ความคิดเห็นที่ 1 เพลงที่ 23  "รักฉันนั้นเพื่อเธอ" - อรวี สัจจานนท์ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 11:39:34

ความคิดเห็นที่ 2 เพลงที่ 24  "ฝันให้ไกลไปให้ถึง" - เฉลียง แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 27.5 (ฉากพิเศษ)) [งานประพันธ์อื่นๆ] จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 11:46:13

ความคิดเห็นที่ 3 เพลงที่ 25  "เรารักกัน" - ซาร่า  แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 27-28) [งานประพันธ์อื่นๆ] จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 11:50:27

ความคิดเห็นที่ 4 เพลงที่ 26  "รักฉันนั้นเพื่อเธอ" - พิงค์ แพนเตอร์ (แสดงสด)  แฟนฉัน ๒: จากความทรงจำในลิ้นชัก (ตอนที่ 29-30) [งานประพันธ์อื่นๆ] แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 55 11:57:10 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 11:56:13

ความคิดเห็นที่ 5 เพลงที่ 27  "รักลืม" - วงสิชล (Bonus Track)   จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 12:02:15

ความคิดเห็นที่ 6 เพลงที่ 28  "สายเกินไป" - วงโอเวชั่น (Bonus Track) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 12:04:36

ความคิดเห็นที่ 7 เพลงที่ 29  "แฟนฉัน" - วง AB Normal  (Bonus Track)   จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 12:06:38

ความคิดเห็นที่ 8 เพลงที่ 30  "รักครั้งแรก" - จั๊ก ชวิน (Bonus Track) จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 12:08:23

ความคิดเห็นที่ 9 Deleted Scene 3 มาถึงฉากที่ถูกตัดฉากที่ 3 เอ่อ... ตอนนี้ผมยังนึกไม่ออก ติดไว้ก่อน เดี๋ยวรอให้เพื่อนมันมา'เม้นต์ก่อนนะครับ ช่วยกูคิดหน่อยเฮ้ย ^^"  จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 12:15:54

ความคิดเห็นที่ 10 ได้ประเด็นมาให้ผมเล่นอีกแล้วครับ เพื่อนมันอยากให้ผมเล่าว่า มาโนชที่ได้ทุนไปเรียนดนตรีถึงฮังการีนั้น ได้เมียเป็นฝรั่งได้ยังไง? อ่ะ... เล่าเลยละกัน     เอาและๆ กลับมาแจ๊สอีกและ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 11:36:27 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 55 12:21:19

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนที่ 27.66 (ฉากพิเศษ) ~ ผู้หญิงในภาพสวยจังนะครับ ที่หน้าพิพิธภัณฑ์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เซลนิค อีสวัน (The Zelnik István Southeast Asian Gold Museum) มาโนชรีบเดินจ้ำเข้าไปหาดุจดาว เพื่อนร่วมวิทยาลัยดนตรีมหิดลที่ได้ทุนรัฐบาลมาเรียนดนตรีถึงฮังการีเช่นเดียวกับเขา "ดุจดาว คอยนานไหม ขอโทษนะ พอดีเรายังไม่ชินแผนที่เมืองบูดาเปสน่ะ เลยหลงนิดหน่อย" มาโนชเดินกระหืดกระหอบเข้ามา "อ๋อ..ไม่เป็นไรหรอกโนช เราก็เพิ่งมาถึงสักครู่เหมือนกัน" ดุจดาวยิ้มให้หนุ่มร่างโย่งสวมแว่นหนาจากเมืองไทย "งั้นเราเข้าไปชมกันเลยไหมดุจดาว?" มาโนชชวนเพื่อน "เอาสิ...นี่โนช เธอเรียกเราว่าดาวเฉยๆ ดีกว่านะ เรียกซะเต็มยศทุกที" ดุจดาวมองเพื่อนแบบขำๆ "เราติดเรียกเธอตามไอ้ป้อมน่ะ นี่เราต้องขอบคุณป้อมนะที่สละสิทธิ์เรียนในปีนี้ ไม่งั้นเราต้องรอสอบชิงทุนปีหน้าอีกปีแหงๆ" มาโนชพูดถึงป้อมหนุ่มหน้าหล่อที่ตีกลองเก่งที่เมืองไทย "นั่นสิ เราละงงจริงๆ สอบแทบเป็นแทบตาย พอสอบได้กลับสละสิทธิ์เสียนี่" ดุจดาวยังงงๆ กับเพื่อนอีกคนที่ทำท่ามาตามจีบตนเองขณะเรียนมหิดลด้วยกัน "แฮะๆ ไม่ต้องไปเสียดายแทนมันหรอก พอดีมันค้นพบใจของตนเองน่ะ" มาโนชยิ้มกับดุจดาวขณะชวนกันเดินเข้าพิพิธภัณฑ์ "ค้นพบใจตนเอง? ใจอะไรอ่ะ?" ดุจดาวยังงงๆ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 16:02:22 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 12:43:17

ความคิดเห็นที่ 12 "ดาว เธอจำอ้อมได้ไหม? คนที่ทำข้อสอบได้คะแนนสูงสุด ตอนพวกเราสอบเข้าวิทยาลัยดนตรีมหิดลกันน่ะ?" มาโนชอมยิ้มหันไปตอบดุจดาว "อ๋อ..ได้สิ แต่ทำไมล่ะ? อ๋อ....หรือว่า.... ถึงว่า เราก็งงๆ ทำไมยัยอ้อมชอบทำเชิดใส่เรา ทั้งๆที่เล่นอยู่ในวงออร์เคสตร้าวงเดียวกัน" ดุจดาวทำท่างงๆ ในตอนแรก ก่อนจะถึงบางอ้อ "อ่า..เข้าใจแล้วสิ สำหรับผู้ชายน่ะ คนที่เรารัก มีค่ากว่าโอกาสทางการศึกษา โอกาสน่ะหาได้ใหม่ทุกปี แต่คนที่ถูกใจน่ะ ไม่ได้หาได้ง่ายๆ" มาโนชสาธยายราวกับเคยมีแฟนกับเขา แถมหนุ่มร่างโย่งยังเผลอรำลึกถึงเพื่อนอีกคนให้ดุจดาวฟังอย่างไม่ตั้งใจ "ไอ้ป้อมมันก็เหมือนไอ้เจี๊ยบ รักสามเส้าเคล้าน้ำตา ฮิฮิ (เห็นดาวทำหน้างงๆ กับชื่อเจี๊ยบที่เขาเอ่ยถึง) อ๋อ...เพื่อนเราอีกคนสมัยเรียนประถมมาด้วยกันน่ะ มาแบบเดียวกันเลย ยอมกลับไปเรียนที่เพชรฯทั้งที่สอบม.ปลายในกรุงเทพได้" "โอวว...งั้นเชียว แล้วเธอล่ะ พูดยังกับว่า มีแฟนกับเขาแล้ว ฮิๆๆ" ดาวแซวเพื่อนที่สนิทกับเธอที่สุด เพราะไม่รู้จะไปรู้จักเพื่อนคนไทยที่ไหน นอกจากตาแว่นโตนี่ "อ้าวๆๆ เห็นเราแว่นหนาแบบนี้เหอะ เดี๋ยวจะจีบสาวให้ดู" มาโนชยิ้มๆ มองเหล่ๆ ดุจดาวอย่างไม่พอใจนัก "จริงดิ เอางี้ เธอเห็นสาวผมบรอนซ์คนนั้นไหม? คนที่เสื้อเชิด กางเกงยีนน่ะ ลองแสดงฝีมือให้ดูหน่อยสิ" ดุจดาวนึกสนุก เลยแกล้งท้าเพื่อนจากเมืองไทยไปงั้นๆ เพราะแน่ใจว่า ตาแว่นหนาไม่กล้าชัวร์ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 15:42:53 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 15:05:40 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:06:06

ความคิดเห็นที่ 13 "ไหน... อ๋อ..นั่น Erzsebet (ภาษาฮังกาเรียนของชื่อ Elisabet) ไม่ใช่เหรอ?" มาโนชมองตามที่ดุจดาวชี้ มาโนชยิ้มที่มุมปาก "หา... รู้จักชื่อด้วยเหรอ อ่ะๆๆ ไม่ธรรมดาซะแล้วเพื่อนเรา เห็นเด็กเรียนแบบนี้ ฮิๆๆ" ดุจดาวยิ้มทำหน้าแปลกใจ "แหม ก็คนที่เล่นวิโอล่าอยู่ในวงทริโอ (สามชิ้น) ของเธอไม่ใช่เหรอ?" มาโนชอมยิ้มตอบ  "รู้อีก ว่าเล่นวิโอล่า อย่าบอกนะว่าแอบมาดูวงของเราซ้อมบ่อยๆน่ะ" ดุจดาวแอบถามเพื่อน "แหม.. ก็มาดูให้กำลังใจเธอน่ะ" มาโนชหลบตาเพื่อนสาวจากเมืองไทย "อ๋อ...เหรอออ..... แต่ทำไมเราไม่เคยเห็นเธอเลยล่ะ? ว่าแต่ เธอกล้าเข้าไปแสดงฝีมือให้เราดูจริงๆอ่ะ แม่นี่ทอมนะเธอ พูดไม่ถูกหู มีชกนะ เฮอะๆๆ" ดุจดาวบอกเพื่อนตามจริง เพราะอลิซาเบซเป็นสาวทอมประจำรุ่น ที่ไม่เคยใส่กระโปรงเข้าเรียนที่วิทยาลัยดนตรีแห่งบูดาเปส (Budapest Academy of Music) ที่ทั้งสองได้ข้ามน้ำข้ามทะเลมาเรียนกัน (หมายเหตุ -: ผมต้องค้นข้อมูลอยู่เกือบครึ่งชม.ในเน็ต เพื่อเก็บวัตถุดิบเอามาใช้เขียนตอนนี้ - -" กลัวจะไม่สมจริง ^^") แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 16:10:56 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 13:28:30 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:27:14

ความคิดเห็นที่ 14 "อ้าวเหรออออ... สวยขนาดนี้เป็นทอม โห่...เสียดายตาย(ห่อ)" มาโนชเพิ่งรู้ว่า ยัยฝรั่งฮังกาเรียนผมบรอนซ์จมูกโด่ง หน้าตาสวยสะคนนี้เป็นทอมบอย "ฮะๆๆๆ ใครก็พูดยังงี้ทั้งนั้น อย่าว่าแต่คนไทยอย่างเธอเลย แม้แต่คนเวียดนามเพื่อนอีกคนที่เล่นดับเบิ้ลเบสก็พูดเหมือนเธอแหละ แหม รู้สึกหนุ่มเอเชียนี่จะชอบสาวฝรั่งผมบรอนซ์คนนี้กันหลายคนนะเนี่ย" ดุจดาวหันมามองมาโนชขณะมองดูรูปปั้นในพิพิธภัณฑ์ "แหงน๊อ... รูปร่างก็ดี๊ดี หน้าก็สวยซะ คิดยังไงถึงได้เป็นทอม เสียของจริงๆ" มาโนชยิ้มหวานถามแบบสงสัยๆ กับดุจดาว "จะไปรู้เหรอ อยากรู้ก็เข้าไปถามสิ แต่ระวังโดนต่อยนะ ฮิฮิฮิ" ดุจดาวแกล้งพูดยุส่ง ขณะมองดูรูปปั้น เพราะไม่คิดว่าตาแว่นหนาจะกล้า แต่ขณะดุจดาวหันกลับมาหามาโนช มาโนชกลับเดินเข้าไปหาอลิซาเบซซะแล้ว จนดุจดาวเอามือกุมปากและทำท่าจะหัวเราะ เธอทั้งแปลกใจทั้งขำๆ ในความใจกล้าของมาโนช แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 13:43:51 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 13:42:22

ความคิดเห็นที่ 15 " Hello' " มาโนชทักอลิซาเบซ "อื่อ่..." อลิซหน้าบึ้ง ขณะหันมาตอบคำทักทายของหนุ่มเอเชียแว่นหนา หน้าตาตลกๆ ที่ชอบมานั่งมองเธอซ้อมสีวิโอล่าที่ริมระเบียงในวิทยาลัยฯ "A ke'p olyan sze'p nok (ผู้หญิงในภาพสวยจังนะครับ)" มาโนชชี้นิ้วไปที่ตู้กระจกที่มีเทวรูปคล้ายพระสยามเทวาธิราชของเมืองไทย อย่างกับแกะ "Ke'p (ภาพ) นายหมายถึง Theorup (เทวรูป) นี่ใช่ไหม?" อลิซชี้นิ้วไปที่องค์เทวรูป "ไม่ใช่ ผมหมายถึง ผู้หญิงในภาพนี้จริงๆ" มาโนชทำตาหวานอมยิ้มกับสาวทอม "ภาพ? ภาพไหน? " ทีแรกอลิซ งงมากๆ แต่พอเธอมองไปที่นิ้วชี้ของมาโนชอีกที ปรากฎว่ามาโนชแกล้งชี้ไปที่เงาของเธอบนกระจกต่างหาก อลิซหันมามองมาโนชด้วยหางตาแบบสะแหยะยิ้มของสาวทอมจอมซ่า จนไม่รู้ว่า มาโนชควรดีใจหรือเปลี่ยนใจเดินกลับไปหาดาว ดี? "(มาโนชทำหน้าเหลอๆ เมื่ออลิซทำท่าเท้าสะเอว จะเอาเรื่องเขา)" แม้มาโนชจะสูง 180 กว่าเซนต์ แต่ใครจะกล้าหือกับสาวฝรั่งหน้าสวยแต่ดุคนนี้ เขารีบยกมือทำท่ายอมและห้ามสาวสวยไปในตัว แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 14:56:39 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 14:29:44 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 14:28:04

ความคิดเห็นที่ 16 ดุจดาวเห็นท่าไม่ดีเลย เลยคิดจะเข้าไปช่วยแก้ไขสถานการณ์ แต่แล้ว... "เธอ...เธอชอบเทวรูปนี่เหรอ ที่บ้านเรามีแบบนี้เยอะแยะไปหมด" มาโนชยกมือทั้งสองโบกในท่ายอมแล้วจ้า ขณะใจดีสู้เสือแกล้งถามออกไป "อ๋า... จริงเหรอ? จริงสิ ชั้นเคยเห็นนายเดินกับด๋าว หรือนายมาจากเมืองไทย" อลิซกำหมัด ทำท่าจะชกขณะถาม "ใช่ๆ เราเป็นคนไทย เราอยากพาเธอไปเที่ยวชมเทวรูปแบบนี้ที่บ้านเราจัง" ยังๆ มาโนชช่างกล้านัก "เฮ้ย...จริงดิ นายช่วยออกค่าตั๋วเครื่องบินให้ชั้นด้วยได้ไหมล่ะ?" อลิซแกล้งท้า "ด่ะ..ด้ายสิ สวยๆอย่างเธอ จะให้เราพาไปเที่ยวบ่อยๆก็ได้นะ" มาโนชคงกินดีหมีมาก่อนจากหอพักแน่ๆ อลิซหันมามองดุจดาวที่เดินเข้ามาหาทั้งคู่ "ด๋าว... เพื่อนเธอคนนี้ตลกดีนะ แถมบอกจะออกค่าตั๋วเครื่องบินให้เรา ไปเที่ยวเมืองไทยฟรีๆด้วย" "แฮะๆๆ (ดุจดาวรู้ว่ามาโนชแกล้งพูดรับๆปาก ไปงั้น แค่จะกินยังต้องใช้ทุนรัฐบาลเลย จะเอาเงินที่ไหนไปซื้อตั๋วเครื่องบินให้แม่นี่ได้)" ดุจดาวยิ้มแหยๆกับอลิซ อลิซเลิกกำหมัด  แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 15:15:53 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 14:34:14

ความคิดเห็นที่ 17 "เธอบอกนายแว่นใหญ่นี่หน่อยสิว่า เราเป็นใคร?" อลิซมองเหล่ๆ มาโนชแอบขำๆ "อลิซาเบซ สาววิโอล่าจากเมืองซาเกบ สาวมั่นผู้ไม่ชอบชายหนุ่ม แฮะๆ" ดุจดาวพูดถึงเพื่อนในวงทริโอของเธอ "สาวสวย..สาวสวย" มาโนชยังไม่เลิก เพราะหน้าตาของอลิซสวยจริงๆ จมูกโด่ง ใบหน้ารูปไข่ เหมือนดาราวัยรุ่นฮอลิวูดยังไงยังงั้น "เดี๋ยวเหอะๆ แต่.. นายพูดแล้วนะ เราอยากไปเที่ยวเมืองไทยมากเลย (อลิซเอามือตบหลังมาโนชดังผัวะ จนหนุ่มไทยร่างโย่งเซเล็กน้อย ก่อนอลิซจะกอดคอมาโนชเฉย) ในฐานะเพื่อนของนายนะ นายไม่ใช่สเป็กชั้น ด๋าว..สิ สเป็กชั้นเลย"  มาโนชนึกในใจว่าท่าทางยัยนี่จะทอมของจริง ก่อนเขาจะมองไปยังดาวที่ถูกอลิซกอดเอวจนเธอทำหน้าเหลอๆอีกคน ดาวเลยตัดบท แกล้งจูงมือคนทั้งคู่ให้เดินตาม ก่อนจะพูดว่า "เอาล่ะ วันนี้เราจะเลี้ยงข้าวกลางวันเธอทั้งสองคนเอง" ดุจดาวแอบหันมายักคิ้วหลิ่วตาข้างหนึ่งให้มาโนช บางทีดุจดาวที่เป็นผู้หญิงด้วยกัน อาจจะจับสัญญาณบางอย่างได้จากสาวทอมคนนี้ แม้ว่าเธอจะทำเป็นไม่สนใจมาโนชยังไง แต่ส่วนลึกในจิตใจผู้หญิง ยากแท้หยั่งถึง อารมณ์สาวทอมคนนี้นี่ช่างประหลาดนัก ดุจดาวอมยิ้มขำๆตนเอง ที่ต้องมาเล่นบทกามเทพให้เพื่อนหนุ่มจากเมืองไทย! จบฉากที่ 27.66 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 16:03:58 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 14:47:26 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 55 14:45:15 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 55 14:39:28