ความคิดเห็นที่ 1 บันทึกแฟนฉัน (My Girl: Fan Chan Chronicles) FCC S01E01 เปิด"บันทึกแฟนฉัน" ปีที่ (season) ๑ ตอนที่ (episode) ๑ แม่น้ำนิจนิรันดร์ (Everlasting River) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 07:37:56

ความคิดเห็นที่ 2 เจี๊ยบ(ในวับหนุ่ม)ยืนอยู่ริมน้ำใกล้กับชมรมดนตรีหนุ่มสาวน้อย ตรงจุดที่เขาเคยพูดคุยกับจอย เจี๊ยบมองไปในสายน้ำ แม่น้ำเพชรบุรี ตั้งแต่เจี๊ยบยังเด็กๆ สายน้ำแห่งนี้ยังคงไหลอย่างไม่มีวันสิ้นสุด แม้กระแสน้ำจะเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาล แต่แม่น้ำแห่งนี้ไม่เคยเหือดแห้งเลยนับตั้งแต่เจี๊ยบจำความได้ ขณะมองออกไปในแม่น้ำเจี๊ยบยิ้มละไมและคิดอยู่ในใจ "ทุกเรื่องราวมีจุดกำเนิดเสมอ...สมัยก่อนผมเคยอดสงสัยไม่ได้ว่า พ่อกับแม่รู้จักกันได้อย่างไร? รู้จักกันตอนไหน? ทำไมพ่อต้องมาตั้งร้านตัดผมอยู่ติดกับร้านตัดผมของพ่อน้อยหน่าด้วย? โดยมีแค่ร้านขายของชำของเฮียกงตั้งคั่นอยู่ตรงกลาง ข้อสงสัยนี้ผมได้รู้คำตอบในภายหลัง เรื่องราวอันเป็นเหมือนกับจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งในชีวิตผม" แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 07:47:08 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 07:45:21

ความคิดเห็นที่ 3 [ภาพย้อนกลับไปตอนที่เจี๊ยบได้เดินทางกลับมาเพชรบุรีแล้ว ภายหลังตามน้อยหน่าเข้ากรุงเทพเพื่อไปเรียนม.ปลายได้ไม่ถึงอาทิตย์! ชีวิตของเจี๊ยบในช่วงเวลานั้น แม้ไม่มีน้อยหน่าเพื่อนรักในวัยเด็กอยู่ข้างกาย แต่เจี๊ยบไม่เคยรู้สึกเหงาอีกเลย นั่นเพราะเจี๊ยบมีเพื่อนๆ ในแก๊งซ่าและแก๊งสาวน้อย ทั้งเรียน ทั้งเล่นอยู่ด้วยกัน] พ่อกับแม่พาเจี๊ยบมานั่งทานอาหารที่ร้านอาแปะกำชัย ที่ตั้งอยู่ติดกับแม่น้ำเพชรบุรี พ่อกับแม่มักจะพาเจี๊ยบมากินข้าวเย็นกันที่ร้านแห่งนี้เป็นประจำแทบทุกปีในช่วงลอยกระทง ทั้งๆที่พูดกับตามจริงแล้ว ร้านแจ๊คชวนชิมของแม่ไอ้แจ๊คทำกับข้าวได้อร่อยกว่า ปกติแม่จะทำกับข้าวเอง นานๆทีเราถึงจะออกมากินข้าวนอกบ้านกันสักหน และทุกครั้งพ่อกับแม่ก็จะพาเจี๊ยบไปกินข้าวที่ร้านไอ้แจ๊ค ยกเว้นเมื่อถึงวันลอยกระทงอย่างวันนี้ สมัยเด็กๆ เจี๊ยบเคยสงสัยเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน แต่ไม่เคยถามพ่อกับแม่เลย จนกระทั่งวันนี้ เจี๊ยบถามแม่ว่า "แม่..ทำไมแม่กับพ่อต้องพาเจี๊ยบมากินข้าวที่นี่ทุกปีเล่อะพอถึงวันลอยกระทง" เจี๊ยบถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะร้านอาหารแห่งนี้อยู่ฝั่งตลาด ไกลจากร้านตัดผม บ้านเจี๊ยบที่อยู่ฝั่งศาลเจ้า แม้จะไม่คำนึงถึงเรื่องรสชาติอาหารเลย แต่ร้านแจ๊คชวนชิมก็อยู่ใกล้กับร้านตัดผม บ้านของเจี๊ยบมากกว่าร้านนี้มาก แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 07:52:45 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 07:51:43

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อถูกลูกชายวัยรุ่นถามขึ้นแบบนี้ แม่กับพ่อก็ยิ้มๆ มองหน้ากัน พอดีน้าพิณลูกสาวอาแปะกำชัย ซึ่งอายุไล่เลี่ยกันกับแม่เจี๊ยบเดินถือจานปลาช่อนแป๊ะซะมาเสิร์ฟพอดี อีได้ยินเข้า ก็เลยพูดสอดขึ้นว่า "อาไรกัง...นี่อาชาง (ชาญ.พ่อของเจี๊ยบ) กะอากบ (กบ แม่ของเจี๊ยบ) ไม่เคยบอกลูกชายเลยหรือว่า ที่ตรงนี้มีความหลังยังไงกับลื้อทั้งสองคงน่ะ" น้าพิณแกติดสำเนียงจีนจากเตี่ย อาแปะกำชัยพ่อของแก แกเลยพูกไปยิ้มไป เลี้ยวก็หังไปมองพ่อกะแม่ล่วยนา พ่อเจี๊ยบหัวเราะหึๆ ก่อนจะตอบว่า "อ๊วะไม่เคยบอกไอ้เจี๊ยบมันหรอกซ้อ เห็นมันยังเด็ก แล้วมันก็ไม่เคยถามด้วย" แม่ก็ยิ้มพูดเสริมว่า "นั่นสิ วันนี้ไอ้เจี๊ยบมันมาแปลก เอาล่ะ กินข้าวไป เล่ากันไปก็แล้วกัน" พ่อหันมายิ้มกับแม่ก่อนจะพูดเขินๆว่า "มันจะดีเหรอแม่" แม่ตอบพ่อว่า "เอาเหอะ ไอ้เจี๊ยบมันก็โตเป็นหนุ่มแล้ว เล่าให้ลูกมันฟังจะได้หายสงสัย หึหึ" น้าพิณหัวเราะคิกๆ คักๆ ขณะหยิบทัพพีตักข้าวในโถเดินเสิร์ฟให้แม่ พ่อ และเจี๊ยบ ก่อนจะเดินกลับเข้าหลังร้านไป แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 08:32:39 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 07:59:47

ความคิดเห็นที่ 5 โฆษณาช่วงที่ ๑ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 08:02:20

ความคิดเห็นที่ 6 แม่มองหน้าพ่อ ก่อนจะเริ่มเล่าว่า "แม่เริ่มรู้จักและสนิทกับพ่อเขาจริงๆ จังๆ ก็จากงานแข่งเรือประจำปีในวันลอยกระทงนี่แหละ วันนั้นเสี่ยเส็งอากงของบอย...เพื่อนของเจี๊ยบ แกยังเป็นเจ้าของตลาด แกเป็นตัวตั้งตัวตีจัดงานแข่งเรือยาวเป็นปีแรก ตอนนั้นเป็นงานฉลองครบ 100 ปีของวัดใต้ด้วยใช่ไหมพ่อ?" (แม่หันไปถามพ่อ พ่อพยักหน้าแล้วยิ้มหวานให้แม่อย่างที่เจี๊ยบเองก็นานๆ จะได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้ของพ่อสักครั้ง แม่ยิ้มตอบ ก่อนพ่อจะเสริมว่า) "ปีนั้นมีประกวดนางนพมาศเป็นปีแรกด้วย" (แม่จึงตอบว่า) "ใช่ๆ ประกวดนพมาศ แล้วแม่ก็เข้าประกวดกับเขาด้วยนะ" (เสียงเจี๊ยบทวนคำ) "แม่เนี่ยนะ เข้าประกวดนพมาศ?" (แม่มองลูกชายก่อนหัวเราะฮะๆๆๆ พ่อเห็นลูกชายสงสัยเลยบอกว่า) "เจี๊ยบนี่แกไม่รู้อะไรซะแล้ว แม่แกนะสมัยสาวๆ สวยหนึ่งในตำบลเชียวนะ" (แม่ยังหัวเราะฮะๆๆ ก่อนจะฟาดมือป๊าบเข้าไปที่ไหล่พ่ออย่างแรง) "โอ๊ย..แม่ พ่อเจ็บนะเนี่ย" (เสียงน้าพิณหัวเราะคิกๆคักๆ ดังมาจากหลังร้าน แสดงว่าแกเงี่ยหูฟังอยู่ด้วย แม่เขินหน้าแดง แต่ก็พูดแก้เกี้ยวว่า) แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 12:24:51 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 12:22:29

ความคิดเห็นที่ 7 "ดี! นั่นมันตั้งเกือบ 20 ปีแล้วนะเจี๊ยบ" (เจี๊ยบไม่ได้สนใจเรื่องประกวดนางนพมาศนัก แต่อดขำพ่อกับแม่ไม่ได้ เพราะนึกไปถึงไอ้แจ๊คตอนทุบไอ้พริกที่ไหล่ดังบึ๊กแบบเดียวกัน) แม่เล่าต่อว่า "วันนั้นงานแข่งเรือกับประกวดนางนพมาศมีในตอนบ่าย แต่ช่วงเช้าที่วัดใต้เขามีทำบุญ พ่อแกเขาก็มาชวนแม่ไปช่วยกันขนทรายเข้าวัด เอาไปก่อเจดีย์ทราย" เจี๊ยบฟังมาถึงตรงนี้ก็ร้อง "อ้อฮอ... ไม่ธรรมดานะเนี่ยพ่อเรา โรแมนติกซะ!" พ่อหันมามองเจี๊ยบหัวเราะฮะฮะ ก่อนจะยิ้มเขินๆ ดูจากใบหน้าของพ่อ เจี๊ยบรู้สึกได้ว่า พ่อมีความสุขและมีความทรงจำที่ดีในวันนั้นจริงๆ พ่อยิ้มละไมหันมองไปที่แม่น้ำเพชรบุรี พ่อเหมือนอยู่ในภวังค์คนเดียวอยู่ชั่วครู่ภาพวันวานในอดีตก็ผุดขึ้นมาในหัวพ่ออีกครั้ง... (เข้าสู่เพลงประกอบฉาก) ♫ ครั้งหนึ่ง ครั้งนึงเธอจำได้ไหม  สองเราเคยเที่ยวงานวัดบ้านใต้ ทำบุญปิดทององค์พระมาลัย  ก่อพระเจดีย์ทรายร่วมกัน... ฯลฯ ♫ ก่อนที่แม่จะเรียกพ่ออยู่สองรอบ กว่าพ่อจะสะดุ้งรู้ตัว แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 14:44:15 แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 12:40:39 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 12:33:13

ความคิดเห็นที่ 8 แม่ทำท่ากระซิบและพูดเบาๆ เล่าต่อว่า "แต่ตอนนั้นน่ะ มีคนมาจีบแม่หลายคนเหมือนกัน พี่ไหม (สมัย) พ่อของน้อยหน่าก็ตามจีบแม่นะในตอนนั้นน่ะ" (เจี๊ยบร้องฮ๊า..) "จริงๆ เนอะพ่อเนอะ" (แม่หันไปทางพ่อ พ่อยิ้มพยักหน้าแทนคำตอบ แม่จึงเล่าต่อไปด้วยเสียงเบาๆ ว่า) "พี่สมัยแกก็มาชวนแม่ไปทำบุญปิดทองพระ ฮึๆๆ แต่ตอนมาชวนนะ กลิ่นเหล้าแกเริ่มมีและ ก็ประมาณตอนบ่ายต้องลงแข่งเรือยาว ตอนเช้าก็เลยกึ๊บซะหน่อย ให้เลือดลมมันเดิน ฮึๆๆ ประมาณนั้นแหละ" (ถึงตรงนี้พ่อก็สั่นหัว อดหัวเราะไปด้วยไม่ได้) แม่ยังเล่าว่า "จริงๆแล้วพี่ไหมแกก็น่ารักนะ เป็นคนดีขยันทำการทำงาน แกเรียนจบเพาะช่างมาจากในเมือง กลับมาแกก็มาช่วยหลวงพ่อซ่อมโน่นซ่อมนี่ในวัด พวกงานฝีมือน่ะแกถนัด ทั้งปั้นทั้งวาดรูป แม้แต่ร้องรำทำเพลง สารพัด หลวงพ่อคนเก่าที่มรณภาพไปตอนเจี๊ยบยังเด็กๆก็รักเอ็นดูแก แต่เสียอย่างเดียวแกจะออกแนว'ติสต์ๆ ชอบกินเหล้า สูบบุหรี่อะไรประมาณนี้ ที่จริงก็เรื่องปกติของคนจบสายนี้มาแหละ แต่ไม่ใช่สเป็กแม่ แม่ก็เลยไม่ค่อยได้สนใจแก แม่ไปช่วยพ่อเขาขนทรายจากบ้านเสี่ยเส็งมาไว้ที่วัด ตอนนั้นพี่ไหมแกก็เลยไมค่อยชอบหน้า แล้วก็เขม่นกับพ่อของแกละ" เจี๊ยบฟังตรงนี้ก็พยักหน้าช้าๆ รู้สึกเรื่องมันเริ่มจะเข้าเคล้าแล้วล่ะ แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 13:11:24 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 13:08:22

ความคิดเห็นที่ 9 โฆษณาช่วงที่ ๒ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 13:21:13

ความคิดเห็นที่ 10 แม่เล่าถึงความหลังว่า "แต่แม่ก็ช่วยพ่อเขาก่อเจดีย์ทรายได้แป๊บเดียว ก็ต้องขอตัวไปแต่งหน้าทำผมในตลาด เพราะต้องเตรียมตัวเข้าประกวดนางนพมาศในตอนเย็น ส่วนพ่อแกเขาก็ต้องแยกไปเตรียมตัวลงแข่งเรือยาว ทีมบ้านใต้ ทีมของหลวงพ่อเทียน ใช่ไหมพ่อ?" (พ่อยิ้มพยักหน้า) "ส่วนพี่ไหมแกไปอยู่ทีมบ้านเหนือ ก็ทีมของเสี่ยเส็งเขานั่นแหละ เพราะกลุ่มดวดเหล้าของพี่ไหมแกอยู่ในกลุ่มนั้น ข้างละ 20-30 คน ส่วนทีมของพ่อแกทั้งหมดก็เป็นพวกที่หลวงพ่อท่านคัดๆมา" (พ่อจึงเสริมว่า) "มีคนอยากกินเหล้าอยู่ด้วย 7-8 คน แต่หลวงพ่อท่านห้ามไว้ บอกวันนี้วันดีไม่ควรกินเหล้าเมายากัน" (แม่จึงพูดสรุปว่า) "นั่นแหละอาจเป็นเรื่องนี้ด้วยที่พี่ไหมแกถึงไปอยู่ทีมบ้านเหนือ เพราะแกชอบกินเหล้าเหมือนกัน" แม่รำลึกความหลังต่อว่า "นอกจากทีมของตำบลเราสองทีมแล้ว ตอนนั้นก็มีทีมจากต่างตำบล ต่างอำเภอมาร่วมแข่งด้วยทั้งหมดประมาณ 4 ลำใช่ไหมพ่อ? (พ่อพยักหน้าบอกแม่จำแม่นดี) มีคนมาดูกันแน่นตลอดคุ้งน้ำเลยเชียวละ เพราะเพิ่งมีเป็นปีแรก" [ภาพใบหน้าแม่ก็เบลอแล้วค่อยๆ กลายเป็นภาพการแข่งขันเรือยาวในงานวันนั้นแทน] (เข้าสู่บทเพลงประกอบฉาก ระหว่างมีการแข่งขันเรือยาว ~ แม่ย่านาง) แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 20:46:02 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 20:43:55

ความคิดเห็นที่ 11 แม่เล่าว่า "ผลในวันนั้น ทีมของเสี่ยเส็ง ที่พี่ไหมเขาร่วมอยู่ด้วยเข้าเส้นชัยเป็นลำแรก ทีมบ้านใต้ของพ่อแกเข้าที่สาม ส่วนทีมจากอีกตำบลเข้าที่ 2 กับที่ 4 ทีมบ้านเหนือของเสี่ยเส็งก็เลยคึกกันใหญ่ ได้รับเงินรางวัล กลายเป็นว่าอัฐยายเข้ากระเป๋ายายกันไป แถมเสี่ยเส็งแกให้รางวัลพิเศษเป็นเหล้าฝรั่งด้วย ทีมพี่ไหมก็ยิ่งคึกกันใหญ่ พายเรือแห่ฉลองกันตั้งแต่คุ้งน้ำหัวบ้านยันท้ายบ้าน โดยเฉพาะพี่ไหมแกติสต์แตกเลยเชียวละ เมาแทบจะหัวราน้ำ" (แม่เล่าถึงตรงนี้ก็ส่ายหัวแล้วหัวเราะหึๆ) [ภาพใบหน้าแม่ก็เบลอแล้วค่อยๆ กลายเป็นภาพการพายแห่ฉลองรางวัลแข่งเรือยาวในงานวันนั้นแทน] (เข้าสู่บทเพลงประกอบฉาก ~ รอยสุนทรภู่) พร้อมๆ กับมีภาพของคุณสมัยกำลังเมาเหล้าร้องเพลงในท่อน "ไม่เมาเหล้าแล้วเรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน...เอื๊อก" แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 14:13:50 แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 21:11:47 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 21:08:40

ความคิดเห็นที่ 12 แม่ยังตั้งข้อสังเกตด้วยว่า "ถ้าการแข่งขันเรือยาววันนั้น มีเครื่องตรวจจับนักกีฬาโด๊ปยาแบบแข่งโอลิมปิก สงสัยทีมบ้านเหนือจะถูกปรับแพ้แหงๆ เพราะเหล้าตอนกินเข้าไปช่วงแรกๆ มันไปเพิ่มพละกำลังให้คนกินพอสมควรเลยละ เพราะแม่เองสมัยวัยรุ่นก็เคยลองกิน แม่ถึงได้รู้.. แต่พอกินต่อไปสักพัก มันจะเริ่มเมา โซเซ เรี่ยวแรงแทบไม่เหลือ ทีมบ้านเหนือก็เหมือนกัน ฉลองกันตั้งแต่หัวบ้าน พอถึงท้ายบ้านก็ขึ้นมานอนแผ่หราระเนระนาดอยู่แถวๆ ตลิ่งหลังวัดโน่นแหละ หลวงพ่อท่านมาเห็นสภาพพี่ไหมเข้า หลวงพ่อท่านก็เลยมีน้ำโห เพราะท่านเคยสั่งห้ามพี่ไหมมาเมาแถวๆ วัดให้ท่านเห็นเด็ดขาด พี่ไหมแกก็เลยถูกหลวงพ่อ ตัดหางปล่อย(ออกจาก)วัด" วันนั้นคนอื่นๆ เขาพอส่างเมาก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่พี่ไหมแกเมาไม่ได้สติ นอนตากยุงอยู่จนถึงเย็น น้าไก่ (แม่น้อยหน่า) แกเป็นคนใจอ่อน ขี้สงสารคน แกเห็นพี่ไหมนอนตากยุงไม่มีใครสนใจนัก แกก็เลยไปปลุกพี่ไหม เพราะอย่างน้อยก็คนบ้านเดียวกัน รู้จักกัน พี่ไหมพอรู้สึกตัวก็พอจะได้สติ ว่าตนเองเมามายขนาดนี้ แล้วตื่นขึ้นมา เห็นยัยไก่สนใจแกอยู่คนเดียว แกก็เลยซึ้งน้ำใจ แม่คิดว่างั้นนะ ตอนหลังแกก็เลยเลิกตามตื้อแม่ แต่หันไปจีบน้าไก่ของเจี๊ยบแทน ตามจีบอยู่นาน...กว่ายัยไก่จะยอมเป็นแฟนด้วย ความจริงยัยไก่ยื่นเงื่อนไขให้แกเลิกเหล้านะ แกรับปาก ทำตัวดีอยู่นานเชียวละ เห็นว่าแทบจะลงแดงกันเลย คนเคยกินทุกวัน แต่ด้วยความรักแกก็อดเหล้าจนได้ แต่พอหลังแต่งงานไม่รู้เป็นไง พี่ไหมแกก็แอบไปกินเข้าอีก...เฮ้อ แล้วก็เป็นอย่างที่เรารู้ พอครอบครัวนี้ย้ายบ้านไป ก็ไปมีปากมีเสียงกัน ทะเลาะจนเลิกรากันไป แล้วน้าไก่ของแกก็พาน้อยหน่าหนีไปอยู่กับย่าที่กรุงเทพโน่นแหละ พี่ไหมแกยังอุตส่าห์ตามไปนะ แต่ยัยไก่คงจะเอือมระอาสุดๆแล้ว ก็เลยไม่ยอมคืนดี" แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 55 21:44:58 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 21:39:24

ความคิดเห็นที่ 13 โฆษณาช่วงที่ ๓ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 55 21:48:28

ความคิดเห็นที่ 14 แม่พูดมาถึงตรงนี้ ทำให้เจี๊ยบหน้าเศร้าลงจนสังเกตได้ จนแม่ต้องปลอบ "ไม่ต้องไปห่วงน้อยหน่าหรอกเจี๊ยบ เขาไปอยู่กรุงเทพกับย่าสบายดีออก" เจี๊ยบเลยบอกว่า "ผมสงสารน้าไก่ครับ" แม่เลยบอก "ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละ แต่น้าไก่เขาก็เลือกทางเดินชีวิตไปแล้ว พี่สมัยแกก็ได้ไปเปิดร้านตัดผมแถวชานเมืองในกรุงเทพ ว่างๆแกก็ไปรับจ็อบงานช่างที่แกเคยเรียนมาด้วย เดี๋ยวนี้เห็นว่าเลิกเหล้าได้อีกครั้ง ก็ไม่รู้จะเลิกจริง หรือเลิกได้กี่น้ำ แต่แกก็ส่งเงินให้น้าไก่ทุกเดือนนะ เข้าใจว่าให้เป็นทุนการศึกษากับน้อยหน่า แต่น้อยหน่าได้ทุนเรียนทุกปีนี่" เจี๊ยบเลยพอยิ้มออก "ใช่ครับ น้อยหน่าได้ทุนนักกีฬาตัวแทนของโรงเรียน" มาถึงตรงนี้เจี๊ยบเลยถือโอกาสถามถึงข้อสงสัยของตนเองทีมีมานานแล้วว่า "ทำไมพ่อกับลุงไหมถึงตั้งร้านตัดผมติดกันครับ" พ่อฟังแล้วก็หัวเราะ แต่แม่ยังเป็นคนเล่าต่อ "พี่ไหมแกเป็นคนมีทิฐิเยอะ พอหลวงพ่อไม่ใช้งานแกแล้ว แกก็เลยมองหาอาชีพใหม่ ช่วงนั้นแกมาเห็นลูกค้าของพ่อรอเข้าคิวตัดผมกันยาวเหยียด เพราะทั้งตลาดมีร้านตัดผมชายอยู่ร้านเดียว แล้วแกยังเคืองพ่ออยู่ด้วยเรื่องแม่ แกก็เลยมาเซ้งห้องแถวเปิดร้านตัดผมแข่งกันซะเลย ฮะๆๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไรเพราะลูกค้ามันก็มีมากจริงๆ มันก็แบ่งๆกันไป ถือว่าช่วยกันทำงาน อีกอย่างแม่กับน้าไก่ก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน เลยมีเพื่อนมาตั้งร้านอยู่ข้างๆ ดีเสียอีก" พ่อยังหัวเราะฮึฮึ เจี๊ยบก็เสริมว่า "ผมก็ได้รู้จักเป็นเพื่อนสนิทกับน้อยหน่า" แม่ก็ว่า "เออ..นั่นแหละ ถ้าน้าไก่ไม่ไปชอบพี่ไหม น้อยหน่าก็จะไม่มีตัวตนด้วยซ้ำไป ฮะๆๆ" แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 18:36:14 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 13:13:35 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 55 12:04:00

ความคิดเห็นที่ 15 เจี๊ยบเลยถามปิดท้ายกระเซ้าแม่ตนเอง "แล้วแม่ได้เป็นนางนพมาศรึเปล่าครับ?" ทำเอาพ่อหัวเราะฮะๆๆ แม่ก็พลอยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วย แม่เล่าต่อ "ปีนั้นแม่เข้าประกวดพร้อมลูกสาวเสี่ยเส็ง ก็คุณปราณีแม่ของบอยนั่นและ" เจี๊ยบเลยพูด "โอ้โฮ้...คู่แข่งสำคัญ" แม่ยิ้มเล่าต่อ "ใช่ๆ ผลปรากฏว่าลูกสาวเสี่ยเส็งได้เป็นนางนพมาศประจำปี แม่ได้แค่ตำแหน่งรอง" พอแม่พูดถึงตรงนี้ สายพิณอดรนทนไม่ไหวจนเดินออกมาจากหลังครัว แล้วพูดบ้าง "เจี๊ยบ..อาตี๋ลื้อไม่รู้อะไร วังนั้งนะ ใครๆ ก็บอกว่า กรรมกางมันโกงคะแนงกันเห็งๆ เลย อากบแม่ลื้อ อีสวยสุกในงางวังนั้งเลี้ยว อาปราณีอีหน้าตาน่ารักก็จริง แต่ไม่สวยเท่าแม่ลื้อนา แต่อย่างว่า เสี่ยเส็งแกก็ทำงางเพื่อชุงชนดี คงเขาก็เลยไม่ติกใจเรื่องนี้ ยกๆ ให้ลูกสาวแกเป็งนางนกพะมากปีนั้นไป" พ่อได้ที เลยแกล้งแซวน้าพิณบ้าง "ซ้อ ทำไมซ้อไม่เล่าด้วยล่ะว่า ปีต่อมาใครได้เป็นนางนพนาศ?" [พ่อเรียกน้าพิณว่าซ้อ ทั้งที่แกเด็กกว่าพ่อ เข้าใจว่าเป็นการให้เกียรติลูกสาวอาแปะกำชัย] คราวนี้แม่ก็พลอยหัวเราะชอบใจไปด้วย "ฮะๆๆ นั่นสิๆ" สายพิณเลยเล่าบ้าง "ปีต่อมาเตี่ยอ๊วะก็ส่งอ๊วะไปลองแข่งกับเขาลู อาตี๋ลื้ออากไม่เชื่อว่า อ๊วะล่ายเป็งนางนกพะมากปีต่อมาสิ" เจี๊ยบร้อง "หา.. น้าพิณก็ได้เป็นนางนพมาศหรอ?" สายพิณชักมีน้ำเสียงไม่พอใจ "ทำมาย..อ๊วะจะเป็งบ้างเลี้ยวมังเป็งงาย? ลื้อไม่รู้อะไร นางนกพะมากเขาไม่ล่ายบอกต้องพูกไทยชักถ้อยชักคังนี่หว่า อ๊วะสวยที่สุกในงานวังนั้ง อ๊วะก็ล่ายเป็งสิ แถมอ๊วะได้สองตังแหน่งด้วยนะ" ถึงตรงนี้แม่เลยช่วยพูด "ใช่ๆ น้าพิณได้ตำแหน่งนางงามผิวเนียนด้วย" (สายพิณแกเป็นคนเชื้อสายจีน สมัยสาวๆ หน้าตาแกก็จิ้มลิ้ม ผิวขาวโอโม่พลัสจนดูเด่นสุดในงาน ประกอบกับปีแรก คนสวยๆเกือบทั้งหมดในตลาดก็แข่งเข้าประกวดกันไปเกือบหมดแล้ว สายพิณแกเลยแทบไม่มีคู่แข่ง) น้าพิณเลยสรุปขำๆว่า "อ๊วะอากจะเป็งนางนกพะมาก เวอร์ชั่ง ไชน่าทาวน์ คงเลียวของเมืองไทยก็ล่าย ฮะๆๆ" ทีนี้ทั้งพ่อและแม่ รวมถึงเจี๊ยบพลอยได้หัวเราะกันไปด้วย แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 12:18:22 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 12:17:42 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 12:15:30 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 12:12:48 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 55 12:08:12

ความคิดเห็นที่ 16 พอดีจังหวะนี้ ไอ้แจ๊คขับมอเตอร์ไซต์มาจอดหน้าร้าน แล้วร้องเรียก "เฮ้ย..เจี๊ยบหลวงพ่อให้วงเราไปเล่นในงานลอยกระทงของวัด รีบไปซ้อมเพลงกันก่อน" เจี๊ยบเลยร้องถาม "อ้าวเหรอ ทำไมมันด่วนจี๋อย่างนี้ล่ะ?" แจ๊คต้องอธิบายแบบเสียงแห้งๆ "วงดนตรีลูกทุ่งที่รับงานไป เขาโทรมาขอบายไม่ยอมมาเล่น วงหนุ่มสาวน้อยเลยต้องไปช่วยเล่นขัดตาทัพว่ะ" แม่เลยรีบพูด "เออ..ไปช่วยหลวงพ่อท่านไป๊ เจี๊ยบ งานแบบนี้ได้บุญนะลูก (แล้วแม่หันไปบอก) เล่นให้สุดฝีมือเลยนะแจ๊ค" แจ๊คร้องตอบ "ครับน้ากบ" เจี๊ยบบอกขอตัวจากทุกคน "งั้นผมไปเตรียมซ้อมเพลงเล่นในงานก่อนนะครับ" พ่อบอก "อือไปเหอะลูก" สายพิณเลยพูดกับเจี๊ยบ "อาเจี๊ยบพวกลื้อเล่นเพลง"กาทงหลงทาง"ได้ปล่าวอ่ะ อ๊วะขอเพลงนี้นะ" เสียงแจ๊คหัวเราะฮะๆๆ ก่อนตอบว่า "ต้องไปหาโน๊ตหาคอร์ดก่อนครับน้าพิณ ถ้าหาได้ผมจะให้วงเล่นให้นะ ไอ้พริกมันชอบร้องเพลงลูกทุ่งอยู่แล้ว" สายพิณตอบ "ลีๆๆ พวกลื้อนี่มังเก่งเกิงตัวจริงๆ เออๆ ลีๆ ไปซ้อมกังเถอะ อ๊วะจะคอยลูคืงนี้" เจี๊ยบพอนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซต์ได้ ก็เลยพูดกับแจ๊ค "กะซ้อมเพลงอะไรเพิ่มวะ" แจ๊คตอบ "งานลอยกระทง มันก็ต้องเพลงลอยกระทงสิวะ พวกเรายังไม่เคยเล่นเพลงนี้กันเลย คืนนี้ยัยจอยกะจะร้องเพลงเนี่ยทั้งภาษาไทย แล้วก็ภาคภาษาอังกฤษด้วยนะ" เจี๊ยบตอบ "เหร้อ..เอางั้นเชียว" พอนึกถึงจอยขึ้นมาเจี๊ยบก็อมยิ้มมีความสุข สายพิณขอตัวเดินจากพ่อกับแม่เข้าครัวไป เมื่อเหลือเพียงสองคน พ่อกับแม่ก็เข้ามานั่งเก้าอี้อยู่ด้วยกันสบายๆ รับลมเย็นที่พัดมาในช่วงบ่ายแก่ๆของวันนี้ ตะวันทอแสงสีทองอ่อนแรง พ่อพูดขึ้นว่า "วันลอยกระทงแบบนี้ พ่อชอบมากินข้าวที่นี่ได้ไม่มีเบื่อเลยทุกปี" แม่ยิ้มหวานตอบ "แม่ก็เหมือนกัน" สองคนมองออกไปในแม่น้ำเพชรบุรี สองคนต่างใจจดใจจ่อรอให้ความมืดโรยตัวลงมาปกคลุมท้องน้ำจนมืดสลัว รับแสงจันทร์เต็มดวงบนท้องนภา ณ สถานที่แห่งนี้ เคยมีตำนานรักของคนสองคน แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 13:06:13 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 13:04:18 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 55 12:23:10

ความคิดเห็นที่ 17 [ภาพตัดกลับไปในวันงานประกวดนางนพมาศในอดีต] หลังการประกาศผลนางนพมาศออกมา อนุศรา (กบ แม่ของเจี๊ยบ) เดินร้องไห้แยกตัวออกไปอยู่ที่ริมน้ำ [บริเวณที่เป็นลานร้านอาหารสายพิณในปัจจุบัน] แม่เธอต้องเข้าไปปลอบ เพราะกบคาดหวังไว้สูงว่า ต้องได้เป็นนางนพมาศ ก่อนการประกวดจะเริ่ม ใครๆก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เธอต้องได้รับตำแหน่งแน่ๆ หาคู่แข่งที่สวยเท่าไม่ได้แล้ว แต่ผลที่ออกมาทำให้กบทำใจไม่ได้ แม่ปลอบอยู่สักครู่ก็ให้เธอยืนทำใจคนเดียวอีกสักพัก แล้วกะจะชวนกันกลับบ้าน แต่แล้วพอแม่เดินแยกออกมา ชาญ (พ่อของเจี๊ยบ) ก็ถือกระทงอันใหญ่เดินเข้าไปหาแม่ แล้วพูดว่า "น้า ขอผมเข้าไปปลอบใจกบได้ไหมครับ วันนี้วันลอยกระทง เธอควรจะได้ลอยกระทงครับ" แม่มองหน้าชาญ ยิ้มพอใจ เพราะรู้ว่า ลูกสาวรักชอบพอกับเขาอยู่นานแล้ว แล้วชาญก็เป็นคนดีในสายตาท่าน เลยพูดบอกอนุญาตไปว่า "เอาสิ ยัยกบจะได้คลายจากผิดหวัง" ชาญรีบขอบคุณ "ขอบคุณครับๆ" ก่อนเดินเข้าไปหากบ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 55 12:30:52

ความคิดเห็นที่ 18 กบที่กำลังเสียใจ พอเห็นชาญถือกระทงสวยอันใหญ่เข้าไปหาเธอ เธอก็พอจะยิ้มได้ รีบเช็ดปาดน้ำตาออก พอชาญเข้าไปถึง เธอก็โผเข้าหาชาญ จนชาญแม้มือหนึ่งที่ยังถือกระทงอยู่ ต้องใช้อีกมือตบไหล่กบเบาๆ เป็นการปลอบหญิงสาว ที่บัดนี้มาอยู่ในอ้อมกอดของเขา ชาญยังแอบชำเลืองมองมาทางแม่ด้วย กลัวท่านจะว่าเอา แต่พอเห็นแม่ของกบยิ้มพยักหน้าให้ ชาญก็ค่อยสบายใจ แม่เดินจากไปเพราะอยากให้สองหนุ่มสาวได้พูดคุยกันอย่างเป็นการส่วนตัว ยามนั้น แม่น้ำเพชรบุรีไหลเจิ่งนองตลิ่ง แสงจันทร์วันเพ็ญทอแสงงามสาดไปจนทั่ว แม้มืดสลัวแต่ยังพอเห็นทุกสิ่งได้ เสียงของหญิงสาวที่บัดนี้อายุ 18-19 แล้ว แต่ยังพูดกับชาญด้วยน้ำเสียงสะอื้นไห้แบบเด็กๆ "ชาญ เราพลาดตำแหน่งนางนพมาศ (กระซิกๆ)" ชาญที่อายุมากกว่าเธอ 7-8 ปี ตบไหล่หญิงสาว "ช่างมันเถอะ เธอสวยที่สุดสำหรับทุกคนในงานนะ ลืมเรื่องนี้เถอะ" ชาญบรรจงจูบกบที่หน้าผากครั้งหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า "เรามาลอยกระทงกันดีกว่าจ่ะ วันนี้วันลอยกระทงนะ ดีใจจังเลย จะได้ลอยกระทงกับนางนพมาศด้วย" กบยิ้มออก วันนั้นสองหนุ่มสาวจึงมีวันที่งดงามที่สุดวันหนึ่งในชีวิต แม่พระคงคา แม่พระจันทราได้เป็นพยานให้คู่หนุ่มสาวอธิฐานและลอยกระทงร่วมกันอย่างมีความสุข! (เข้าสู่บทเพลงประกอบฉาก ~ แม่น้ำนิจนิรันดร์) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 55 12:34:14

ความคิดเห็นที่ 19 (เข้าเพลงจบท้ายละคร) ขอขอบคุณ -บทเพลงทุกเพลงที่นำมาใช้ประกอบ -ชื่อเดิมของตัวละครทุกตัวของจีทีเอช -น้องๆ ทั้ง แจ๊ค โฟกัส แน็ค อ๋อง ไหม เกตต์ น้ำผึ้ง เนิร์ต เฟิร์สท์ ออฟ และเอิร์ธ -ทีมงานแฟนฉัน: อยากบอกเธอรักครั้งแรก ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้มีแฟนฉัน ๒ (ภาคบทภาพยนตร์) และ บันทึกแฟนฉัน (ภาคบทละครซีรี่ส์) แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 55 16:52:25 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 55 12:39:03

ความคิดเห็นที่ 20 แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก  (ตอนที่ ๑ ถึง ๓๐) (อยู่ในคลังกระทู้เก่าของห้อง "ถนนนักเขียน" ห้องย่อย "งานประพันธุ์อื่นๆ" ครับ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topicstockW.php?subgroup=10 ฉากที่ถูกตัด ๑ ~ เพลงแจ๊สกับไวน์กระชายดำ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12341251/C12341251.html ฉากที่ถูกตัด ๒ ~ รักเราเริ่มต้นกันที่ทะเล http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12364051/C12364051.html ฉากที่ถูกตัด ๓ ~ ผู้หญิงในภาพสวยจังนะครับ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12384957/C12384957.html จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 09:09:42

ความคิดเห็นที่ 21 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 09:11:10

ความคิดเห็นที่ 22 เพื่อนย่อมเข้าใจในเพื่อน    แตกต่างแต่ไม่แตกแยก ^^ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/07/C12419733/C12419733.html จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 18:39:16