Hello JenNyมัวไปนั่งเฝ้าหน้าจอโทรทัศน์ ดูว่าสถานการณ์ถึงไหน กับวิ่งไปดูหน้าบ้านว่า
น้ำขึ้นถึงบรรไดคั่นไหนแล้ว
จริงๆแล้วที่บ้านก็ทำไรเตรียมไว้หมดแล้ว แม้กระทั่งการยกพื้นทางเดิน ซึ่งผลปรากฏว่าการทำกับข้าวในครัวแสนจะยุ่งยากลำบาก เพราะต้องก้มลงไปล้างของ ผัด/ต้มของในเตา จนรู้สึกออกอาการปวดขา ปวดหลัง ดังนั้น เลยยังไม่ยกพื้นบ้านส่วนที่เหลือ รอดูสถานการณ์ต่อไปก่อน
อารมณ์คนที่บ้านก็จะแปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตอนเช้าน้ำลงพวกเราดีอกดีใจว่าน้ำน่าจะไปทางอื่น ส่วนพ่อ(คนต้นคิดให้ยกของขึ้นซะสูงงงงงงประมาณ50-60ซม.)ก็จะพูดเสียงอ่อยๆ "สงสัยมันคงไม่ท่วมว่ะ" แต่พอตกตอนเย็นน้ำเริ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ครานี้ลูกๆเริ่มเดินขวักไขว่ดูว่าน้ำจะขึ้นมากกว่าที่เคยรึเปล่า ส่วนพ่อเสียงชักจะใส "เฮ้ยยน้ำมาแล้วโว้ย" เหมือนจะดีใจที่น้ำมาซะงั้น พ่อแกคงเก็บกดเพราะคนแถวๆบ้านทู้กกกคนยืนยันว่าน้ำจะไม่ท่วม หรือถึงจะท่วมก็ไม่มากเหมือนที่อื่น
แต่ ณ ขณะนี้น้ำก็ขึ้นมานิดหน่อยและไหลเร็วมาก เหมือนกะว่าน้ำถูกสูบออกอย่างเร็ว และน้ำที่เข้ามา กับที่ถูกสูบออกไปปริมาณใกล้เคียงกัน
พูดถึงหลักสี่ ถ.แจ้งวัฒนะหน้าที่ทำงานน้ำท่วมแล้ว ซึ่งหมายความว่าศุนย์ราชการก็น่าจะท่วมด้วย แต่รัฐบาลก็ยังไม่คิดจะเพิ่มวันหยุดพิเศษนิ
แฮ่ ..ลืม พูดเรื่องตัวเองซะยืดยาว ลืมถามสารทุกข์สุกดิบ ว่าเจนนี่ไปทำงานยังไง หรือว่าพักที่ไหน เอิ่ม แต่ถ้าไม่สะดวกตอบก็รวบทีเดียวก็ได้นะ เออ แล้วยังต้องทำงานอยู่อีกเหรอเนี่ย? ลาพักวิดน้ำบ้างก็ได้เน้อ เพราะตอนนี้เดินทางลำบากสุดๆ แท็กซี่ไม่ค่อยมี และไม่ค่อยจะกล้าไปไหนซักเท่าไร
โห...วันนี้ไมเวิ่นยาวจังหว่า เอาเป็นว่า ดีใจที่เจนนี่มาเยี่ยม ก็ขอให้เดินทางสะดวกปลอดภัย ไม่มีน้ำท่วมบ้านละกันจ้า