมกับพระเถระอีก ๒ รูป ท่านได้มาบำเพ็ญภาวนา พำนักอยู่ยังผืนนาอันเป็นของโยมแม่ท่านยกถวาย ณ.บริเวณถนนลำลูกกา คลองสิบ จังหวัดปทุมธานี เรื่อยมาจนท่านได้ ๕ พรรษา  จากนั้นเป็นช่วงเวลาที่ท่านได้พำนัก อยู่เพียงลำพังผู้เดียว   ท่านจึงอาศัยความสันโดษวิเวกนี้ เป็นโอกาสแห่งการปฏิบัติภาวนาอย่างเต็มกำลังความสามารถ พร้อมทั้งศึกษาธรรม และวินัยจากพระโอษฐ์ควบคู่กันไป ผมไม่ทราบว่า ข้อมูลนี้ ถูกต้อง ตามเป็นจริง หรือไม่ (ข้อเท็จจริง กับ ตามที่เป็นจริง  ไม่ใช่ เรื่องเดียวกัน  แต่ อาจเนื่องกัน) --- ครั้งนี้ท่านเข้าสู่ร่มผ้ากาสาวพัตร์ ที่สำนักสงฆ์บุญญาวาส จังหวัดชลบุรี ปัจจุบันเป็นวัดสาขาของวัดหนองป่าพง มีพระอาจารย์ตั๋น (พระอาจารย์อัครเดช ถิรจิตฺโต) เป็นเจ้าอาวาส -- จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 08:35:24

ความคิดเห็นที่ 25 ในกรณีนี้ ไม่ได้ระบุครับว่า ใครเป็นพระอุปัชฌาย์ และหากผมเข้าใจไม่ผิด การบวช ต้องบวชในวัด ไม่ใช่ในสำนักสงฆ์นะครับ เพราะต้องบวชในโบสถ์ อีกทั้งพระอุปัชฌาย์นั้น ต้องเป็นพระครูฯก่อนด้วย (พรรษา ๑๐ แล้ว หากไม่ใช่พระครูฯ ก็ยังบวชให้ไม่ได้) ไม่แน่ใจเหมือนกันครับว่า การเขียนในลักษณะดังกล่าวนั้น แม้เป็นข้อเท็จจริง แต่จะมีเจตนาอะไร? จะให้เข้าใจว่าเป็นอย่างไร ก็ไม่ทราบชัดครับ แต่ปกติที่เคยเห็น หากเป็นประวัติของพระ จะต้องระบุชื่อของพระอุปัชฌาย์ เพราะในทางศาสนาพุทธแล้ว พระอุปัชฌาย์นั้นสำคัญมาก เหมือนเป็นพ่อที่ให้กำเนิดในเพศพระ และใน ๕ พรรษาแรก จะต้องอยู่ในการอบรมของพระอุปัชฌาย์ แต่ในประวัติที่เห็น ไม่ได้ระบุว่าใครเป็นพระอุปัชฌาย์ ใครเป็นพระกรรมวาจา ต่างจากการบวชครั้งก่อน ที่ระบุชัดๆว่า หลวงพ่อชาเป็นพระอุปัชฌาย์ (ถ้าผมอ่านแล้วเข้าใจไม่ผิดนะครับ) ความจริงแล้ว เรื่องนี้ เราสามารถถามพระอุปัชฌาย์ได้ด้วยซ้ำไปครับว่า ได้เคยเรียกอาจารย์พระคึกฤทธิ์ไปไต่ถาม หรือเคยกล่าวตักเตือนใดๆหรือไม่ หรือแม้แต่จะถามว่า พระอุปัชฌาย์ของท่าน เวลาลงปาฏิโมกข์ สวด ๑๕๐ หรือ ๒๒๗ กันแน่ เพราะประเพณีของเถรวาท เราฟังตามคำของพระเถระเสมอ มีมาตั้งแต่สังคายนาครั้งแรก เราก็ถือพระไตรปิฎกที่ออกมาจากวาทะของพระเถระ ไม่ได้ออกมาจากวาทะของพระพุทธเจ้าโดยตรง (ก็คือ พระพุทธเจ้าไม่ได้เป็นผู้มาร่วมอยู่ในสังคายนะครั้งแรก) ดังนั้น ต้องถามว่า พระเถระที่เป็นพระอุปัชฌาย์ของอาจารย์พระคึกฤทธิ์ ท่านลงปาฏิโมกข์ด้วย ๑๕๐ หรือ ๒๒๗ และอาจารย์พระคึกฤทธิ์นั้น เคยนำเรื่องนี้ไปกราบเรียนพระอุปัชฌาย์แล้วหรือยัง? ในช่วงที่เป็นพระนวก ๕ พรรษาแรก ที่ยังต้องขอนิสัยจากพระอุปัชฌาย์ อาจารย์พระคึกฤทธิ์ลงปาฏิโมกขแบบใด ๑๕๐ หรือ ๒๒๗ ผมไม่ได้ตั้งใจมาป่วนนะครับ เพียงแต่สงสัยในเรื่องนี้ เพราะประเพณีของพระภิกษุของเถรวาทนั้นมีอยู่ พระอุปัชฌาย์นั้นสำคัญมาก ไม่เหมือนการศึกษาอย่างเราๆในสมัยนี้ ที่ลอกจากวัฒนธรรมตะวันตก ครูที่สอนหนังสือ ก็ถูกมองเหมือนคนที่รับจ้างพ่อแม่มาสอน ไม่ได้รับความเคารพนบนอบมากนัก แต่ในทางพระพุทธศาสนานั้น พระอุปัชฌาย์เปลี่ยนไม่ได้ (ยกเว้นจะสึกแล้วบวชใหม่ ถึงจะเปลี่ยนพระอุปัชฌาย์ใหม่ได้) ก็ต้องถามถึงพระอุปัชฌาย์ที่ทำหน้าที่อบรมบ่มนิสัยในช่วงที่เป็นพระนวกะ ๕ พรรษาแรก ว่าเป็นท่านใด เหตุไฉนในประวัติจึงมิได้เอ่ยถึง จากคุณ : พัลวัน เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 09:22:47

ความคิดเห็นที่ 26 ขอความกรุณาผู้ที่มีกำลังพอที่จะประสานงานกับเหล่าบัณฑิตผู้รู้ทุกฝ่ายที่ได้เสนอชื่อกันไว้เพื่อให้การประชุมสัมมนานี้เกิดขึ้นได้ด้วยครับ เรื่องราวต่างๆ จะได้จบลงด้วยความเข้าใจอันดี จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 09:36:39

ความคิดเห็นที่ 27 ความจริงแล้ว เรื่องนี้ ต้องจัดว่าเป็น "อธิกรณ์" อย่างหนึ่งนะครับ ทางคณะสงฆ์ที่เป็นผู้ปกครอง (เจ้าคณะตำบล - เจ้าคณะจังหวัด) จำเป็นต้องดำเนินการเพื่อให้อธิกรณ์นี้จบลงโดยเร็ว (เรียกว่า ชำระอธิกรณ์ - ระงับอธิกรณ์) ตามหลักที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทางวางไว้ให้ เพื่อเกื้อกูลพระธรรมวินัย และมติสงฆ์สรุปว่าเป็นเช่นไร ก็ต้องถือตามมติสงฆ์ครับ เหมือนกับที่พระอานนท์ถูกปรับอาบัติก่อนสังคายนาครั้งแรก อาบัติที่ท่านถูกปรับนั้น พระบรมศาสดาท่านมิได้บัญญัติเอาไว้เลย หากแต่พระอานนท์ก็มิได้มีมานะเถียงต่อที่ประชุมสงฆ์ว่า นี่มิใช่พระวินัยที่พระบรมศาสดาทรงบัญญัติไว้ ข้าพเจ้าขอปฏิเสธมติสงฆ์ แต่ท่านกลับยอมรับในอาบัตินั้น และทำให้เป็นที่ยอมรับในที่ประชุมสงฆ์ เป็นเหตุให้สังคายนาพระไตรปิฎกนั้น สามารถเดินหน้าต่อไปได้ หากพระอานนท์ท่านปฏิเสธ ด้วยถือตัวว่าเป็นพุทธอนุชา และพุทธอุปัฏฐาก ที่ประชุมสงฆ์ก็มิอาจกลับมติได้อีก สังคายนาก็ไม่เกิดขึ้น เราก็คงไม่มีพระไตรปิฎกฉบับเถรวาทเป็นแน่แท้ จากคุณ : พัลวัน เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 09:45:36

ความคิดเห็นที่ 28 เพิ่มเติม: เห็นด้วยอย่างมากในบางส่วนที่บางท่านนำเสนอ 1.) บางเรื่องไม่จำเป็นต้องรอให้มีการจัดเสวนาก็สามารถดำเนินการได้เลยนะครับ เช่นในกรณีบทความของพระพรหมคุณาภรณ์ซึ่งเป็นข้อมูลที่เจาะลึกทุกประเด็น   ท่านก็ได้เมตตาชี้แจงไว้อย่างละเอียดหมดแล้ว   ไม่จำเป็นต้องนิมนต์ท่านซึ่งอาพาธหนักอยู่ หรือภิกษุท่านอื่น มาเสนอซ้ำ เป็นหน้าที่ของพระคึกฤทธิ์ ที่จะต้องแสดงว่าประเด็นในทุกประเด็นนี้ - เหตุใด ท่านจึงไม่เชื่อว่าเป็นตามนั้นในทุกประเด็น - ท่านมีหลักฐานใดมาอ้างอิง และเชื่อถือได้แค่ไหนเมือเปรียบเทียบกับสิ่งที่พระพรหมคุณาภรณ์ท่านได้เมตตาแสดงไว้ - สงฆ์โดยรวมยอมรับความเห็น และการกระทำได้หรือไม่ (โดยชอบธรรม) ออกมาเป็นเอกสารก็ได้นี่ครับ  ทำเป็นประเด็นต่อประเด็นเลย  แค่สิ่งที่พระพรหมคุณาภรณ์เมตตาแสดงนี่ก็ไม่รู้ตั้งกี่ประเด็นแล้วครับ  แถมไม่จำเป็นต้องไปเริ่มนับหนึ่งเสวนาใหม่ด้วย 2.)  เรื่องขอเชิญสงฆ์วัดหนองป่าพง เรื่องนี้ต้องระวังหน่อยนะครับ  เพราะในความเป็นจริง ผมมองว่า พระคึกฤทธิ์เป็นผู้ถูกขับออกจากหมู่สงฆ์ ด้วยการกระทำบางอย่าง หากพึงจะให้คณะสงฆ์ที่เคยเป็นต้นสังกัดท่านเข้ามาร่วมรับฟัง พระคึกฤทธิ์ สมควรเป็นผู้เข้าขอโอกาสในหมู่สงฆ์นั้นนะครับ (เรื่องธรรมเนียมปฏิบัติ เรื่องเหตุที่คณะสงฆ์ท่านขับออก) ไม่ใช่ให้สงฆ์หมู่ใหญ่เดินมาหาท่านเอง ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 09:56:03 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 09:50:33

ความคิดเห็นที่ 29 เห็นด้วยกับคุณ Gurebu และ คุณพัลวัน ค่ะ  :-) โดยเฉพาะในประเด็นเรื่อง "พระพุทธพจน์" นี่ ต้องมาตีความให้ตรงกันก่อนว่า อย่างไร ใช้หลักฐานอะไรในการพิจารณา และผู้ตีความมีความรู้ความเข้าใจเพียงใด   ซึ่งพอพิจารณาในประเด็นที่สำคัญมากตรงนี้  พาให้คิดว่าการพูดคุยจะไม่เกิดขึ้น !!! แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 13:03:56 จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 11:42:00

ความคิดเห็นที่ 30 จริงๆ แล้วการเขียนบทความ เป็นวิธีการถกธรรมที่ได้เนื้อหาสาระและรายละเอียดมากที่สุด และสามารถป้องกันการถกเถียงได้ดีที่สุดด้วย แต่เมื่อเป็นความต้องการของท่าน ก็โปรดจัดงานสัมมนานี้ขึ้นเถอะครับ เรื่องราวจะได้จบลงด้วยดี จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 11:48:27

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณ คุณ smiling-girl ครับ ^_^ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 14:16:16 จากคุณ : พัลวัน เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 12:32:17

ความคิดเห็นที่ 32 อยากรู้ประโยชน์ของเสวนาที่จะจัดครั้งนี้ครับ! 1. พระหรือฆราวาสที่ฟังการเสวนา หรือฟังเสวนาอยู่ จะสามารถสรุปจากการฟังได้หรือไม่ ว่าสิ่งใดถูกต้อง หรือจะยิ่งสับสนไปอีก คนที่ไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกับวัดนี้ ความขัดแย้งนี้  จะยิ่งมีจำนวนมากขึ้นหรือเปล่า ไปเข้าทางใครหรือเปล่า 3.มหาเถรสมาคมอยู่ที่ไหนครับตอนนี้ มีความเห็นอย่างไร แล้วจะทำอะไรบ้างเพื่อแก้ไขอธิกรณ์นี้ 2. เสวนาแล้วจะเกิดการสรุปหรือไม่ครับ ว่าสิ่งใดถูกต้อง ทั้งสองฝ่ายยินยอมให้สรุปหรือไม่ ถ้าสรุปแล้ว ฝ่านที่เคยไม่เห็นด้วยจะยอมรับมติ แล้วกลับมาปฏิบัติตามมติหรือไม่ หรือจะมีคนแย้งขึ้นมาเหมือนในบางกระทู้ว่า "ใช้คนมากลากไป" 3. หรือว่าจัดเพื่อเอามันครับ ให้แต่ละฝ่ายเฮขึ้นมาเวลาที่ชอบใจคำพูดฝ่ายตัวเอง  ที่พระคึกฤทธิ์บอกว่าให้มีback ของแต่ละฝ่ายได้ หมายความว่าอย่างไรครับ จากคุณ : อย่ามารู้จัก เดี๋ยวจะหลงรักผม เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 12:33:41

ความคิดเห็นที่ 33 ท่าน จขกท ครับ ครั้งนี้ผมคงต้องแสดงความเห็นที่ยืดยาวเสียแล้วละครับ และครั้งนี้ผมก็เห็นด้วยอย่างยิ่งในความเห็นส่วนหนึ่งของคุณเซน คำถาม- จำเป็นแล้วหรือที่ต้องมีการจัดเสวนา ในรูปแบบที่ต้องเชิญคนมาถกในที่ๆหนึ่ง?   และสมควรแล้วหรือที่ต้องเป็นเวลานี้? ****************************** เพราะเหตุใดถึงถามเช่นนี้? 1.) คู่เสวนามีมาตั้งนานแล้วครับ ก็บทความของพระพรหมคุณาภรณ์ รวมถึงสิ่งที่ท่านเจ้าคุณเทศน์ไว้ นั่นงัยครับ     ท่านเป็นมหาเถระที่เป็นที่ยอมรับในสังคม คำอธิบายในทุกประเด็นก็ชัดเจน ละเอียด แจ่มแจ้งอยู่แล้ว 2.) ในเวปบอร์ดนี้ก็มีญาติโยมจำนวนมากตั้งคำถามกับคำสอนของท่าน พร้อมทั้งหลักฐานและคำอธิบายอย่างละเอียดด้วย     นี่ก็นับเป็นคู่เสวนานะครับ ที่ผ่านมาเห็นมีแต่ผู้ศรัทธาท่านมาตอบ. ในส่วนที่ท่านตอบมีน้อยมาก และยังมีการปฏิเสธที่จะไม่ถกเพราะท่านตีความไปเลยว่าสิ่งที่อีกฝั่งยกมาไม่ใช่พุทธวจนะ เอาจริงๆ ผมยังไม่เคยเห็นบทความชี้แจงที่อ้างอิงที่มาที่ไปได้จากพระคึกฤทธิ์ตามหลักวิชาการ ตรงๆเลยนะครับ ท่านเจ้าคุณท่านอาพาธหนักขนาดที่ไอทีนี่ดังลั่นกุฏิพระเป็นชั่วโมง พูดยังแทบจะไม่ไหว.  เข้าออกโรงพยาบาลนับครั้งไม่ถ้วน ท่านยังสละเวลามาตอบเป็นบทความที่สืบอ้างได้ในทุกประเด็น. พร้อมหลักฐานในทุกเรื่อง ไม่มีส่วนไหนที่ลอยออกมาแบบคิดเองเออเอง แล้วพระคึกฤทธิ์ละครับ? ผมว่าสิ่งที่สำคัญ มีประสิทธิภาพ อ้างอิงได้แก่สาธารณชนในภายหลังคือ เอกสารและบทความชี้แจงจากพระคึกฤทธิ์ครับ ด้วยเหตุผลหลัก 3 ข้อ 1.) การตอบกลับมาเป็นข้อเขียน ย่อมทำให้ผู้อ่านอ้างอิง วินิจฉัยได้ง่ายกว่า และกว่าจะมาเป็นบทความก็ต้องผ่านการพิจารณาจากผู้เขียนที่จะยอมรับในสิ่งที่ตนเขียนในทุกกรณี. ที่สำคัญย่อมอ้างอิงได้ดีกว่าการพูดออกมาลอยๆ ในเวทีสาธารณะด้วย 2.) หากเอาทุกประเด็นที่พระพรหมคุณาภรณ์แสดง รวมกับอีกหลายคำถามที่ญาติโยมไม่เห็นด้วยกับท่านไปเสวนา คาดว่าเป็นอาทิตย์ก็ไม่จบครับ. ลำบากกับทุกฝ่าย. เปลืองแรง เสียเวลา และอาจจะไม่มีประสิทธิภาพครับ เอาแค่เงื่อนไขที่ท่านตั้งว่าต้องพุทธวจนะเท่านั้นก็ไม่ชอบธรรมแล้วละครับ เพราะท่านตีความและจำกัดความของพุทธวจนะในแบบของท่านเองตั้งแต่ต้น ถ้าอย่างอื่นที่ท่านเชื่อไปเองว่าไม่ใช่แล้วถึงแม้จะเป็นพุทธวจนะจริงๆ ท่านก็จะไม่รับครับ ดังนั้นการที่จะให้อีกฝ่ายมาเดินตามเงื่อนไขที่พระคึกฤทธิ์กำหนดเอาเองอย่างไม่แฟร์นี่ เสวนาไปก็ไม่เกิดผลครับ 3.) การที่จะยอมให้คณะสงฆ์วัดหนองป่าพง ยอมกลับมารับฟังท่าน. พระคึกฤทธิ์ก็สมควรที่จะมี บทความ ข้อเขียน คำอธิบาย ที่อ้างอิงได้ และฟังขึ้น แบบเดียวกับที่ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์เขียนไว้ให้ทุกฝ่ายสามารถเข้าถึง และสืบค้นได้ในทุกรับทราบ ถ้าพระคึกฤทธิ์ต้องการจะชี้แจงจริงๆ. ก็สมควรอย่างยิ่งที่ท่านจะต้องตอบบทความของท่านเจ้าคุณได้ในทุกประเด็น เพราะแม้กระทั่งสงฆ์วัดหนองป่าพงก็ยังต้องเข้าไปหาท่านเจ้าคุณเพื่อพิจารณาข้อมูลเพื่อวินิจฉัยก่อนทำการขับพระคึกฤทธิ์ ออกจากคณะนะครับ (เผื่อบางท่านจะไม่ทราบ) จาก 3 เหตุผลนี้ จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่ง ที่พระคึกฤทธิ์ท่านสมควรจะออกบทความชี้แจงในทุกประเด็นก่อน เรียนทุกท่านว่า อย่ายึดติดนะครับว่าการเสวนา คือ การต้องมีคนจริงๆ ไปถกกันบนเวทีที่มีคนเห็นเท่านั้นนะครับ จริงๆ พระพรหมคุณาภรณ์ซึ่งเป็นผู้ที่สาธุชนนับถือทั้งในแง่ความรู้ พรรษา และการยอมรับจากหมู่สงฆ์ ท่าน "เสวนา" มาตั้งนานแล้วครับ. ทั้งในบทความที่ท่านอุตสาหะเขียนขึ้นเพื่อไขข้อข้องใจทั้งหลาย. ทั้งสี่งที่ท่านตอบในคลิปเสียง มันเป็นการเสวนาไปแล้วทั้งในแง่คำอธิบาย. และหลักฐานอ้างอิงที่สมบูรณ์ และยากจะหาข้อกังขา โดยเฉพาะในบทความล่าสุดที่ท่านเจาะจงลงมาที่ สาธิกัง มองตามนี้แล้วผมว่าก่อนที่เราต้องไปเหนื่อยหาคนที่มาเป็นคู่สนทนากับพระคึกฤทธิ์ ซึงก็คงจะเสวนาได้เพียงช่วงสั้นๆ ไม่สามารถจะถกลงในรายละเอียดได้. ด้วยความจำกัดทั้งในด้านเวลา สถานที่ และการเตรียมพร้อม ทำไมเราไม่ทำในสิ่งที่ง่ายกว่า. และเห็นผลมากกว่าละครับ? ให้พระคึกฤทธิ์ท่านเขียนเอกสารชี้แจงในทุกประเด็นที่ท่านเจ้าคุณแสดงมาในบทความสิครับ ท่านเจ้าคุณก็เป็นคู่เสวนาชั้นเอกอยู่แล้ว. ข้อมูลทุกอย่างท่านเจ้าคุณก็ให้ไว้หมดแล้ว เราไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปหาคู่เสวนาท่านอื่นเลยนะครับ? เหลือแต่การชี้แจงอย่างเป็นเอกสาร อ้างอิงได้ในทุกขั้นตอน และทุกส่วนจากพระคึกฤทธิ์เองนะครับที่เรายังไม่เห็น เพราะอีกฝั่งทั้งจากท่านเจ้าคุณและจากสมาชิก เขาเอาข้อมูลมาเพื่อแย้งท่านไว้พร้อมหมดแล้ว ... ************* สรุปข้อเสนอให้เขียนบทความซึ่งน่าจะมีประโยชน์กว่าการจัดการอธิบายทางเวที และมีประสิทธิภาพมากกว่า โดยมีเนื้อหาดังนี้ 1.) อะไรคือพุทธวจนะในความหมายของพระคึกฤทธิ์ และอะไรที่ไม่ใช่ พร้อมทั้งเหตุผลและหลักฐานประกอบ 2.) ตอบประเด็นบทความของท่านเจ้าคุณทุกประเด็น พร้อมหลักฐานอ้างอิงได้ 3.) ตอบข้อสงสัยอื่นๆ ของญาติโยม เช่น ความเห็นที่ว่าควรรื้อระบบบาลีใหม่หมด พร้อมหลักฐานที่อ้างอิงได้เช่นกัน ถ้าพระคึกฤทธิ์เขียนบทความในแง่มุมนี้ได้ ก็ย่อมทำให้สาธารณชน เข้าถึงข้อมูลได้เสมอกัน ท่านอยากจะชี้แจงให้ทางหนองป่าพงทราบก็ย่อมดีกว่าการถกลอยๆ และที่สำคัญ สาธารณชน รวมถึงหมู่สงฆ์ หรือแม้แต่มหาเถร. ก็ได้ข้อมูลที่พระคึกฤทธิ์สื่ออย่างเป็นรูปธรรมด้วย จะได้เป็นหลักฐานสำคัญในการอ้างอิงจุดยืนท่านในภายหลัง. เพราะท่านเป็นผู้เขียนเอง จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 13:15:13

ความคิดเห็นที่ 34 เข้าทางแน่นอนค่ะ  จากที่เริ่มถกกันในห้องศาสนาตอนแรกๆ  ก็จะเห็นข้อความนี้บ่อยๆ ...........  เชิญมากันเยอะๆ   พาสื่อมาเยอะๆ  ......... เพราะเรื่องสวด 150 ข้อ  เป็นมติลำพังของวัดนาป่าพงแต่เพียววัดเดียว ในขณะที่วัดไหนๆ ทั้งในและต่างประเทศไม่ได้ทำด้วย   หากมองว่าเป็นเรื่องของพระรูปเดียวก็จัดว่าเป็นเรื่องเล็ก หากมองว่าจะเป็น "ชนวน" ที่ทำให้สงฆ์แตกแยก ก็ถือเป็นเรื่องใหญ่ ตอนนี้ได้แต่แปลกใจว่าเถระสมาคม หรือผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในเชิงบังคับปฎิบัติ ทำไมถึงไม่ทำหน้าที่ของตน  ไม่เข้าใจในแง่นี้มากกว่า     การทำหนังสือเรียกร้องอย่างเป็นทางการส่งให้กับหน่วยงานรับผิดชอบเข้ามาดูแลอย่างจริงจัง และขอให้สื่อมวลชนติดตามรายงาน ก็น่าจะเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ดีนะคะ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 13:18:19

ความคิดเห็นที่ 35 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 21:04:31 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 13:20:49

ความคิดเห็นที่ 36 เถระสมาคม พวกนั้นเขาอยู่พ้นโลกครับ เขารู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร ไม่ต้องจัดเสวนา อะไร อะไร ก็ได้ ? จากคุณ : นิยมวัตถุ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 14:05:37

ความคิดเห็นที่ 37 ผมเข้าใจว่า พิธีกรรมนี้เป็นขั้นตอนสุดท้าย ก่อนจบเรื่องน่ะครับ ฉะนั้น อย่าเพิ่งปิดทางเลยครับ (แต่ถ้ามันไม่จบจริงๆ ขั้นต่อไปเราค่อยมาถกเอาเนื้อเอาหนังก็ยังไม่สายครับ) จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 14:52:35

ความคิดเห็นที่ 38 จัดสัมนาเสียเวลา เสียค่าใช้จ่ายเปล่าๆครับ เพราะอย่างไรเสียก็คงหาข้อสรุปไม่ได้ รังแต่จะทำให้อุบาสก อุบาสิกา ที่ไม่เคยรู้ว่ามีการแยกสวด 150 และ 227 ได้รู้มากขึ้นซึ่งก็จะทำให้มีการถกเถียงและแบ่งฝักแบ่งฝ่ายมากขึ้น จนไม่แน่นักว่าเรื่องจะบานปลายออกไปจนยากที่จะแก้ไข ตัวอย่างแบบท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ก็มีให้เห็นแล้วว่าเมื่อมีการพาดพิงถึงท่าน หรือท่านเห็นว่าเรื่องบางเรื่องที่มีผลกระทบต่อพระพุทธศาสนา ควรแสดงความคิดเห็น ท่านก็แสดงความคิดเห็นเป็นลายลักษณ์อักษรโดยการเขียนหนังสือ มีที่มาที่ไปตอบคำถามผู้สงสัยอย่างชัดเจน อันนี้ก็เคยเสนอไปแล้วครั้งหนึ่งว่าหลวงพ่อคึกฤทธิ์ควรจะเขียนเป็นหนังสือแสดงความชัดเจนในการสวด 150 มากกว่าเพราะเป็นความเห็นที่แตกต่างแต่เพียงวัดเดียวและเป็นการเปลี่ยนแปลงจากสิ่งที่สงฆ์เคยปฏิบัิิติกันมา และก็รู้อยู่แล้วว่าข้อโต้แย้งมีอะไรบ้าง สามารถไต่ตรองได้อย่างละเอียดในการเขียนเป็นหนังสือ เพราะมีเวลาพิจารณามากกว่าที่จะเสวนากันสดๆเพราะอาจจะตกหล่นข้อความสำคัญไปได้ จากคุณ : Garcinia เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 15:17:24

ความคิดเห็นที่ 39 คู่เสวนา และประเด็นทั้งหลายที่ต้องการคำชี้แจงจากพระคึกฤทธิ์เอง อยู่ในกระทู้ กรณีสิกขาบท 150!!  ของคุณฮิมาวาริซซังแล้ว http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10909881/Y10909881.html ไม่จำเป็นต้องให้คุณหน้ากากธรรมะต้องเหนื่อยจัดการเสวนาพบคนเป็นๆ บนเวทีเพียงไม่กี่ชั่วโมง ซึ่งไม่สามารถควบคุมปัจจัยหลายอย่างได้ เช่นการกำหนดเงื่อนไขที่ไม่น่าจะเป็นธรรมกับทุกฝ่ายแบบที่พระคึกฤทธิ์ท่านเสนอ หรือจำนวนประเด็นกับระยะเวลาที่ถกกัน วิธีที่ง่ายกว่านั้นและดูจะมีประสิทธิภาพมากกว่าเยอะคือ ให้พระคึกฤทธิ์ท่านเขียนบทความตอบในทุกประเด็นของกระทู้สิกขาบท 150 ถ้วน!! รวมถึงแก้ประเด็นบทความที่ท่านเจ้าคุณเขียนครับ และให้อ้างถึงหลักของท่านพร้อมหลักฐานในทุกกรณี เช่นนี้เราไม่ต้องกังวลเรื่องความไม่เป็นธรรมในเงื่อนไขเช่นการกำหนดเอาเองว่านี่ใช่หรือไม่ใช่พุทธวจนะ และเราจะได้รับทราบข้อเท็จจริงที่พระคึกฤทธิ์พึงนำเสนอด้วยตนเองครับ ไม่ใช่จากปากญาติโยมที่ศรัทธาในตัวท่าน รวมทั้งเราทั้งหลายจะได้เอกสารทางวิชาการที่ใช้อ้างอิงได้จริงด้วยครับ จะได้ไหลไปไหลมาไม่ได้ ทั้งท่านเจ้าคุณ หรือญาติโยมเองก็เตรียมข้อมูลมาให้เสร็จแล้ว และได้ถกจนจะเสร็จขบวนการแล้วด้วย เหลือแต่ทางท่านนะครับว่าจะแสดงข้อเขียนของตัวท่านเองเพื่อแก้ต่างในทุกประเด็นอย่างไรให้ไม่มีข้อกังขา แบบนี้ง่ายกว่าเยอะ ผลสำเร็จก็น่าจะมีโอกาสมากกว่าเยอะ แถมเป็นการถกกันแบบยุติธรรมกับทุกฝ่ายด้วย พักๆเรื่องจะไปนิมนต์ใครมาถกไว้ก่อนเถอะครับ.  แค่บทความท่านเจ้าคุณกับวิสัชนาในกระทู้คุณฮิมาวาริซซังก็ชัดเจนจนไม่ต้องเชิญใครมาเสวนาแล้วครับ เคลียร์ประเด็นที่เขาแสดงไว้แล้วด้วยบทความที่ท่านควรจะเขียนเองให้หมดก่อนเถอะครับ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 23:06:01 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 17:42:00

ความคิดเห็นที่ 40 อ้าวล้มเวทีเลย คุณเป็นใครมิทราบคุณGurebu ทำไมพระอาจารยคึกฤทธิ์ต้องมาเขียนตอบท่านเจ้าคุณมิทราบ  เราสงสัยมากเลย  ในเมื่อพระอาจารย์เป็นผู้ใช้พระไตรปิฎกตามที่ทั้ง3 สำนักแปลไว้  พวกคุณไปนำบทความของท่านเจ้าคุณมาแล้วป่าวประกาศว่าาพระไตรปิฎกแปลผิดทั้ง 3 สำนัก พวกคุณควรจะนำบทความของท่านเจ้าคุณไปให้ทั้งสามสำนัก ทั้งมหาจุฬาและมหามงกุฏและฉบับหลวง ดูโน้นว่าท่านเจ้าคุณบอกว่าพระไตรปิฎกแปลผิดทั้งหมด แล้วให้ทั้ง3 สำนักพระไตรปิฎกชี้แจงโน้น เพราะพระไตรปิฎกนั้นใช้กันทั้งประเทศไม่ใช่วัดนาป่าพงที่เดียว ดังนั้นถ้าคุณจะแก้ปัญหาไปแก้ที่มหามงกุฏ มหาจุฬาและผู้ที่เกี่ยวข้องกับฉบับหลวงภาษาไทยสยามรัฐ หวังว่าคงเข้าใจนะและมีสมองเขียนให้มากกว่านี้หน่อย คุณไปจัดการทำให้พระไตรปิฎกที่ว่าผิดให้มันแน่แท้ก่อนว่า ผิดจริงไหมก่อนเถอะ  เอาแค่นี้แหละนะ  แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 19:38:27 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 19:37:02

ความคิดเห็นที่ 41 ปล. give จะหมดแล้ว ขอสงวนไว้แจก ใน คห.หรือกระทู้อื่นๆ บ้างนะครับ  (จน give ตั้งแต่ต้นเดือนเลย -_-' ผมในฐานะของ ผู้ตั้งกระทู้จะขอทำหน้าที่รวมรวมประเด็น และีชี้แจงอะไรบางอย่างให้เข้าใจมากขึ้นนะครับ **ประเด็นที่ถามในกระทู้ รวบรวมจากเพื่อนสมาชิก** 1. กรณีหากมีการจัดเสวนา มีประเด็นแนะนำคือ    - พุทธวจน มีหลักการตัดสินเช่นนั้นอย่างไร?    - ความสำคัญของภาษาบาลี ในการใช้แปลพระไตรปิฎก    - อรรถกถา มีความจำเป็นต่อการศึกษาพุทธศาสนาเช่นไร?    - ปาฏิโมกข์        : เหตุใดพึงสวด 150 หรือ 227?        : สาธิกมิทัง (หรือสาธิกัง *ตรวจสอบ) แปลว่าอะไร? 2. ทำเช่นไรต่อไปเมื่อพระอ.คึกฤทธิ์ รับคำเสนอแล้ว?    - มีหลายท่านแนะนำถึง บุคคล, หน่วยงาน       ที่ควรส่งเรื่องแจ้งไป เพื่อให้ตระหนักถึงการมีส่วนร่วม      ในการแก้ปัญหาเรื่องนี้ ไม่ว่าจะรับเรื่อง, รับเป็นเจ้าภาพจัดเสวนา **ประเด็นทั่วไป** 1. กระทู้นี้สาธารณะครับ ใครพึงแสดง คห.เช่นไรก็ได้    แต่มีเงื่อนไข คือ ต้องไม่ชวนออกนอกทะเล หรือ    ชวนให้ คห.อื่นๆ โต้ตอบ คห.ของคุณเอง ในทางชวนตี    (ใครพยายามทำเช่นนั้น กรุณาสำรวจตัวเองด้วยนะครับ) **ประเด็นข้อสังเกตจากการจัดเสวนา** 1. เสวนา ไม่จำต้องเป็นการจัดให้มีการพบปะเห็นหน้ากัน    ข้อนี้ ผมก็พึ่งนึกตามได้นะครับ  นับเป็นแนวคิดที่ดีมากเช่นกัน    รวบรวมข้อมูลเป็นเอกสาร โต้ตอบกัน หาผู้ติดตามผลอย่างต่อเนื่อง    (กรณีนี้ เป็นสิทธิของ สมาชิกทุกท่านที่พึงกระทำ     หาใช่การเบี่ยงประเด็นของกระทู้ และหาใช่การล้มเวทีแต่อย่างใด : ) 2. เรื่องนี้จัดเป็นอธิกรณ์ ?    เป็นอธิกรณ์ของสงฆ์  แต่แม้ยังไม่ระงับอธิกรณ์ก็สามารถเสวนา    กันในเชิงสัมมนา, เสวนาทางวิชาการได้ ซึ่งก็ไม่มีผลกระทบกับสงฆ์    ในลักษณะเป็นข้อยุติของอธิกรณ์ แม้มีข้อสรุปจากการเสวนาก็ตาม    (และหาใช่เรื่องของการสอดตัวของพุทธบริษัท ตามที่ใครคิดครับ) 3. อยากรู้ประโยชน์ของเสวนาที่จะจัดครั้งนี้? 4. ความสับสนกรณี ผู้ที่ไม่ได้ติดตาม กรณีปาฏิโมกข์    จะไปเข้าทางใครหรือไม่? 5. หน่วยงานใดที่จะเกี่ยวข้อง เช่น มหาเถรสมาคม, ต้นสังกัด    ที่จะจัดการหาข้อยุติ กรณีปาฏิโมกข์? 6. ผลสรุปของการเสวนา จะใช้อ้างอิงได้แค่ไหน? จากคุณ : หน้ากาก ธรรมะ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 20:23:42

ความคิดเห็นที่ 42 งานนี้เป็นเรื่องที่ทุกท่านมีสิทธิ จะช่วยดำเนินการ หรือไม่เห็นด้วย ก็เป็นสิทธิของท่านกันนะครับ ผมเพียงแต่นำเสนอ ความเป็นไปได้ในกระทู้ และเพื่อแสดงเจตนาความตั้งใจของผม (ที่ไม่จำต้องเืลือกข้าง ฝ่ายใดๆ ทั้งสิ้น) ผมได้แนบไฟล์รูป ที่ฝากพระอาจารย์เมล์ไปถาม และได้รับคำตอบจาก พระคันธสารภิวงศ์ สั้นๆ มาดังนี้้ จากคุณ : หน้ากาก ธรรมะ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 20:35:53

ความคิดเห็นที่ 43 ตลกดีนะครับคุณเนตังมม   ผมไม่เห็นว่าสิ่งที่ผมเขียนมันคือล้มเวทีตรงไหน? ข้อเสนอครับ  ที่มันทำให้ง่ายกับทุกฝ่าย  มากกว่าการจะมาคิดเพียงว่า การเสวนา มันคือการต้องเชิญคนมาถกให้เห็นจะๆ เท่านั้น   ที่ถกกันอยู่ทุกวันมันก็เสวนาอยู่แล้ว ส่วนเรื่องเสียดสี เช่นมีสมองหน่อยเนี่ย  ผมไม่ถือสาคุณหรอกครับ คุณทำมาเป็นประจำอยู่แล้ว  ทำแทบจะทุกกระทู้   เป็น trademark ของคุณไปแล้วละมั้ง? จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 20:54:02

ความคิดเห็นที่ 44 1. หากมีการอธิปราย, เสวนา อันจะเกิดขึ้นจริง ควรกำหนดประเด็นอภิปรายใดบ้าง? - ประเด็นของผมสั้นๆครับ คือพระคึกฤทธิ์คิดจะคุยกับหมู่คณะบ้างมั้ย เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ทำให้เกิดความแตกต่างในด้านวินัย จะไม่คุยกับเถรสมาคมหน่อยเหรอ 2. ข้อเสนอแนะ ในการนิมนต์หรือเรียนเชิญ พระ บุคคล สถาบันทางพุทธฯ ที่จะมาอภิปราย, เสวนา กับพระอาจารย์ึคึกฤทธิ์  ควรต้องทำอย่างไรครับ? (หากท่านใด กรุณาส่งเรื่องจากกระทู้นี้ ก็จะเป็นพระคุณครับ) - สำหรับผมนั้นไม่จำเป็น เพราะคำถามของผมมีแค่นั้น เรื่องอื่นๆ ผมขี้เกียจคิด เพราะเท่าที่อ่านดู มันไม่ใช่เรื่องที่เราจะคุยกันจบ มันเป็นเรื่องถูกผิดทางบาลีทางวินัย ต้องคุยกันเป็นหมู่คณะสงฆ์แล้วก็สรุปกันพร้อมเพรียง จากคุณ : sirnitfi เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 21:09:22

ความคิดเห็นที่ 45 ตอนแรกเข้าใจว่า ที่เสนอจัดสัมมนา ก็เพื่อจะหาทางลง แต่พอได้อ่านความเห็นของสานุศิษย์  ผมว่าตัวเองคงคิดผิดซะแล้ว จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 21:36:23

ความคิดเห็นที่ 46 ผมเน้นนะครับ คุณหน้ากากธรรมะ และสาธุชนท่านอื่นๆ อย่าได้พลาดพลั้งหลงไปตามเงื่อนไขที่เหมือนจะยุติธรรม   ที่พระคึกฤทธิ์ท่านเสนอให้สนทนาเฉพาะ "พุทธวจนะเท่านั้น" นะครับ ตามที่ผมมองเห็นจากคลิปของพระคึกฤทธิ์  ผมสังเกตุได้ว่า มีข้อผิดปกติดังนี้ การอ้าง "พุทธวจนะ" ในแบบของพระคึกฤทธิ์  คือการสร้างความชอบธรรมให้กับตัวท่านเอง โดยจำกัดขอบไว้แล้วว่า "พุทธวจนะ คือ พระสูตร/พระวินัย A B C เท่านั้น ถ้าเป็นพระสูตร/พระวินัยอื่นไม่นับ" และ "พระสูตร/พระวินัย A B C" เหล่านั้น ที่พระคึกฤทธิ์ท่านจะอ้างถึง  คือ พระสูตร/พระวินัยที่เหมือนจะสนับสนุนทิฏฐิของตัวท่านเท่านั้น   ส่วนพระสูตร/พระวินัยอื่นที่ "ไม่สนับสนุน"  หรือเป็นหลักฐานที่ "ขัดแย้ง" กับ ทิฏฐิ ของท่าน   ท่านน่าจะฟันธงเลยว่า "นี่เป็นอรรถกถา  เป็นของเติมมา  ไม่พุทธวจนะ 100%" และท่านคงจะไม่คุย   เรื่องนี้เกิดมาแล้วนะครับ  ในคลิปที่ท่านบอกให้รื้อระบบบาลี ลองไปหาฟังดู ถ้า คุณจขกท.  ผู้หวังดีท่านอื่น หรือผู้เสวนา อ่านเกมไม่ขาด เผลอไปยอมจัดเสวนา แล้วไปถกตามเกมที่พระคึกฤทธิ์สร้างไว้แบบนี้  ... จบเห่ครับ  เสวนาล่ม!   ผู้มาเสวนาฝั่งตรงข้ามจะดูเหมือนตัวตลก เพราะตามเกมไม่ทัน ... และ ที่สำคัญที่สุด ญาติโยม ที่มาฟัง หรือได้มาดูสื่อที่อัดไว้ ย่อมจะเกิดความเห็นที่สุ่มเสี่ยงต่อการเข้าใจผิดอย่างเป็นวงกว้างมากกว่า เดิมเสียอีก เพราะพลาดไปเชื่อสิ่งที่พระคึกฤทธิ์พูดบนเงื่อนไขของการเสวนาที่ท่านจงใจตั้งอย่างไม่ชอบธรรมตั้งแต่ต้น เพื่อให้เหตุผลท่านดูฟังขึ้นอย่างไม่น่าสงสัยครับ อย่าให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยนะครับ  เดี๋ยวความเข้าใจในศาสนาของพุทธศาสนิกชนจะขัดแย้ง และสับสนกันไปมากกว่านี้  ======= เสนอจริงๆ ครับ  เสวนาอย่างมีคุณภาพไม่จำเป็นต้องทำอะไรให้มันยิ่งใหญ่เป็นทางการเหมือนเชิญคนมาออกเวทีหรอกครับ บริบทที่พระคึกฤทธิ์พึงต้องแสดงแก่สาธารณะชนโดยชอบธรรมต่างหากที่เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ใน อดีตที่ผ่านมา พระคึกฤทธิ์ท่านไม่เคยตอบสิ่งที่พวกเราถามตรงๆ โดยละเอียดเลยสักครั้งหนึ่ง  จะมีก็แค่ตอบพอกล้อมแกล้มไปไม่กี่นาทีแล้วก็ข้ามไป (อย่างที่เห็นในคลิปที่บอกให้รื้อระบบบาลี) จะมีก็แต่ลูกศิษย์ ลูกหาท่านมาตอบเป็นเวลาสองเดือนได้แล้วกระมัง ซึ่งบริบทดังกล่าว ก็สามารถชี้แจงได้อย่างละเอียดผ่านทางบทความของท่าน ก็เท่านั้นเอง !!! ========= นิมนต์พระคึกฤทธิ์ครับ  นิมนต์ท่านเขียนบทความไขข้อข้องใจ แก้ต่างวิสัชนาของญาติโยมชาวพันทิปในกระทู้ สิกขาบท 150!!  http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y10909881/Y10909881.html และการชี้แจงให้ชัดเจนว่าทำไมท่านจึงเห็นต่างจากท่านเจ้าคุณในทุกประเด็นครับ ขอเป็นเอกสารที่อ้างอิงได้ในภายหลังนะครับ  เป็นกรณีศึกษาแก่ผู้สนใจทั่วไปด้วย แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 54 08:45:48 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 23:03:50 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 22:36:47 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 22:04:30 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 22:02:04 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 21:58:44

ความคิดเห็นที่ 47 มีคนตาบอดกำลังเดินเข้าสู่นรกอเวจี...น่าสงสารจริงๆ จากคุณ : IamPakti เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 22:11:16

ความคิดเห็นที่ 48 คุณ Gurebu คหที่39 ไม่จำเป็นต้องให้คุณหน้ากากธรรมะต้องเหนื่อยจัดการเสวนาพบคนเป็นๆ บนเวทีเพียงไม่กี่ชั่วโมง ซึ่งไม่สามารถควบคุมปัจจัยหลายอย่างได้ เช่นการกำหนดเงื่อนไขที่ไม่น่าจะเป็นธรรมกับทุกฝ่ายแบบที่พระคึกฤทธิ์ท่านเสนอหรือจำนวนประเด็นกับระยะเวลาที่ถกกัน วิธีที่ง่ายกว่านั้นและดูจะมีประสิทธิภาพมากกว่าเยอะคือ ***หมายความว่าอย่างไรข้างบนนี้ ----------------------------------------------------------------------- ตั้งแต่คหที่ 15  เงื่อนไข "พุทธวจนะ" ที่พระคึกฤทธิ์เสนอนี่  ต้องเอาให้เคลียร์แต่แรกนะครับ *** เพราะ ปัญหาและเรื่องราวทั้งหลายทั้งแหล่ที่คนมาถกเถียงกันจนถึงตอนนี้  มันเกิดขึ้นจากการตีความว่า "สิ่งใดคือพุทธวจนะ" และ "สิ่งใดไม่ใช่พุทธวจนะ" ในความหมายของพระคึกฤทธิ์ ไม่เหมือนกับที่ สงฆ์และสาธุชนท่านอื่นๆ เข้าใจนะครับดังนั้น ต้องตกลงกันก่อนนะครับว่า เงื่อนไขที่พระคึกฤทธิ์หมายถึง "พุทธวจนะ" มันเหมือนกับที่ท่านอื่นจะมาถกหรือเปล่า ไม่งั้นจะเกิดกรณีเหมือนในคลิปก่อน (จำคำเป๊ะๆ ไม่ได้ แต่จากคลิปเดียวกับที่ท่านพูดว่าต้องรื้อระบบบาลีใหม่หมด) ประมาณว่า " นั่นไม่ใช่พุทธวจนะ 100%  อาตมาไม่คุย" ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง  การอภิปรายมันจะกลายเป็นว่า เหตุผลใดๆ ที่อีกฝั่งถกมาที่พระคึกฤทธิ์ไม่เชื่อว่าเป็นพุทธวจนะ  ท่านก็จะบอกว่า "ไม่ใช่พุทธวจนะ 100%  นี่อรรถกถา  อาตมาไม่คุย ..." ---------------------------------------------------------- ถามว่าคุณพูดอะไร ทั้งหมดมันเป็นความคิดที่บิดเบี้ยวของคุณคนเดียวหรือเปล่า จำไม่ได้แต่มาโพสต์เป็นเรื่องเป็นราว และพุทธวจนะมันจะไม่เหมือนคนอื่นอย่างไร ถ้าคุณรู้จักพุทธพจน์ก็ไม่ควรจะมีคำนี้เลยแต่กลับมาว่าพระอาจารย์อีก  ------------------------------------------------------------------------------------ คหความคิดเห็นที่ 16 ประเด็นอื่นๆ ที่ผมอยากจะเรียนถามพระคึกฤทธิ์มีดังนี้ 1. ท่านใช้หลักอะไรบอกว่า หลักการเรียนบาลีสมควรรื้อใหม่หมด ทั้งที่ท่านยังไม่แตกฉานหรือยังไม่ได้เข้าไปศึกษาพระบาลีอย่างถ่องแท้ จากคุณ : Gurebu ------------------------------------------------------------------- ข้อความข้างบนนี้เป็นการดูถูกเหยียดหยามพระอาจารย์หรือไม่ คุณเป็นใครถึงได้แสนรู้ขนาดนั้นและมาโพสต์แบบนี้ได้และมันเกี่ยวกับประเด็นไหม จากคุณ : Gurebu ------------------------------------------------------------------------- ขอโทษนะคุณหน้ากาก ธรรมะ ก็ไม่อยากเข้ามาพูดอะไรแต่ประเด็นที่โพสต์ดูแล้วมีแต่อคติไม่ตรงประเด็นแถมคำเสียดสีว่าพระอาจารย์ไปตั้งมากมาย จะมีคนเข้าใจไหมเขียนกระทู้มากี่ครั้งไม่เห็นจะเข้าใจมีแต่การโพสต์บนความคิดเห็นแห่งตน เพราะฉะนั้นการโต้เอกสารไม่จบหรอก ก็ ก็คนในพันทิปเก่งๆข้อมูลแน่นๆก็เชิญซิ ศิษย์วัดหนองป่าพงที่นำประกาศของวัดมาแปะในพันทิปได้ ท่านก็ไปนิมนต์พระวัดหนองป่าพงหรือพระอาจารย์ของคุณทั้งหลายเพราะเห็นโพสต์ทุกวันสำนักคุณก็ต้องรู้มากเช่นกัน  พวกคุณคิดว่ารู้จริงก็ตั้งทีมไปซิและก็ไปหาผู้ที่เก่งปริยัติเข้าร่วมอภิปรายในทีมคุณก็ได้จะลำบากอย่างไร ทางวัดนาไม่มีปัญหาอะไรที่จะพูดคุย ก็ขออย่ามาล้มเวทีเลย ทางนี้ดีที่สุดแล้ว  หรือที่ทำๆกันทุกวันนี้ก็แค่โจมตีไปวัดนาป่าพงไปวันๆ เพราะนั้นคือทางของคุณ จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 22:17:52

ความคิดเห็นที่ 49 คุณ Gurebu คหที่39 ไม่จำเป็นต้องให้คุณหน้ากากธรรมะต้องเหนื่อยจัดการเสวนาพบคนเป็นๆ บนเวทีเพียงไม่กี่ชั่วโมง ซึ่งไม่สามารถควบคุมปัจจัยหลายอย่างได้ เช่นการกำหนดเงื่อนไขที่ไม่น่าจะเป็นธรรมกับทุกฝ่ายแบบที่พระคึกฤทธิ์ท่านเสนอหรือจำนวนประเด็นกับระยะเวลาที่ถกกัน วิธีที่ง่ายกว่านั้นและดูจะมีประสิทธิภาพมากกว่าเยอะคือ ***หมายความว่าอย่างไรข้างบนนี้ ตอบ:  กรุณากลับไปอ่านสิ่งที่ผมโพสไว้ในความเห็นก่อนหน้านี้ในกระทู้นี้ ==================================== จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 22:26:47

ความคิดเห็นที่ 50 ตั้งแต่คหที่ 15 เงื่อนไข "พุทธวจนะ" ที่พระคึกฤทธิ์เสนอนี่  ต้องเอาให้เคลียร์แต่แรกนะครับ *** เพราะ ปัญหาและเรื่องราวทั้งหลายทั้งแหล่ที่คนมาถกเถียงกันจนถึงตอนนี้  มันเกิดขึ้นจากการตีความว่า "สิ่งใดคือพุทธวจนะ" และ "สิ่งใดไม่ใช่พุทธวจนะ" ในความหมายของพระคึกฤทธิ์ ไม่เหมือนกับที่ สงฆ์และสาธุชนท่านอื่นๆ เข้าใจนะครับดังนั้น ต้องตกลงกันก่อนนะครับว่า เงื่อนไขที่พระคึกฤทธิ์หมายถึง "พุทธวจนะ" มันเหมือนกับที่ท่านอื่นจะมาถกหรือเปล่า ไม่งั้นจะเกิดกรณีเหมือนในคลิปก่อน (จำคำเป๊ะๆ ไม่ได้ แต่จากคลิปเดียวกับที่ท่านพูดว่าต้องรื้อระบบบาลีใหม่หมด) ประมาณว่า " นั่นไม่ใช่พุทธวจนะ 100%  อาตมาไม่คุย" ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง  การอภิปรายมันจะกลายเป็นว่า เหตุผลใดๆ ที่อีกฝั่งถกมาที่พระคึกฤทธิ์ไม่เชื่อว่าเป็นพุทธวจนะ  ท่านก็จะบอกว่า "ไม่ใช่พุทธวจนะ 100%  นี่อรรถกถา  อาตมาไม่คุย ..." ---------------------------------------------------------- ถามว่าคุณพูดอะไร ทั้งหมดมันเป็นความคิดที่บิดเบี้ยวของคุณคนเดียวหรือเปล่า จำไม่ได้แต่มาโพสต์เป็นเรื่องเป็นราว และพุทธวจนะมันจะไม่เหมือนคนอื่นอย่างไร ถ้าคุณรู้จักพุทธพจน์ก็ไม่ควรจะมีคำนี้เลยแต่กลับมาว่าพระอาจารย์อีก ------------------------------------------------------------------------------------ ตอบ:  ผมพูดถึงสิ่งที่ท่านพูดในคลิปที่พวกคุณนั่นละเอามาโพสให้ฟัง ผมเห็นมาแล้ว  ผมเกรงจะเกิดกรณีแบบนี้ขึ้นในการเสวนา  จึงต้องเตือนไว้ก่อน ว่าถ้าจะถกก็ต้องตกลงกันก่อนว่า พุทธวจนะ หมายถึงอะไร  ตามที่เสนอในความเห็นข้างบน (กรุณากลับไปอ่าน)  ไม่งั้นเสวนาไปก็ไม่มีประโยชน์ จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 22:29:25

ความคิดเห็นที่ 51 คหความคิดเห็นที่ 16 ประเด็นอื่นๆ ที่ผมอยากจะเรียนถามพระคึกฤทธิ์มีดังนี้ 1. ท่านใช้หลักอะไรบอกว่า หลักการเรียนบาลีสมควรรื้อใหม่หมด ทั้งที่ท่านยังไม่แตกฉานหรือยังไม่ได้เข้าไปศึกษาพระบาลีอย่างถ่องแท้ จากคุณ : Gurebu ------------------------------------------------------------------- ข้อความข้างบนนี้เป็นการดูถูกเหยียดหยามพระอาจารย์หรือไม่ คุณเป็นใครถึงได้แสนรู้ขนาดนั้นและมาโพสต์แบบนี้ได้และมันเกี่ยวกับประเด็นไหม จากคุณ : Gurebu ตอบ:  เกี่ยวสิครับ  ผมไม่ได้ดูถูกนะ  เพราะพระคึกฤทธิ์ท่านพูดออกมาเองในคลิป ว่าควรจะรื้อระบบบาลีใหม่หมด  ตัวผมก็มีสิทธิ์สงสัย ว่าในเมื่อท่านยังไม่ได้ศึกษาในบาลีอย่างถ่องแท้แล้วทำไมถึงมาพูดได้ว่าต้องรื้อระบบบาลีใหม่หมด ผมถามกลับไปเหมือนกันว่า ที่ท่านให้รื้อใหม่หมดทั้งที่ท่านยังไม่แตกฉาน  ไม่เป็นการดูถูกภาษาบาลี  ผู้สอน ผู้เรียน ที่ศึกษากันมากว่า 2500 ปีหรือครับ? จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 22:33:05

ความคิดเห็นที่ 52 แม้แต่สติปัญญายังดับไปในที่สุด ใยจึงต้องยึดติดกับมัน จากคุณ : IamPakti เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 22:36:40

ความคิดเห็นที่ 53 คุณGerubu รู้ได้อย่างไรว่าพระอาจารย์ไม่รู้บาลีคุณรู้ได้อย่างไร?? นั้นคือสิ่งที่เราถามคุณนะ คุณไปหาผู้รู้เขาจะรู้เองว่าพุทธพจน์คืออะไร  พระพุทธองค์ทรงบัญญัติธรรมและวินัยก็ต้องใช้หลักธรรมตามที่ทรงบัญญัติ ก็เท่านั้น   อือ อย่าลืมนำเรื่องท่านเจ้าคุณบอกว่าพระไตรปิฎกแปลผิดไปให้เถระสมาคม มหาจุฬา มหามงกุฏและพระไตรปิฎกฉบับหลวงภาษาไทยสยามรัฐ  เพราะคนทั้งประเทศต้องใช้  และอย่ามาเรียกร้องให้พระอาจารย์ตอบคำถามอีกเพราะวัดนาป่าพงไม่ได้มีข้อสงสัยใน 150ข้อในการแปลพระไตรปิฎกไว้ถูกต้องแล้วนะ จะต้องมาอธิบายอะไรกันอีก  เพราะคุณGerubeบอกว่าพระไตรปิฎกแปลผิดก็ต้องไปจัดการทำให้ถูกนะไปมหาจุฬา มหามงกุฎและกระทรวงศึกษาธิการสำหรับภาษาไทยสยามรัฐ หวังว่าจะไม่สับสนนะ อีกครั้ง หวังว่าเวทีนี้จะมีขึ้นนะ ถ้าท่านมีจุดม่งหมายคลี่คลายมากกว่าทำลายวัดนาป่าพง แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 54 08:06:09 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 22:58:46

ความคิดเห็นที่ 54 ขอไม่โต้เถียงกับคุณเนตังมม แล้วกันนะ เดี๋ยวกระทู้จะกลายเป็นการทะเลาะกันเปล่าๆ จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 23:03:08

ความคิดเห็นที่ 55 การสื่อสารยุคปัจจุบัน ไม่จำเป็นต้องนำตัวมานั่งตรงหน้าแล้วจ้องตากันหรอกค่ะ เป็นลายลักษณ์อักษรดีที่สุดแล้ว เพราะสามารถไว้ใช้อ้างอิงเป็นกรณีศึกษาได้ตลอดไป เอ...ว่าแต่...คุณ จขกท. หายไปไหนแล้วคะเนี่ย   :-) จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 23:09:45

ความคิดเห็นที่ 56 ไม่รู้จักประวัติท่านพระพรหมคุณาภรณ์ เอ้า...ทัศนานะครับ คุณเนตังมม v http://www.watnyanaves.net/th/web_page/biography พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตโต) นามเดิม ประยุทธ์ นามสกุล อารยางกูร เป็นบุตรคนที่ ๕ ของนายสำราญ และนางชุนกี อารยางกูร เกิดเมื่อวันที่ ๑๒ มกราคม ๒๔๘๑ ตรงกับวันพฤหัสบดี แรม ๗ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีขาล ที่ตลาดใต้ อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี เริ่มการศึกษาเบื้องต้น เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๗ ที่โรงเรียนอนุบาลครูเฉลียว ตลาดศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี พ.ศ. ๒๔๘๘-๒๔๙๐ ระดับประถมศึกษา ที่โรงเรียนประชาบาลชัยศรีประชาราษฎร์ (วัดยาง) จังหวัดสุพรรณบุรี พ.ศ. ๒๔๙๐-๒๔๙๓ ศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑-๓ ที่โรงเรียนมัธยมวัดปทุมคงคา กรุงเทพมหานคร ได้รับทุนเรียนดีของ กระทรวงศึกษาธิการ บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อ ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๔ ที่วัดบ้านกร่าง อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี เมื่ออายุย่าง ๑๓ ปี เริ่มเรียนพระปริยัติธรรม ณ วัดนั้น พ.ศ. ๒๔๙๕ ย้ายไปอยู่ที่วัดปราสาททอง อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี เพื่อศึกษาพระปริยัติธรรม และได้เข้าฝึกวิปัสสนา เมื่อจบการฝึกแล้ว พระอาจารย์ผู้นำการปฏิบัติได้ชวนไปอยู่ประจำในสำนักวิปัสสนา แต่โยมบิดาไม่ยินยอม เพราะเห็นว่าสามเณรบุตรชาย ควรได้ศึกษาปริยัติธรรมขั้นสูงต่อไป พ.ศ. ๒๔๙๖ ย้ายมาจำพรรษาที่วัดพระพิเรนทร์ กรุงเทพมหานคร เรียนพระปริยัติธรรมจนสอบได้เปรียญธรรม ๙ ประโยค ขณะยังเป็นสามเณร นับเป็นสามเณรรูปที่ ๔ ในสมัยรัตนโกสินทร์ จึงได้รับพระราชทานพระบรมราชานุเคราะห์ให้อุปสมบทในฐานะนาคหลวง เมื่อวันจันทร์ที่ ๒๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๐๕ ณ พระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ได้นามฉายาว่า 'ปยุตฺโต' แปลว่า 'ผู้เพียรประกอบแล้ว' พ.ศ. ๒๕๐๕ สำเร็จการศึกษาปริญญาพุทธศาสตร์บัณฑิต (เกียรตินิยมอันดับ ๑) จากมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และสอบได้ วิชาชุดครู พ.ม. ในปี พ.ศ. ๒๕๐๖ หลังจากสำเร็จการศึกษาเป็นอาจารย์ในมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เป็นผู้ช่วยเลขาธิการและต่อมาเป็นรองเลขาธิการ จนถึง พ.ศ. ๒๕๑๗ และได้เป็นเจ้าอาวาสวัดพระพิเรนทร์ กรุงเทพมหานคร ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๑๕ ถึง พ.ศ. ๒๕๑๙ นอกจากสอนวิชาพระพุทธศาสนาตามมหาวิทยาลัยต่างๆ ในประเทศไทยแล้ว ท่านได้รับนิมนต์ไปบรรยาย ณ University Museum แห่งมหาวิทยาลัย Pennsylvania ใน พ.ศ. ๒๕๑๕ และที่ Swarthmore College สหรัฐอเมริกา ใน พ.ศ. ๒๕๑๙ ต่อมาได้รับนิมนต์ให้เป็น visiting scholar และได้รับแต่งตั้งเป็น research fellow ณ Divinity Faculty แห่งมหาวิทยาลัย Harvard ท่านมีธรรมกถาที่เผยแพร่นับพันรายการ และมีผลงานหนังสือที่ใช้เป็นหลักอ้างอิงหลายร้อยเรื่อง เฉพาะอย่างยิ่งพุทธธรรม พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม และพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ สถาบันการศึกษาชั้นสูงเกือบ ๒๐ แห่ง ทั้งในและต่างประเทศ ได้ถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ และตำแหน่งเชิดชูเกียรติต่างๆ มี ตรีปิฏกาจารย์กิตติมศักดิ์จาก นวนาลันทามหาวิหาร ประเทศอินเดีย และเมธาจารย์ (Most Eminent Scholar) จากมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก เป็นอาทิ สำนักของท่านในปัจจุบัน คือวัดญาณเวศกวัน ตั้งอยู่ ในอำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม สมณศักดิ์     พ.ศ. ๒๕๑๒ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่ พระศรีวิสุทธิโมลี     พ.ศ. ๒๕๑๖ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นราช ที่ พระราชวรมุนี     พ.ศ. ๒๕๓๐ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นเทพ ที่ พระเทพเวที     พ.ศ. ๒๕๓๖ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นธรรม ที่ พระธรรมปิฎก     พ.ศ. ๒๕๔๗ ได้รับพระราชทานสถาปนาสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะเจ้าคณะรอง ชั้นหิรัญบัฏ ที่ พระพรหมคุณาภรณ์ สุนทรธรรมสาธก ตรีปิฎกปริยัติโกศล วิมลศีลาจาร ศาสนภารธุราทร มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 23:15:46

ความคิดเห็นที่ 57 ออกทะเล ............. ฟอร์มทีม สถาบันพันธ์ทิพย์ กัน แล้วไปเสวนา กับ พระอาจารย์คึกฤทธิ์ ที่วัดกันเลย ดีไหมครับ? (ตั้งกระทู้ใหม่  ขอเชิญ ฟอร์มทีมรวมตัวกันไปเลย ...) เอาปะล่ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ข้าว, สถานที่, ที่จอดรถ, น้ำไฟ, เนต คอม, สื่อมวลชน, ถ่ายทอดสด, ที่นอน ที่วัดนาป่าพงจัดให้ ฟรีหมด! เอาปะล่ะ ๆ ๆ ๆ ๆ   จขกท. ชักจะเซ็งๆ ละ  ปล่อยละ ปลงละ จากคุณ : หน้ากาก ธรรมะ เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 23:19:44

ความคิดเห็นที่ 58 ท่านพระพรหมคุณาภรณ์ฯ ท่านเมตตามาเตือนแล้วก็ยังไม่ฟัง ไม่รู้หลวงพี่คึกฤทธิ์ท่านเรียนมาจากไหน ถูกต้องๆๆ ถูกต้องตรงไหน ผิดตลอด จากคุณ : JitZungkabuai เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 23:20:05

ความคิดเห็นที่ 59 ผมว่าอย่าเลยครับคุณหน้ากากธรรมะใน คห. 57 ขอบทความที่อ้างอิงได้จริง จากพระคึกฤทธิ์ท่านเองดีกว่าครับ นั่นละครับสิ่งที่สำคัญมากที่สุดสำหรับสาธารณชนในตอนนี้ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 54 23:43:21 จากคุณ : Gurebu เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 54 23:42:53

ความคิดเห็นที่ 60 ปัญหามาจากทิฏฐิมานะของศิษย์และตัวอาจารย์จากวัดนาป่าพง และปัญหาก็ยืดเยื้อด้วยทิฏฐิมานะของทั้งศิษย์อาจารย์จากวัดนาป่าพง เรื่องนี้ไม่จบไม่สิ้นหรอกครับ ยิ่งนานไปยิ่งน่าสงสารเพราะเสี่ยงที่ศิษย์อาจารย์วัดนาฯจะเป็นนิยตมิจฉาทิฏฐิ โดยเฉพาะการสนทนากับผู้รั้นแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์ การสร้างเงื่อนไขในการเสวนาช่างน่าขบขันไร้วุฒิภาวะของจ้าวสำนักเป็นอย่างยิ่ง มันทำให้เห็นอะไรได้มากมาย (ตั้งแต่เห็นเงื่อนไขในแวปแรก) ช่างน่าอับอายแทนเสียจริง เข้าใจถึงสาธุชนผู้ต้องการทำความกระจ่าง จะเรียนด้วยความเคารพ ว่าท่านจะไม่ได้อะไรที่เป็นข้อสรุปเลย คือว่าไม่ได้คำตอบหรือการเห็นลงรอยกับสงฆ์ทั้งหลายจากวัดนาป่าพง ส่วนมหาเถรสมาคมนั้น เดาได้เลยว่าจะไม่ทำอะไรสักอย่าง เราทั้งหลายเตรียมทำใจไว้เลยครับ ว่าพระศาสนาในประเทศเรานี้ใกล้จะเป็นอัมพาตเต็มที เร่งปฏิบัติเอาครับ ทางไหนถูกตรงก็มุ่งไปไม่เสียเวลา ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย มิได้กล่าวอย่างเห็นแก่ตัวนะครับ แต่กล่าวจากความจริงที่เป็นไปเท่านั้น จากคุณ : TheAcT เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 05:05:23

ความคิดเห็นที่ 61 ให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ค่ะ เจตนาดี ผลจะเป็นเช่นไร ขึ้นกับเหตุปัจจัย จากคุณ : supatra.p เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 06:04:24

ความคิดเห็นที่ 62 อย่าคิดว่าสิ่งนี้จริง สิ่งอื่นเปล่า...ข้าพระองค์ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า จากคุณ : IamPakti เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 07:28:10

ความคิดเห็นที่ 63 ประเมินจากความเห็นของบรรดาศิษยานุศิษย์แล้ว สงสัยคงอยากจัดสัมมนาเพื่อการณ์อื่น ไม่ใช่เพื่อต้องการคลี่คลายปัญหาซะแล้วครับ จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 10:24:17

ความคิดเห็นที่ 64 แปล อย่างไหน?  ถูก อื่นจากนั้น ต้อง ผิด (๑) แปล สาธิกังว่า  -- "สิกขาบท ๑๕๐ ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" --ถูกต้อง เพื่อ ให้ -- กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่ (๒) แปล สาธิกังว่า  -- ""สิกขาบท ๑๕๐ "ถ้วน" ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" -- ก็ --ถูกต้อง เพื่อ ให้ -- กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่ (๓) แปล สาธิกังว่า  -- "สิกขาบทสำเร็จด้วย 150 ข้อนี้" ทั้งยังมีเกินขึ้นไปอีกนี้" -- ก็ --ถูกต้อง เพื่อ ให้ -- กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่ (๔) แปล สาธิกังว่า -- --""สิกขาบท 227 "" ก็จะ ตรงกับ --- ข้อที่ (๑) และ (๒) ด้วย  ---- ก็ --ถูกต้อง เพื่อ ให้ -- กุลบุตรทั้งหลายผู้ปรารถนาประโยชน์ศึกษากันอยู่   ก็ถูกต้อง ทั้งนั้น ---มิใช่หรือครับ?  ในเมื่อ  "มีคำว่า สาธิกัง 150 " อยู่ใน พระไตรปิฎก จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 10:37:43

ความคิดเห็นที่ 65 ส่วนหนึ่งก็ PR แน่ๆ ละค่ะสหายลำปาว  เพราะนี่ก็เอาคลิปขึ้น youtube เรียบร้อยละ อีกส่วนหนึ่งก็น่าจะเป็นเพราะหากวัดนาจัดเองก็คงลำบาก จัดในฐานะอะไร ไปเชิญใครมาพูดเขาจะเล่นด้วยหรือไม่ โดยเฉพาะพระระดับผู้ใหญ่ ด้วยเหตุนี้ เหล่าสานุศิษย์จึงแซ่ซ้องกับไอเดียนี้ยิ่งนัก แต่คงจะลืมขยายความคิดไปว่าการเสวนามิได้จำเป็นต้องมานั่งเผชิญหน้าจ้องตากัน จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 10:39:26

ความคิดเห็นที่ 66 เอาน่า ลุงโชติคะ  ใจเย็นๆ  เขาจะส่งคำถามไปยังพระคึกฤทธิ์โดยตรงแล้ว มาถกวนไปเวียนมาแบบนี้กว่าสองเดือน...หลายคนเบื่อมากๆ แล้วค่ะ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 10:42:28

ความคิดเห็นที่ 67 เคยรู้เรื่อง ตาอิน กับตานา แล้ว อยู่ๆ ตาอยู่ ก็ เข้ามา ไหมครับ (ภาคพิสดาร นะครับ) ย่อๆ ในแวดวง พุทธจักร์  ที่เนื่อง มวลมหาประชาชน ผู้ดุจ ขนวัว มั๊ง (ไม่ได้ ปรามาส หรือ อะไรๆ กับ พลังเช่นนี้ นะครับ) ตาอิน ยุคนี้ มี หางเครื่องและ ปัจจัย ทั้งในนอก มากมาย ส่วน ตานา ยุคนี้ ก็ มี เหมือน ตาอิน เหมือนกัน ส่วนฝ่ายไหน จะ มากกว่าในสรรพปัจจัยใดนั้น  ยกไว้ (ตามสำนวนของผม) ต่อมา ดันมี ตาอยู่ (จะ มาจาก ฝ่ายไหน ก็ ยกไว้อีก และหรือ สนิมเหล็กเิกิดจากเนื้อเหล็กเอง ก็ตาม) เกิดขึ้น (จะ ตาอยู่ ไหน ยกไว้ อีก) เมื่อท่านใด "สามารถมี ตาเยี่ยง นกอินทรีย์ ที่ ไม่ใช่ สัตว์คือ นกอินทรีย์" ท่านก็ จะ เห็น -- โดยทั่วถึงโดยรอบด้านว่า (สันทัสเสตัพพะ) ได้เองว่า --- ลูกชาวบ้านที่ขานนาค + + ---- ก็ ยัง ถูก ตาอยู่ --จูงนำ ได้ ด้วย กลอุบายใดนั้น -- ส่วนหางเครื่อง ก็ เช่นกัน (น่าจะ ขนมกว่าฯ) นิทานเรื่อง ๓ ตา ภาคพิศดารนี้  เกี่ยวอะไรกับ --- การแปล สาธิกัง 150 อันเป้น เหตุ ให้เกิด --- กรณีวัดนาป่าพงขึ้น สวด ฯ ---- หรือไม่ ผม ไม่ ได้ ชี้แนะ ชี้นำ หรือ กล่าวหา ท่านใดๆ ว่า อย่างนั้นอย่างนี้ ตาม นิทาน ที่เสนอ ให้อ่านเล่นๆ  แบบ ทีเล่น ทีจริง แบบ เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม เท่านั้น ********************************************************** คคหนี้ เกิดขึ้น เนื่องจาก ควันหลง ข้อความ -- มาถกวนไปเวียนมาแบบนี้กว่าสองเดือน...หลายคนเบื่อมากๆ แล้วค่ะ คุณSmiling-girl มีเจโตปริยญาณ รู้ วาระจิต ใครๆ  หรือครับ --- ถ้า ไม่มี ผม ขอเสนอ ด้วย ความเคารพ ใน ธรรมที่ท่าน มีอยู่ว่า จะเสีย พลังงาน พิมพ์ข้อความ --- มาถกวนไปเวียนมาแบบนี้กว่าสองเดือน...หลายคนเบื่อมากๆ แล้วค่ะ --- ไป เพื่ออะไรครับ จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 11:41:23

ความคิดเห็นที่ 68 ข้าพเจ้ามิได้มีเจโต สเปโต หรอกค่ะ  เพื่อนบอกกันตรงๆ เลยค่ะ  มีเพื่อนหลายคนค่ะ และก็ของดสื่อสารกับลุงโชติตรงนี้นะคะ  กระทู้เขาจะเละซะป่าวๆ ใครจะเป็นตาอยู่  ตาไม่อยู่  ก็ตามสะดวกเถิดค่ะ จากคุณ : Smiling-girl เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 12:16:46

ความคิดเห็นที่ 69 พระอาจารย์คึกฤทธิ์รับคำเสนอแล้ว ชาวพุทธพึงทำเช่นไร? ***********************************************************                     เสนอไปหลาย คคห แล้ว รวมทั้ง ควันหลง ด้วยฯ ย้ำอีกทีว่า ชาวพุทธ ที่ ศึกษามาเพียงพอ  ไม่ มักอะไรง่ายๆ เช่นเพลินพอใจ ในความเป็น หางเครื่อง ของ นายหัว หรือ ตัวชูโรง ฯ ฉันใด ย่อม แยกแยะได้ว่า กรณีนี้ พุทธบุตร รูปใด ที่ อ้าง "พระวัจน์"  ควร (ด้วย ภาวยนามยปัญญา อันเกิดจาก จิตตภาวนา ขั้นใดนั้น  ไม่ใช่ แค่ ปริยัติธรรม + จินตนาการ ฯ) หรือไม่  ที่ ภิกษุใดนั้น จะ อะไรๆ กับ ฆราวาส ในประเด็น "วินัยของสงฆ์" ฯ หมายเหตุ ท่านพุทธทาส เสนอไว้ว่า (ผม ตัด บาทท้าย เพิ่มเอง เพื่อ ให้เห็นภาพ ชัดๆ ตามที่อยากสื่อสาร) นกไม่เห็นฟ้า ปลาไม่เห็นน้ำ หนอนไม่เห็นคูตที่ดูดกิน ชาวพุทธไม่เห็น ว่าโดยย่ออุปาทานขันธ์ คือ ตัวทุกข์อริยสัจ -- (ขณะที่ กำลัง เป็น อยู่ คือ ---ไม่ว่าเพสไหน โดยเฉพาะใน ปัจจุบันขณะ ที่ กล่าวว่า นี้เป็นพระวัจน์ มีในพระไตรปิฎก ฯ) จากคุณ : เซนเถรวาทปฐมสังคายนานิยม (F=9b) เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 20:25:51

ความคิดเห็นที่ 70 วันนี้ชาวพุทธควรเคารพและสรรเสริญพระแบบไหน? ก. พระที่จบเปรียญธรรมและมียศฐาบรรดาศักดิ์สูงๆ ข. พระที่สวดปาติโมกข์ 150 ข้อ แต่ถือศีล 2,000 กว่าข้อ ค. พระที่สวดปาติโมกข์ 227 ข้อ และถือศีล 227 ข้อ ง. พระที่สอนธรรมะของพระพุทธเจ้า ที่สามารถเข้าสู่ความไม่ตาย จ. ถูกทุกข้อ ยกเว้นข้อ ข. ปล. ชาวพุทธควรใช้ปัญญาตรองดูว่า ท่านจะเลือกข้อใด จากคุณ : IamPakti เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 21:04:02

ความคิดเห็นที่ 71 ^ เรานับถือแต่พระอริยสงฆ์ ผู้มีศีลลจารวัตรอันงดงาม อ่อนน้อมถ่อมตน เป็นผู้มีความสมถะ เป็นผู้มีกิเลสเบา เป็นผู้พากเพียรให้แจ้งแห่งธรรม จากคุณ : annyfatgirl เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 54 21:48:31

ความคิดเห็นที่ 72 สรุปว่าใช้พันทิปต่อไปดีกว่า จะได้มีเรื่องโพสต์โจมตีไปเรื่อยๆ และสามารถหาlog in ใหม่มาโพสต์เพิ่มเพื่อให้ดูมีน้ำหนักมากขึ้นด้วย ความเชื่อไม่สามารถเปลี่ยนได้ง่ายถ้าขาดศรัทธาและมีอคติ จนกว่าจะได้ประสพกับทุกข์และวิบากกรรมนั้นด้วยตนเอง แต่ตอนนั้นก็สายเกินไป  อกุศลและกุศลนั้นย่อมเกิดจากมโนกรรมของผู้นั้น " สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม " ความคิดเห็นที่ 70 IamPakti ข้าพเจ้าขอนับถือพระที่พูดแต่ความจริงเป็นประโยชน์ รักษาซึ่งสัจจความจริง แสดงธรรมว่าธรรม และแสดงอธรรมว่าอธรรม โปร่งใส ตรวจสอบได้ รักษาธรรมและวินัยที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติอย่างเคร่งครัดนั้นคือภิกษุสาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ รู้สึกซาบซึ้งจขกท คุณหน้ากาก ธรรมะที่ทำให้เราเห็นอะไรชัดเจนมากขึ้นขอให้กุศลจิตที่คิดดีของคุณส่งผลให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 54 08:53:24 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 54 08:50:33

ความคิดเห็นที่ 73 เฮ้ยย !! ... IamPakti  ...  เอาหลักฐานอะไรมาอ้างว่า  พระที่สวดปาติโมกข์ 150 ข้อ แต่ถือศีล 2,000 กว่าข้อ ...และ พระที่สวดปาติโมกข์ 227 ข้อ ถือศีลแค่ 227 ข้อ .. พระที่สวดปาติโมกข์ 227 ข้อ   อาจจะถือศีลเป็นหมื่นข้อก็ได้ ... อย่าอ้างเอาเองมั่วซั่ว... สวดปาติโมกข์ แค่ 150 ข้อ  ก็ขี้เกียจสวดต่อให้ครบ 227 ข้อ  ซะแล้ว  ยังจะมาอ้างว่าถือศีลกว่า 2000 ข้อ ...  น่าถีบจริงๆ !! ทั้งๆที่  77 ข้อที่เหลือ ก็น่าจะสวดทั้งนั้น  ล้วนแต่เป็นข้อห้ามข้อพึงปฏิบัติของมารยาทที่สวยสดงดงามของพระภิกษุในศาสนาพุทธที่แตกต่างจากนักบวชในศาสนาอื่นๆ  ทำไมรังเกียจอะไรนักหนาถึงไม่ยอมสวดให้ครบ  ทั้งๆที่ใช้เวลาสวดไม่ถึง 5  นาทีก็จบ   ... ถ้าสวด 77 ข้อที่เหลือ ต่อให้จบ  มันจะทำให้คุณคึกฤทธิ์ต้องตายลง หรือสำนักนาป่าพงจะโดนไฟเผา  หรือโลกจะแตก ยังงั้นหรือ? ... แล้วทำไมไม่คิดกลับว่า  การก่อความแปลกแยกแบบนี้  คือการเริ่มต้นการก่อสร้างความร้าวฉานในศาสนา  ซึ่งต่อไป  อาจจะมีรายอื่นๆ คิดแหกทาง นอกทางไปยังไงก็ได้  ตามที่ใจตนเองคิดเอาจากการตีความจากการอ่านเอาเอง  โดยไม่สนใจว่าส่วนรวมจะเป็นยังไง     นี่คือการทำลายความเป็นเอกภาพของหมู่คณะ ของนิกายเถรวาทในเมืองไทย  สรุปลงที่การทำลายศาสนาพุทธโดยส่วนรวมนั่นเอง  ทำไมไม่รู้จักคิดตรงประเด็นนี้  ซึ่งเป็นประเด็นสำคัญสุดๆ  ...  เรื่องของเรื่อง ไม่ใช่จำนวน  150 หรือ  227 ... แต่เรื่องของเรื่องคือ  ความสามัคคีเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของหมู่คณะ   ..ถ้าสมมุติหมู่คณะออกมติมาว่า ต่อไปให้คณะสงฆ์สวด  350 ข้อ   ดังนั้นคณะสงฆ์ในสังกัดทั้งหมดก็ต้องสวด  350 ข้อ  ..ใครไม่เห็นด้วย ก็ควรแยกนิกายออกไป  ไม่ควรมาแอบเป็นกาฝากสังกัดในหมู่คณะ สงสัยว่า คุณคึกฤทธิ์  อาจจะเป็นอดีตเด็กที่มีปัญหา มาจากครอบครัวแตกแยก จึงมีพฤติกรรม ที่ส่อทิฏฐิดื้อด้านออกมาแบบนี้   มีความอยากดังในทางผิดๆ หาทางสร้างปมเด่นออกมาเพื่อเรียกร้องความสนใจ  โดยไม่สนใจพิจารณาให้รอบคอบว่า  จะส่งผลเสียหายในชั้นลึกๆสืบเนื่องไปยังไง แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 54 10:01:28 จากคุณ : โขตาน เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 09:56:57

ความคิดเห็นที่ 74 -เห็นกระทู้คนอื่น วาจาส่อเสียด..ยังพอไหว..แต่คุณโขตาลนี่...อกุศลเกิดเลยครับ...ต้องรีบปล่อย...ขอเรียกร้องให้ใช้สัมมาวาจาครับ... จากคุณ : light pad เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 19:49:03

ความคิดเห็นที่ 75 -รบกวนฝั่ง 227 ช่วยเตือนคุณโขตาลหน่อยนะครับ...ผมว่าเกินงามแล้ว...ฝั่ง 150 เตือนแล้วอาจจะมีอคติ... จากคุณ : light pad เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 20:00:12

ความคิดเห็นที่ 76 คุณ light pad คะ...เราทำสัลเลขธรรมเถอะค่ะ จากคุณ : lovely beagle เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 20:17:44

ความคิดเห็นที่ 78 คุณโขตานใจมีแต่อกุศล  ก็เชิญไปคุยว่า 150ข้อมาจากไหนก็ไม่เอาแอบอยู่ในพันทิปกลัวความจริง ทำไมต้องกลัวกลัวอะไร?? ถ้าคุณคิดว่า 227ข้อคือพระองค์บัญญัติไว้จริงทำไมต้องกลัวที่จะถกกัน แล้วด่าพระอาจารย์แบบนี้รู้สึกว่าไม่แมนเลยนะ มาแอบด่าผู้อื่นๆแบบไม่เปิดหน้าเนี้ย เขาเรียกว่าอะไรไม่ทราบค่ะ น่าสงสารมากๆด่าพระสงฆ์ที่ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบด้วย  น่าเป็นห่วง น่าเป็นห่วงจริงๆ ขอเชิญท่านที่ชอบว่ากล่าวพระปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ ลองเจริญมรณะสติเพื่อความไม่ประมาท แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 54 21:21:16 จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 21:18:02

ความคิดเห็นที่ 79 น่าสงสารคนที่ไม่มีปัญญาแถมตายังบอด ที่กำลังเดินลงสู่นรกอเวจี...น่าสงสารจริงๆ จากคุณ : IamPakti เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 23:16:44

ความคิดเห็นที่ 80 โขตาน ในกระทู้นี้ ที่ ความคิดเห็น 73 แรงไปไหม? ไม่อยู่บนหลักเหตุผลแล้ว มั้ง จากคุณ : น้องฟลุ๊คน่ารัก เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 54 23:47:21

ความคิดเห็นที่ 81 สิ่งใดอันทำให้กุศลธรรมที่ยังไม่เกิดนั้นบังเกิด ทำให้กุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วเจริญขึ้น ไม่ทำให้อกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดนั้นบังเกิด ไม่ทำให้อกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วเจริญขึ้น สิ่งนั้นพึงกระทำ เปรียบเหมือนมีเพลิงเผาไหม้บ้านของท่านอยู่ ควรหรือที่ท่านจะมานั่งถกกันว่านั่นคือน้ำที่ใสมากหรือนั่นเป็นน้ำที่ใสน้อย ในเมื่อนั่นก็เป็นน้ำที่สามารถบรรเทาแลระงับไฟนั้นได้ดุจกัน สนับสนุนให้ปฏิบัติไปในแนวทางเดียวกัน เพื่อความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแห่งหมู่คณะ เพื่อความเจริญขึ้นแห่งพระศาสนา แต่ไม่ควรเป็นประเด็นให้เกิดขึ้นซึ่งความเสื่อมอันยังไม่เกิดขึ้น หรือเพื่อให้เจริญขึ้นแห่งความเสื่อมอันเกิดขึ้นแล้ว แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 54 11:08:47 แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 54 10:28:29 จากคุณ : ธรรมดา (AlxBstd) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 54 10:06:13

ความคิดเห็นที่ 82 วันนี้ วันพระ " ....ท่านทั้งหลายจงอย่าทำตัวเป็นตัวบุ้งตัวหนอนคอยกัดแทะกระดาษแห่งคัมภีร์ใบลานเปล่าๆ โดยไม่สนใจพิจารณาสัจธรรมอันประเสริฐที่มีอยู่กับตัว  แต่มัวไปยึดธรรมที่ศึกษามาถ่ายเดียว ซึ่งเป็นสมบัติของพระะพุทธเจ้า  มาเป็นสมบัติของตน  ด้วยความเข้าใจผิด ว่าตนเรียนรู้และฉลาดพอตัวแล้ว  ทั้งที่กิเลสยังกองเต็มหัวใจยิ่งกว่าภูเขาไฟ  มิได้ลดน้อยลงบ้างเลย จงพากันมีสติคอยระวังตัว  อย่าให้เป็นคนประเภทใบลานเปล่าๆ เรียนเปล่าและตายทิ้งเปล่า  ไม่มีธรรมอันเป็นสมบัติของตัวอย่างแท้จริงติดตัวบ้างเลย" ....นี่คือคำสอนที่องค์หลวงปู่มั่นเคยพูดอยู่เสมอๆ จากคุณ : ภาณินี เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 11:13:04

ความคิดเห็นที่ 83 ก็หวังใจว่าพุทธศาสนิกชนทั้งหลายจะช่วยกันถนอมรักษาพระพุทธวจนดั่งที่ล้นเกล้ารัชกาลที่๕ทรงฝากไว้และจะสนใจคำสอนของพระพุทธองค์ซึ่งเป็นคำสอนของพระศาสดาที่มาจากพระโอษฐ์ที่ทรงบอกสอนไว้ทั้ง 45 ปีหลังตรัสรู้ เพื่อความตั้งมั่นของพระสัทธรรมสืบต่อไป จากคุณ : เนตังมม (เนตังมม) เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 54 23:22:04