ความคิดเห็นที่ 27
ขอแยกประเด็น
1. เรื่อง การโต้เถียง ด้วยหลักฐาน
2. เรื่อง "พุทธองค์ทรงเอออวย"
3. เรื่อง "ภพภูมิ มิติอื่น"
ผมว่าตอนนี้ มันอยู่ในจุดที่ว่าใครพร้อมจะให้อภัยท่านพุทธทาสบ้าง
กับคำที่ท่านบันทึกไว้ ขณะศึกษาคัมภีร์
มีใครในโลกนี้ไม่เคยเผลอพลั้ง พลาด เข้าใจพระรัตนตรัยผิดบ้าง?
มันมีกันหมด จนมีบท"ขอขมาพระรัตนตรัย"มาให้สวดกันอบายภูมิไว้
กับคนธรรมดาไม่ได้เด่นดังอะไร อย่างน้อยก็คิดในใจ อย่างมากก็พลั้งปาก
กับท่านพุทธทาส ก็เป็นนักศึกษาที่ดี คือจดทุกอย่าง
มันก็เป็นความรับผิดชอบของท่าน ต่อพระรัตนตรัยเอง
กับจริยวัตรท่านพุทธทาส และคำสอนที่ผมพอได้ตามหลักฐานบ้าง
ผมถือว่าท่านพุทธทาส มีคุณต่อพื้นแผ่นดินไทย ไม่น้อยไปกว่าเกจิอาจารย์ดังๆหลายท่าน
เห็นด้วยครับ
1. ว่ากันด้วยหลักฐาน คงรอศิษย์ท่านพุทธทาสตัวจริง
ออกมาอธิบาย"เหตุ-ผล" ที่ทำให้บันทึก ค้างไว้
จนถูกนำมาเป็นประเด็น ในโอกาสต่อไป
ก็รออยู่เหมือนกัน
2. พุทธองค์ตรัสเอออวย ท่านพุทธทาสตั้งใจใช้คำเพื่อ
ดึงดูดคนกลุ่มนึง ซึ่งไม่เอาฤทธิ์เดชอิทธิปาฏิหาริย์ ให้มาฟังกัน
ถามว่าบนโลกใบนี้ มีคนกลุ่มนี้จริงไหม?
2.1 คนต่างศาสนา
2.2 คนพุทธที่เอือมกับสังคมงมงาย ทั้งที่ไม่มีใครเหาะบนฟ้าให้ดูเลย
2.3 สายสุกขวิปัสโก ซึ่งไม่นิยมเรื่องเหนือมิติที่3
อืมมม สรุปว่าเพื่อเรียกคน ว่างั้น โอเค
เมื่อมันมีกลุ่มเป้าหมาย ท่านก็มีสิทธิ์เผยแพร่หลักธรรมเฉพาะกลุ่มท่าน
หลักธรรมเฉพาะกลุ่ม?
ตามหลักศาสนา ตรงไหนยังพร่อง เกจิอาจารย์ท่านอื่นก็เสริมกัน
เง้อออ
แม้เรื่อง"จิตว่าง" ก็เห็นท่านพุทธทาสยังแยกระหว่าง
ว่างพื้นๆ กับ ว่างระดับสูง จนถึงละกิเลส ถึงนิพพานที่แท้จริง
ถ้าจะยันหลักฐาน ผมว่าศิษย์ท่านพุทธทาสคงมี มาประกอบนั้นละครับ
ดีครับ
แต่เขาคงใส่ใจตัวเอง มากกว่ามาหักล้างข้อมูลคนส่วนใหญ่
ซึ่งมองทุกอย่างเป็นเรื่องอคตินิยม เห็นมีกลอนห้ามไว้
3. "ภพภูมิ มิติอื่น" เทวดา สวรรค์ นรก
สำหรับผู้ฝึกวิชชา 3 ขึ้นไป
จะฝึกสายไหน เพื่ออะไร จุดหมายตามหลักพุทธคือ
ใช้เป็นเครื่องมือละกิเลส ขัดเกลาตนเอง ช่วยเหลือผู้อื่น
แล้วตามตำราพุทธ ไม่ต้องเห็นสิ่งเหล่านั้น แล้วสามารถละกิเลสได้ไหม?
"ได้"
เห็นด้วยครับ
ก็ตามหลักสุกขวิปัสโก
เพียงใบไม้ใบเดียว ให้ได้ประโยชน์สูงสุดแห่งธรรม
หลักธรรมพุทธองค์ก็เปิดทางให้ บัวทุกเหล่ามาตลอด 2,500ปี
อื้มม
ถ้าจุดประสงค์งัด"ความจริง" เพื่อให้อีกฝ่ายยอมศิโรราบ
มุ่งเอาชนะ จนสุดท้ายผลลัพธ์ คือ ถีบคนพุทธที่มีปัญญาน้อยๆ ออกไปไกลๆ
เกจิอาจารย์รุ่นบุกเบิกที่เข้ามาในแผ่นดินสุวรรณภูมิ
คงหอบคัมภีร์กลับอินเดียกระมังครับ
ตอนพระโสณะและพระอุตตระท่านมาเผยแพร่
ท่านก็เผยแพร่ธรรมะในพระไตรปิฏกนี่แหละครับ
ไม่เคยได้ยินว่าท่านต้องทำอะไรเพื่อเรียกคนมาฟัง
พระถังซัมจั๋งคงหอบคัมภีร์ไป-กลับ 2 รอบ คืนคัมภีร์กลับอินเดียด้วยเช่นกัน
เพราะปุถุชนคนพื้นเพดั้งเดิม เขาคงรับยาก
ถ้าตั้งกำแพงให้เขารับตามอักษรเป๊ะๆ
ก็เพราะดัดแปลงเลยเป็นมหายานไงครับ
ขนาดพระเส้าหลินยังฝึกกังฟูสู้แมนจูกันทั้งวัด
ตอนพม่าบุกไทย พระไทยได้ออกไปรบกับเขามั้ยล่ะครับ
เฉพาะกรณีท่านพุทธทาส
ถ้าเอาหลักฐานคัมภีร์เป็นที่่ตั้ง ประเทศนี้คงไม่ได้เป็นเมืองพุทธขึ้นมาแน่นอนครับ
ตอนเผยแพร่ศาสนาครั้งแรก
คนมีการศึกษาน้อยกว่านี้ 100 เท่าก็๋ไม่เห็นมีปัญหาอะไรนี่ครับ เพราะคนรับสาส์นมันมีหลายแบบ หลายกำลังใจ
เห็นด้วยครับ
กรณีอื่นผมเห็นตามทุกท่านครับ
จะรับไปพิจารณาดีๆ หรือจะพิจารณาด้วยน้ำตา?
เง้อออ
ท่านใดไม่เห็นด้วยกับท่านพุทธทาส สนทนาธรรมกันครับ
